Vroeg of laat in het leven van elke vrouw komt het podium wanneer ze begint na te denken over kinderen. Het lijkt erop dat alles geweldig is: geliefde echtgenoot, financiële stabiliteit, eigen leefruimte ... Slechts één 'maar': de zeer 'geliefde echtgenoot' wil categorisch geen kinderen. Hier kunnen vele redenen voor zijn, zowel subjectief als vrij reëel. Daarom moet je, voordat je een schandaal en een verzoek tot echtscheiding gooit, proberen de situatie te begrijpen en, indien mogelijk, tot een gemeenschappelijke noemer komen.
We zullen dus de meest voorkomende oorzaken van mannelijke onwil om vader te worden bekijken, evenals opties om ze te elimineren.
Probleem 1: angst voor verantwoordelijkheid
Uiteraard is de verschijning in het gezin van de baby een enorme verantwoordelijkheid voor beide ouders: moreel, financieel en legaal. Een man is niet altijd bereid om een extra last op zijn schouders te "hangen", vooral als hij niet wordt geclassificeerd als een verantwoordelijk persoon in het leven. Zelfs in de adolescentie, ouders die kinderen proberen te beschermen tegen onbezonnen daden, maken ze vaak bang met de verplichtingen die een ongeplande zwangerschap verbergt. Zelfs na vele jaren, wanneer de man al getrouwd is, lijkt de geboorte van een kind hem nog steeds iets negatiefs.
Besluit: We moeten proberen mijn man te laten zien dat het toevoegen aan het gezin niet iets beangstigend en onbekend is, maar grote vreugde. Nodig vrienden en familieleden met kinderen uit om vaker bij u thuis te komen. Als je partner ziet dat jonge ouders niet zijn veranderd in gemartelde zombies, verpletterd door een last van verantwoordelijkheid, en genieten van hun nieuwe rol, kan hij zijn mening heroverwegen.
Probleem 2: Echtgenoot psychologisch 'niet gerijpt' voor vaderschap
De echte leeftijd van de man maakt in dit geval niet uit. Hij is misschien 20 of 40 jaar oud, maar hij voelt niet de innerlijke bereidheid om een baby te krijgen. Zulk infantilisme wordt in de regel geassocieerd met langdurige psychologische problemen: de kosten van onderwijs, wanneer het kind niet op tijd onafhankelijk werd bijgebracht, toen hij leed aan een gebrek aan mannelijke invloed. Misschien groeide hij op in een incompleet gezin of verdween zijn vader dagenlang op het werk en kreeg hij niet de kans om met zijn zoon om te gaan. Hoe het ook zij, het zal voor een vrouw niet gemakkelijk zijn om met deze situatie om te gaan. Soms moet je een beroep doen op een professionele psycholoog.
Besluit: Als jij en je partner allebei nog jong zijn, dan adviseren psychologen je als een 'training' om een huisdier te krijgen dat zorg en aandacht voor jezelf vereist, maar in mindere mate dan een kind. De man beseft wat het betekent om voor iemand anders te zorgen dan hijzelf, hij zal begrijpen dat daar niets engs aan is, en geleidelijk zal hij tot de conclusie komen dat het kind ook niet het ergste ter wereld is. De situatie is veel ingewikkelder als de echtgenoot ouder is dan jij, hij is een volwassen, volwassen man, maar nog steeds niet klaar om vader te worden. Hierbij kan het feit dat hij jou niet als moeder van zijn kinderen ziet, maar zichzelf als kind ziet, een rol spelen. Dan moet je aan je gedrag werken: verlos infantilisme, grillen, word serieuzer, verantwoordelijker en onafhankelijker, zodat je man begrijpt dat je heel goed in staat bent om de rol van moeder aan te kunnen.
Probleem 3: financiële instabiliteit
Als een man zich volledig bewust is van de mate van verantwoordelijkheid voor zijn gezin, dan wil hij een stabiel financieel platform voorbereiden voordat hij een kind baart. Dit is een logische en correcte wens, maar in de moderne wereld is het niet altijd mogelijk om snel op de been te komen. Zeker als je getrouwd bent terwijl je nog student bent, in een gehuurd appartement woont en geen stabiel inkomen hebt. In zo'n situatie is het misschien echt de moeite waard om het probleem van kinderen een paar jaar uit te stellen, omdat de uitgaven met de komst van de baby aanzienlijk zullen toenemen. Maar er zijn ook frequente gevallen waarin beide echtgenoten voldoende inkomen hebben, een eigen huisvesting hebben en niet veel schulden hebben, maar de echtgenoot is van mening dat de financiële basis nog niet is gelegd.
