Vanaf de geboorte moet elk kind bloedonderzoek ondergaan en veel kinderen reageren hierop met huilen en huilen, daarom begint moeder zich zorgen te maken. Maar om welke reden zijn kinderen zo bang voor deze procedure? Laten we proberen de oorzaken van de angst van het kind te begrijpen en wat er in deze situatie kan worden gedaan, zodat de baby niet langer bang is om bloed te doneren.
Waarom zijn kinderen bang om bloed te doneren?
Vanaf de leeftijd van 6 maanden ontstaat er bij kinderen een zekere reactie op artsen en verpleegsters in witte jassen, vooral als ze al zijn ingeënt. Opgroeien, de baby uit het gesprek van volwassenen begrijpt dat hij gevaccineerd moet worden of bloed moet doneren voor analyse.
Meestal manifesteert angst zich heel sterk in die jaren waarin kinderen alles beginnen te begrijpen en begrijpen.
De belangrijkste reden voor angst is de pijn die de baby ervaart op het moment van de injectie. Bovendien kan angst worden beïnvloed door:
- Koude handen van een dokter;
- Metalen instrumenten en hun geluid;
- Huilen en schreeuwen van andere kinderen van kantoor;
- Lang wachten op hun beurt in de benauwde gangen van het ziekenhuis.
Wat kan nog meer de vorming van angst voor bloed geven beïnvloeden?
- Een kind kan de angst ontwikkelen om bloed te geven voor analyse als een tante in een witte jas hem ooit pijn heeft gedaan. Het kind herinnert zich de pijn die hij lange tijd heeft ervaren, de negatieve houding die hij ontwikkelt ten opzichte van zijn tante in een witte jas, die de injectie heeft gegeven. Daarom begint de baby de volgende keer dat hij het ziekenhuis bezoekt meteen te huilen.
- Soms wordt angst gevormd door de schuld van de ouders - wanneer het kind ophoudt met gehoorzamen, beginnen ze hem te intimideren: 'de dokter komt en geeft je een injectie'. In kinderklinieken is dit vaak te horen en dit is een veelgemaakte fout van jonge moeders.
- Vaak ervaren ouders zelf angst, die op hun kind wordt overgedragen. En wanneer ouders of artsen de baby beginnen te melden voor hysterisch gedrag op kantoor, maken ze de situatie alleen maar ingewikkelder, waardoor angst jarenlang bij het kind kan wortel schieten.
Oorzaken van angst bij kinderen van verschillende leeftijden
Als een jong kind snel een onaangename injectie vergeet, zullen oudere kinderen, evenals kleuters, het zich nog lang herinneren, op die leeftijd ontwikkelen hun verbeeldingskracht en emoties zich actief.
Peuters in de vroege en voorschoolse leeftijd zijn overgevoelig en kwetsbaar, dus het kind kan angst ervaren, zelfs na een kleine druk op de arm of het verhogen van de stem.
Bloeddonatie uit een ader veroorzaakt angst bij oudere kinderen.Veel schoolkinderen, ook al zijn ze al 10 jaar oud, zijn ook paniekerig om bloed te doneren en deze aandoening kan verschillende redenen hebben.
Het komt voor dat angst overblijft vanaf de vroege kindertijd, of misschien zijn ze bang voor bloed. Als het probleem niet is opgelost, blijft zo'n angst levenslang bestaan.
We lezen ook: Hoe bloed uit een ader te nemen voor analyse bij een baby
Hoe u uw kind kunt helpen zijn angst te bestrijden
Ten eerste kun je thuis dokter spelen met het kind, gebruik hiervoor de personages van zijn favoriete cartoon. Leg uit dat zijn favoriete personages vaak bloed doneren en tegelijkertijd niet bang zijn. Speel een toneelstuk met je kind, en om een injectie te geven, bedenk je een mug die naar binnen vliegt en niet pijnlijk bijt op je vinger. Of de baby kan bijvoorbeeld arts zijn en u kunt patiënt zijn. Probeer het kind ervan te overtuigen dat naar het ziekenhuis gaan ook een soort spel is waarin hij de hoofdpersoon is, en na testen wordt hij beloond.
Vertel ons dan waarom injecties nodig zijn.
Nooit! Intimideer de baby niet met een ziekenhuis, vaccinaties en tantes in witte jassen.
Leid de baby af op het moment van de injectie. Als dit een baby is, kunt u hem afleiden met een rammelaar en de plaats van de injectie met een verdovingsmiddel zalven. Oudere kinderen mogen de cartoon aan de telefoon (tablet) bekijken of afleiden met een interessant speeltje.
