Wat de bescherming van het kind betreft, trekt misschien geen enkele vraag zoveel aandacht als het leren van kinderen om met vreemden te communiceren. 'Praat nooit op straat met een vreemde!' - ouders strikt uitspreken. Het is echter veel gemakkelijker om erover te praten dan kinderen te leren zich correct en consistent te gedragen in het echte leven. Hoe een kind te beschermen tegen gevaarlijke en vervelende vreemden en hem tegelijkertijd geen angst voor vreemden bijbrengen?
Regels voor communicatie met een vreemde
Laten we eens kijken wat experts bieden om kinderen te leren communiceren (of niet communiceren) met potentieel gevaarlijke vreemden.
- We introduceren het concept van "vreemdeling"
Meestal is het kind hier op vierjarige leeftijd klaar voor. Leg uit dat vreemden die mensen zijn (allemaal hetzelfde, ouderen, jonge mannen of vrouwen) die de baby en zijn ouders niet kennen. Dit kan worden aangetoond door een bekend voorbeeld - bijvoorbeeld een man in een supermarkt of een vrouw in een park. Om het kind niet bang te maken, moet u benadrukken dat dit het kind niet goed of slecht maakt. We leggen ook uit wie deze 'bekende' mensen zijn, waarover ouders kunnen zeggen: 'Schat, we vertrouwen deze mensen absoluut. Wees niet bang om hulp te zoeken! ' Ook zou het kind zelf ook moeten opmerken: "Ja, moeder, ik vertrouw deze tante en ik ben niet bang voor haar."
- Het vieren van de "goede" vreemden
Bedenk dat sommige vreemden - politieagenten, brandweerlieden, verkopers, leraren (opvoeders) of bewakers in winkels - dezelfde vreemden zijn die kinderen kunnen benaderen in geval van nood. Besteed aandacht aan het kind, hoe het uniform van wetshandhavers eruit ziet, aan welke tekens hij de persoon die in de winkel werkt kan herkennen, enz.
Het is belangrijk dat het kind het begrijpt: die vreemdeling aan wie hij zelf hulp zoekt, is nog steeds veiliger dan degene die die het eerst aanbiedt.
- Stel grenzen en afstanden in
Kinderen moeten weten dat ze op straat met vreemden kunnen praten, maar alleen op een bepaalde afstand. Wij bieden het volgende aan: meet een afstand van 2 meter op de vloer van het huis en zorg ervoor dat het kind dit onthoudt. Dit is de minimale afstand waarop kinderen zonder angst met onbekende mensen kunnen communiceren.
- Leer nee zeggen
Criminelen zijn vaak behoorlijk goede psychologen en onderscheiden gemakkelijk tussen kinderen degene die niet weet hoe ze de verzoeken of bevelen van volwassenen moeten weerstaan en die gemakkelijk onder de invloed van anderen vallen. Leg je kind uit dat je op je instinct moet vertrouwen. Als hem wordt gevraagd ergens heen te gaan of iets te helpen zoeken, moet je luid "nee!" Zeggen en vertrek.
4 stappen om een gesprek met een vreemde te onderbreken
Dus legde je het kind de basisregels en -concepten uit. En om ervoor te zorgen dat vreemden uw kind niet kunnen bedriegen of hem niet kunnen 'spreken', herhaalt u de volgorde van gesprekken en handelingen.
Stap 1. Beoordeling van de situatie. Het kind moet ervoor zorgen dat het een vreemde voor zich is. En het maakt niet uit wie precies - mannen met een goede uitstraling, grootmoeder, jong meisje of tiener. Ze zijn allemaal vreemden en zouden daarom op dezelfde manier met hen moeten omgaan.
Stap 2 Afstand houden. Stel dat een vreemdeling zich met een soort verzoek of vraag tot uw nakomelingen wendde. In dit geval moet hij ervoor zorgen dat hij zich op voldoende afstand (2 meter van de vreemdeling) bevindt en de mogelijkheid heeft om zijn verdere acties te volgen.