Besluit: Het concept "veel" en "klein" in de monetaire kwestie is zeer relatief. Uw echtgenoot kan door uw schuld buitensporige eisen aan u stellen. De enige uitweg is dan om je eetlust te matigen: geef niet eindeloos geld uit aan bontjassen, handtassen, schoenen en schoonheidsspecialisten, maar probeer geld te besparen (alleen voor jezelf - niet voor je man!). Je moet ook niet constant beweren dat kinderen het beste nodig hebben, dat ze op vakantie moeten worden genomen, in allerlei kringen moeten worden gegeven, en dat ze rijke families moeten noemen die enorme bedragen aan kinderen uitgeven. Dit maakt je man natuurlijk alleen maar bang. Maar als hij zich realiseert dat je minder kunt uitgeven en niet van plan bent om een toekomstige kinderwagen, een gouden kinderwagen en een pot van Versace te kopen, zal hij opgelucht ademhalen.
Probleem 4: onzekerheid bij een vrouw
Vaak worden vrouwen geconfronteerd met een situatie waarin ze al jaren getrouwd zijn, de man categorisch geen kinderen wil, het gaat om echtscheiding ... En slechts zes maanden later ontdekken ze dat de man is hertrouwd en wordt er een aanvulling verwacht in het nieuwe gezin. Welke conclusie volgt hieruit? Hij wilde geen kinderen van jou. Dan moet je nadenken waarom. De reden kan een banaal wantrouwen zijn. U werkt niet en bent financieel afhankelijk van uw man - dan heeft hij het recht u te verdenken van een huursoldaat om hem als kind aan zichzelf te "binden". Je staat jezelf toe om met andere mannen te flirten - je man kan niet garanderen dat je hem trouw bent. Geef niet om uw partner, toon niet genoeg aandacht - hij beschouwt u niet als een goede vrouw en minnares.
Besluit: Analyseer uw gedrag zorgvuldig. Eerst moet je een baan vinden en, indien mogelijk, financiële onafhankelijkheid verwerven: dit komt je in elke situatie ten goede. Wees discreter in het bijzijn van vreemden: zelfs als u niets slechts bedoelt, heeft uw echtgenoot het recht jaloers te zijn. Toon hem meer zorg, wees voorzichtig en vriendelijk, zodat je man beseft dat je voor hem en de toekomstige baby kunt zorgen. Maar als de hele zaak niet in je zit, maar alleen de gelovigen uit liefde zijn gevallen, een ander hebben ontmoet en geen verder leven samen plannen ... In zo'n situatie is het nauwelijks mogelijk om te helpen en de scheiding te verlengen heeft geen zin. Allereerst moet je aan jezelf denken: een man kan op 60-jarige leeftijd vader worden, maar een vrouw om na haar veertigste te bevallen is al problematisch.
Probleem 5: banaal egoïsme
Een man wil 'voor zichzelf leven': veel reizen, voor zijn plezier naar restaurants en feesten gaan of dag en nacht in de garage verdwijnen in het gezelschap van zijn geliefde vierwielige vriend. En de geboorte van een kind wordt door hem alleen gezien als een ongewenste belemmering voor een verzadigd en fascinerend leven.
Besluit: Maak haar man duidelijk dat het leven niet stopt bij de geboorte van een baby. Communiceer meer met stellen die er al in zijn geslaagd om kinderen te krijgen, maar die niet veilig in vier muren zitten. Leg aan je partner uit dat je niet van plan bent zijn oren te belasten met de verantwoordelijkheden om een kind groot te brengen, en dat hij meer dan genoeg tijd voor zichzelf zal hebben. Alleen in dit geval is het belangrijkste niet om het te overdrijven - je hebt tenslotte in de toekomst misschien hulp nodig bij een kind.
Probleem 6: Negatieve ervaring van iemand uit de omgeving
Misschien trouwde een van de vrienden of familieleden van de man niet na de geboorte van het eerste kind, of raakten ze in een 'schuldengat' of werd er een ziek kind geboren in het gezin. Of misschien groeide de echtgenoot zelf op in een onvolledig of groot gezin, dat nauwelijks rondkwam.
Besluit: Leg aan je man uit dat je het lot van iemand niet hoeft te herhalen. Je leven ligt in jouw handen en er zijn niet minder positieve voorbeelden dan negatieve.
Probleem 7: medische oorzaken
Dit zijn de mogelijkheden. Ofwel in het gezin hadden u of uw man gevallen van erfelijke ziekten die op uw ongeboren kinderen konden worden overgedragen. Of de echtgenoot heeft zelf problemen met de voortplantingsfunctie en hij kan geen kinderen krijgen. Het komt voor dat de ziekte die onvruchtbaarheid veroorzaakte volledig kan worden geëlimineerd, maar een man wil om de een of andere reden niet worden onderzocht en behandeld en wil vaak de aanwezigheid van gezondheidsproblemen niet toegeven, omdat dit voor hem neerkomt op het erkennen van zijn mannelijke faillissement.