Aanvullende aanbevelingen voor ouders:
- Lieg nooit tegen het kind, het is beter om van tevoren te vertellen dat ze hem een tee zullen geven en hem te vertellen hoe het zal gebeuren. Leg uit dat de pijn zal zijn als een muggen- of brandnetelbeet;
- Terwijl u bloed afneemt, houdt u de baby bij het handvat vast en prijst hem;
- Vertel uw kind vaker over zijn vrienden of familieleden die niet bang zijn voor injecties en hoe dit hun gezondheid heeft geholpen;
- Speltherapie helpt sommige kinderen. Laat de baby zijn angst op de foto uitbeelden. Ook kan het kind worden uitgenodigd om de bal op te blazen, zich voor te stellen dat het angst is, hem dan uit te blazen en te overtuigen dat er nu geen angst meer is.
Methoden voor psychologische voorbereiding van het kind vóór bloeddonatie:
- Wees absoluut kalm en zorg ervoor dat u het kind afleidt terwijl u op de procedure wacht.
- Probeer zo ver mogelijk verwijderd te zijn van de behandelkamer. Alles wat jij en het kind ervan kunnen horen, zal meer lijken op scènes uit de film "Saw". Hysterische kinderen en ouders verbleken met horror-niveau de eerder uitgevoerde psychologische training.
- Ongeacht de leeftijd van het kind tijdens de procedure, blijf altijd bij hem in de buurt (ga altijd met het kind naar kantoor), dit zal een goede emotionele steun voor hem worden.
- Houd baby's en baby's in hun armen, zodat ze je steun, warmte en bescherming zullen voelen.
- Als het kind meerderjarig is, leg hem dan uit hoe ze bloed nemen voor analyse en bespreek dit probleem met hem. Het komt voor dat kinderen op deze leeftijd, integendeel, de aanwezigheid van ouders tranen en protest uitlokt. Vertrouw dus op de psyche van uw kind.
- Als u het kantoor bent binnengegaan, leidt u het kind niet onmiddellijk naar de procedure, laat u hem rondkijken en wennen aan de situatie.
- Het is raadzaam om het kind niet te laten kijken naar de procedure voor het nemen van bloed, hem af te leiden.
- Je kunt vader met een kind sturen. Veel moeders merken op dat kinderen minder stout en bang zijn met hun vader.
Schreeuw in geen geval tegen de baby. Probeer hem niet te dwingen te gaan zitten of op een andere manier geweld te gebruiken (dit zal zijn psyche zeer negatief beïnvloeden en de volgende keer zullen al je trucs tevergeefs zijn).
Als de bovenstaande methoden u niet helpen, kunt u de diensten van bloedafname thuis of in een privékliniek gebruiken. Een meer humane en attente houding helpt altijd bij het bestrijden van angsten.
Nadat u de analyse hebt doorstaan, moet u het kind prijzen en hem een geschenk geven. Vertel me hoeveel je van hem houdt en hoe trots je bent op zijn moed. Sommige ouders zijn het vooraf met de baby eens over welk geschenk hij wil ontvangen nadat hij bloed heeft gedoneerd.
De afkoopprocedure maakt het u gemakkelijker
De Komarik set en automatische verticuteermachines zullen de pijn tijdens bloeddonatie aanzienlijk verminderen. Je kunt ze kopen bij een apotheek of online bestellen.
Privé kliniek. Daarin bent u verzekerd van tactvolle behandeling en zorg. Vaak heerst er een negatieve sfeer in de gemeentelijke ziekenhuizen. Zelfs een volwassene voelt zich daar niet op zijn gemak, laat staan een kind.
Mama geeft tips van forums
Katty: Overtuiging, dreigementen of geschenken helpen me niet.Ik heb een kinderpsycholoog geraadpleegd, ze hebben me een definitief antwoord gegeven - alleen een consult bij een psycholoog en hoe eerder hoe beter.
VikkoTorio: Probeer in het algemeen speciale super dunne naalden te kopen bij de apotheek waar je pijnloos mee geprikt wordt. Er is veel over geschreven op internet. U kunt met uw naald rechtstreeks naar uw verpleegster komen. Ik heb het niet geprobeerd, maar veel van mijn vrienden zeggen dat ze helemaal niets voelden, ze zeiden dat er een micropunctie was. Hij kan zien dat hij onbedoeld is neergestoken en de volgende keer zal hij niet bang zijn. Ik denk dat het hier precies de pijn van de punctie is. Ik schreeuwde ook terwijl ik met een vinger werd doorboord, en zodra de zaak klaar was, viel ik stil en duwde ik minstens een halve dag)
alena84: Mijn dochter was 3 jaar oud toen ik haar uitlegde - 'nu gaan we een analyse maken. We zullen naar mijn tante komen, zij zal RAAAZ doen en dat is alles!) Het zal maar een klein beetje pijn doen, snel, RAAZ en dat is alles, je bent mijn grote meid, ze huilen gewoon. En jij niet, toch? Je hebt het goed gedaan! " En het hielp) Mijn dochter jammerde toen ze de "naald" zag en huilde toen 1 minuut en kalmeerde daar op kantoor terwijl ze bloed in de buizen trok. Nu lopen we met trots dat we niet huilden)
Anik: Het hangt ervan af wat voor soort kind. Mijn oudste is gewoon paniekerig bang voor dokters, pijn, type bloed. Het was onmogelijk om hem over te halen om te gaan analyseren. Alle ondenkbare dingen werden hem beloofd, maar dat was hij niet en dat is alles. Dus hebben we ons drieën banaal gehouden. De verpleegster heeft ons gezworen dat zo'n kind, maar wat te doen ... Maar de jongere is absoluut onbevreesd en gaat alle tests en tanden scheuren.