Stap 3 Onderbreking van een gesprek. Je hebt misschien een van de afleveringen van het populaire programma gezien, waarin je een eenvoudig en tegelijkertijd vreselijk experiment hebt uitgevoerd: het blijkt dat een vreemde elk kind van de speeltuin of zelfs van de ingang van een kind kan wegnemen. Daarom moet de baby het gesprek onmiddellijk stopzetten: 'Nee, neem contact op met een volwassene. Hij zal je de weg wijzen 'of' Nee, ik kan je niet helpen een hond te vinden '.
Stap 4 Veilige plaats. Als een onbekende man met een kind probeert te praten, moet je naar huis gaan, naar school gaan (van daaruit je moeder of vader bellen), naar de buren gaan die in de tuin lopen, in het algemeen voor andere mensen staan.
We lezen ook: Een vreemde blijft bij een kind - wat moeten kinderen doen?
We verliezen de situatie
Speel verschillende situaties ('wat zou je doen als ...') om je favoriete kind te leren hoe hij zich moet gedragen in het bijzijn van vreemden. Bijvoorbeeld:
– Hallo lieve meid!
- Goedemiddag (beoordeling van de situatie - een onbekende man; afstand houden - het kind beweegt weg, op een afstand van 2 meter).
- Meisje, mijn kleine puppy is verdwaald in een nabijgelegen park. Help me alstublieft hem te vinden.
- Nee, ik moet naar huis, mijn moeder heeft me net gebeld (het meisje moet onmiddellijk dichter bij de volwassenen komen, niet luisteren naar wat de man blijft zeggen. Eenmaal veilig vertelt ze haar ouders altijd over wat er is gebeurd).
Verplicht oefen deze vier stappen: de situatie beoordelen, afstand houden, het gesprek beëindigen en vertrekken. Leg uit dat je de tuin of school niet met vreemden kunt verlaten: autorijden, een schattige puppy helpen, naar een café of een speelgoedwinkel gaan. Intimideer het kind niet, maar vertel ons dat het soms moeilijk is voor een volwassene om onderscheid te maken tussen een slecht persoon en een goed persoon, dus het is het beste om geen gesprek met vreemden te voeren. Voor het geval dat!
LEES OOK:
- 7 regels die uw kind moet leren zichzelf te beschermen tegen vreemden
- 10 vragen die een kind niet moet beantwoorden aan vreemden (en zelfs bekende mensen)
- 10 voorzorgsmaatregelen die ouders hun kind moeten leren
In een solide, maar begrijpelijke vorm moet het kind worden verteld dat praten met vreemden niet is toegestaan!
Mijn kind is nog steeds twee jaar oud en het beveiligingsprobleem is al erg acuut. Mijn meisje is sociaal en niet bang voor andermans volwassenen, het is te zien als er een conflict is en ik loop gewoon weg van haar, geef de tijd om te kalmeren, voorbijgangers zeggen één zin, waarna de dochter kalm een handje geeft. Nu ben ik 24 uur per dag bij haar, maar wat nu? Ik realiseerde me dat ik vanaf 4 jaar moet beginnen uit te leggen wie wie is.
Alles wordt correct beschreven in het artikel, alleen veel hangt af van het kind zelf, hoeveel hij wordt gecontacteerd of omgekeerd in zichzelf gesloten. Ik heb een contactdochter, vooral als ik in de buurt ben. Maar als ik dat niet ben, dan zal hij in het leven met niemand meegaan. Misschien heeft dit ertoe bijgedragen dat ik het aan niemand heb gedelegeerd. Ze heeft alles zelf gedaan, als je hem ergens moet ophalen of meenemen, dan alleen met papa of mama, nou ja, maximaal met oma. Ik denk dat dit ook belangrijk is, ze is eraan gewend dat alleen naaste mensen haar meenemen, en niet een paar vrienden of vrienden. Natuurlijk is het belangrijk om goed te leren omgaan met vreemden. Maar je mag het kind ook niet intimideren, zodat je niet aarzelt om hulp te vragen aan dezelfde moeders met kinderen, ouderen, je weet nooit wat de situatie is.