Besluit: In deze situatie kunt u niet zonder de hulp van een specialist: een arts die zich bezighoudt met mannelijke onvruchtbaarheid of een medisch geneticus. Als het probleem zo ernstig is dat het zelfs met de hulp van artsen niet kan worden opgelost, is er altijd de mogelijkheid tot adoptie. Dit is een serieuze stap die een absoluut geïnformeerde beslissing vereist, maar vaak wordt het de enige uitweg en de sleutel tot een gelukkig gezinsleven.
Algemene aanbevelingen
En tot slot nog een paar tips die kunnen helpen bij het tot stand brengen van contact tussen echtgenoten:
- Praat met je man, bespreek controversiële kwesties. Mannen zijn geheimzinnige wezens, niet geneigd om hun problemen te adverteren: men kan zich verbergen onder het mom van een ander, en hij zal helemaal niets vertellen over het derde ... Daarom, vaak voordat een vrouw erin slaagt om midden in deze psychologische 'nestpop' te komen, gaat er veel tijd voorbij.
- Probeer een gemeenschappelijke taal te vinden met de omgeving van je man: met familieleden, vrienden. Soms zijn de negatieve ideeën van een man over vaderschap een weerspiegeling van de mening van mensen die hem na staan.
- Duw de man niet te veel. Je moet hem geleidelijk overtuigen, geleidelijk leidend tot het idee dat de geboorte van een kind een prachtige en langverwachte gebeurtenis is.
- Wat absoluut niet hoeft te worden gedaan, is 'in het geheim' zwanger worden, in de hoop dat de man zal smelten zodra hij zijn zoon of dochter ziet. Helaas blijkt uit de praktijk dat dit helemaal niet zo is, en de nauwe relatie die tussen de moeder en het kind wordt gevormd tijdens de zwangerschap, omzeilt de vader.
- Denk aan jezelf. Als u de situatie niet aankan en de man categorisch niet van plan is om kinderen te krijgen, moet u duidelijk prioriteiten voor uzelf stellen. Wat is het belangrijkste voor jou in het leven: bij deze persoon zijn of moeder worden? Uw verdere acties zijn afhankelijk van het antwoord op deze vraag.
We lezen ook:
- 5 problemen die alleenstaande moeders kunnen oplossen
- 7 tekenen dat een man niet graag vader is
- De man heeft het kind in de steek gelaten: wat te doen
- Hoe weet u of uw man een baby wil
- Ik ben voor mezelf bevallen van een baby - het verhaal van mijn moeder
Mijn man wil geen kinderen, wat te doen en wat te doen
Klinisch psycholoog Veronika Stepanova onthult de redenen waarom een man niet klaar is om kinderen te krijgen, en legt ook uit hoe hij deze moeilijke vraag kan oplossen:
Ik had een tweede echtgenoot. Hij zei vóór de bruiloft dat we geen gemeenschappelijke kinderen zouden hebben. Ik vond het niet erg, want ik had een zoon uit mijn eerste huwelijk.
En onverantwoordelijkheid en egoïsme ... ja, het zat allemaal in hem. Bovendien was hij een fan van muziek en gitaar. Hij besteedde al zijn tijd aan gitaarspelen. En nu denk ik dat het goed is dat ik niet heb aangedrongen op de geboorte van een kind. Overigens is hij voor de derde keer getrouwd, geen kinderen.
In feite is het probleem complex. Uit eigen ervaring kan ik met zekerheid zeggen: het kind versterkt het gezin niet, als het niet sterk genoeg is, verbetert het de relaties niet, als het niet ideaal was voor de geboorte van het kind. En zelfs andersom. Als de relatie ideaal was voor de geboorte van het kind, dan voelt de man na de geboorte van het kind dat hij minder aandacht krijgt, zijn vrouw is moe en niet meer zo'n “aansteker” meer, het kind duwt alles naar buiten en veel mannen beginnen de deken over zichzelf heen te trekken, weg te gaan, te sluiten en uiteindelijk te vertrekken . Dus als de man geen kind wil, moet je eerlijk praten en ... ...? Nadat u de risico's hebt beoordeeld, neemt u de beslissing zelf.
Alle redenen die in het artikel worden beschreven, kunnen van invloed zijn op de beslissing. Ik ben bijvoorbeeld nog niet klaar voor een kind, omdat er geen eigen huisvesting is en er geen geld is. We maken de eindjes aan elkaar en ik wil niet dat mijn kind zo leeft. Nu zoek ik een normale baan, als alles goed gaat, dan kun je al aan het kind denken.
Als de man geen kinderen wil, is dit een zeer problematische situatie. Dan moet je jezelf de vraag stellen of je echt een man nodig hebt die geen volwaardig gezin wil hebben, waarin het hele doel van het leven zal zijn - kinderen.