Shipo3: Samen hebben we bloed gedoneerd met het kind, natuurlijk is het betaald. Ze kiest zelf aan wie ze eerst bloed wil doneren. Ziet dat ik niet bang ben. In een betaald kantoor zijn er bovendien geen andere sensuele kinderen, rommel, verliefdheid. Ja, en ze nemen minder pijnlijk bloed op (ze hadden een iets andere naald en ze proberen niet op de vinger te drukken tot de blauwe plek). Na de analyse geven ze stickers en een diploma “voor moed”.
mdm3: We gebruiken de Komarik-set voor pijnloze bloeddonatie. Het kost 150r (vier keer) wordt verkocht in de apotheek of via internet. En we huilen niet en de verpleegster is blij. Voor diabetici kun je een pen met naalden gebruiken, maar deze is niet erg geschikt voor algemene analyse, er wordt te weinig bloed verzameld en kost veel meer.
Aandacht! Als de baby vóór de procedure erg hysterisch is en de huid bleek wordt, en hijzelf trilt en lusteloos is, is er misselijkheid, dan moet u een kinderpsycholoog raadplegen.
Ik hoop dat uw gezin, door deze eenvoudige tips in de praktijk toe te passen, veel zenuwen en kracht zal besparen en dat het slagen voor de tests geen echte executie voor het kind zal worden, en dat het een prettige, maar vrij draagbare procedure wordt.
We lezen ook:
- Het kind is bang om bloed van de vinger te doneren: 7 tips om hem voor te bereiden op de procedure
- Het kind is bang voor artsen: advies van psychologen en ervaren moeders hoe ze kinderen kunnen helpen om van angst af te komen
- Een goede voorbereiding van de baby op vaccinatie. Welke nuances moeten worden overwogen vóór vaccinatie?
- Kind en tandarts: hoe een kind opzetten en een tand succesvol genezen
Unie van kinderartsen van Rusland. Bloedafname procedure. Hoe niet bang zijn voor medische procedures? Tips voor ouders
Elke injectie geeft veel stress bij kinderen en het is jammer dat ze tot nu toe geen andere pijnloze manieren hebben bedacht om bloed te verzamelen of een medicijn toe te dienen. Een kind voorbereiden voor de procedure is alleen geldig tot de procedure zelf, u hoeft alleen maar het kantoor binnen te gaan. Te liegen dat het geen pijn doet of dat de dokter alleen maar naar je kijkt, ik raad je niet aan, het kind stopt met vertrouwen. Op dit moment hoef je alleen maar te overleven en dan naar het ijs te rennen.
Mijn kind was nooit bang voor vaccinaties en tests. Hij huilde alleen als baby en op een of andere manier weerstond hij standvastig alle procedures. Toegegeven, ik bereidde het altijd van tevoren kalm voor en vertelde wat er precies met hem zou gebeuren. En toen prees ze hem als een dappere, sterke en moedige man, zij het nog steeds klein.
Het belangrijkste is dat het kind uitlegt hoe deze procedure is, wat het belang ervan is, in geen geval om te zeggen dat het geen pijn doet, omdat het kind zal begrijpen dat je tegen hem loog en je niet langer zal vertrouwen. Het is beter om het kind te vertellen dat dit een beetje pijnlijk is, u kunt bijvoorbeeld meer volwassen kinderen plaatsen die bloed doneren en niet bang zijn voor een dergelijke procedure.
In onze familie was er een speciaal klein speelgoednijlpaard, met een persoonlijkheidscultus. Die namen we voor de injecties in het ziekenhuis, en het kind moest haar vasthouden tijdens de pijnlijke procedure. Het hielp omdat het nijlpaard magisch was en pijn verlichtte.
Ik ben nooit met mijn kind geweest om bloed te doneren, omdat ik flauwval na deze procedure, dus ik waarschuw de arts van tevoren. Mijn man ging met zijn zoon, we hebben hem niet speciaal voorbereid, maar we hebben hem nooit bang gemaakt bij artsen, dus ik nam alles normaal waar.