Natuurlijk voelt elke moeder zich graag de belangrijkste persoon voor haar baby. Maar de vreugde verdwijnt snel als het kind achter je aan komt. Mee eens, als je het constant in je handen houdt (artikel over hoe u een kind met de hand kunt spenen), dan is er absoluut geen tijd meer voor huiswerk en rust. Je moet letterlijk door het huis rennen en proberen eruit te komen en te koken terwijl de baby slaapt. Wat moet er gebeuren als het kind je geen seconde laat gaan?
Waarom gebeurt dit?
Het lijkt erop dat mama vaak is weggegaan en terug is gekomen. Het is tijd om te wennen en te begrijpen dat er niets is om je zorgen over te maken op korte termijn scheiding, maar toch - geschreeuw en luid gebrul. De redenen voor dit gedrag zijn niet gemakkelijk vast te stellen, maar door ze in te stellen, kunt u de situatie corrigeren.
- Een hele
In de eerste jaren van zijn leven bestudeert de baby actief de wereld, die hem enorm, onbekend en soms angstaanjagend lijkt. Nieuwe kennis krijgt hij onder begeleiding van zijn geliefde moeder, die constant dichtbij is: dag en nacht. Het is niet verwonderlijk dat alleen bij haar de baby zich volkomen veilig begint te voelen en als ze verdwijnt, verschijnt er angst.
- Storingssignaal
Tranen van kinderen worden niet altijd veroorzaakt door stemmingen, slecht humeur en de wens om bij hun moeder te blijven. Het is alleen zo dat kinderen onder de twee alle zorgen en ongemakken van huilen uiten. Kijk goed, misschien is de baby koud, zijn tanden worden gesneden of buikpijn. We lezen ook: hoe de oorzaken van huilende kinderen te begrijpen
- Angst voor eenzaamheid
De baby begint te vrezen dat haar moeder niet terugkomt uit de winkel als haar ouders de dreiging als educatieve methode gebruiken: "Stop niet met knijpen en bijten - ik laat je achter!" Na deze zin verschillende keren te hebben gehoord, denkt hij dat hij wordt verlaten vanwege slecht gedrag.
- Mom's angst
Omdat de band tussen het kind en de moeder sterk is, voelt de baby haar angst zelfs op afstand en wordt zelf onrustig. Hij begrijpt misschien niet de oorzaak van uw stress (familieschandaal, financiële onrust), maar is ervan overtuigd dat hij bij u moet zijn.
- Gebrek aan aandacht
Het lijkt erop dat je de hele dag met de kruimels doorbrengt, de kinderkamer niet verlaat, maar hij trekt nog steeds zijn hand en herinnert zichzelf constant. Dit komt omdat je in de buurt bent, maar niet samen: chatten op sociale netwerken, chatten met een vriend aan de telefoon of eindeloze tv-programma's kijken. Om de aandacht te trekken, begint het kind te acteren.
'Moeders dochter. Het kind is erg gehecht aan moeder
Overwin overmatige genegenheid
Dus we hebben de mogelijke bronnen van terughoudendheid van kinderen bedacht om hun moeder te laten gaan. Hoe kunt u uzelf en uw baby helpen?
[sc: rsa]
- Bovenal, wees geduldig. Als je het kind niet kunt afleiden, maak dan samen je huiswerk. Leer commentaar te geven en alles te laten zien wat je doet in de keuken (uiteraard met inachtneming van de veiligheidsmaatregelen) of in de woonkamer. Over een paar jaar wordt uw kind een echte helper.
- Gewone verstoppertje is een nuttige activiteit om de onafhankelijkheid van jonge kinderen te ontwikkelen, het vermogen om alleen te blijven en op je te wachten. Verberg je in de buurt van het kind, laat hem moeder vinden en verheug je. En hij zal begrijpen dat er niets vreselijks is gebeurd terwijl je weg was.
- Probeer je kind vaker bij familie achter te laten: vader, oma of opa. Hoe meer kinderen met andere volwassenen in aanraking komen, hoe makkelijker het voor hun is om hun moeder te laten gaan.
- Knuffel, kus, streel de baby, speel zijn favoriete spelletjes. Leg uw telefoon en laptop opzij en als het kind het nodige deel van uw aandacht krijgt, hoeft het zijn "verboden" manieren niet te zoeken.
- Kies het moment waarop de baby bezig is met spelen en leg uit dat je even de kamer uit gaat. Bijvoorbeeld: "Dima, ik moet een kopje thee zetten, ik kom snel terug". Binnenkort zal de baby wennen aan het feit dat je de belofte nakomt en terugkomt, wat betekent dat je kunt proberen het huis te verlaten.
- Ga nooit in het geheim naar buiten, ook niet als je een paar minuten weg moet. Stel je een toestand van kruimels voor wanneer hij ontdekt dat je mist. Hij zal je zoeken, snikken in de stem, en als je terugkomt, zal hij geen enkele stap zetten.
- Vergeet niet dat het kind scherp reageert op alle ouderlijke gevoelens en je verdriet voordat de scheiding hem bang kan maken. Ga weg en kom terug met een glimlach op je gezicht. Dit zal de oplossing van dit probleem vergemakkelijken.
Mama geeft tips van forums
Mijn 2.4 huilt ook als ik vertrek ... Ik leg hem de hele tijd uit waar ik ben en waarom, bijvoorbeeld - ik moet naar de winkel gaan, ik kom binnen 10 minuten en breng je het sap, en ga rustig weg, het lijkt alsof ze het begrijpt, hij rent naar het raam en terwijl ik onderweg naar me zwaai, kom - ik zeg, nou, wat riep? hij zegt ja, hij was aan het inpakken ...
Wen de baby geleidelijk aan uw afwezigheid. Probeer bovendien niet onmerkbaar weg te glippen, maar om te vertrekken, terwijl je tegelijkertijd met haar hand zwaait, kun je op de wang kussen (als je die niet vasthoudt). Vertrek dan direct, zonder te praten, recht voor haar ogen .... Je kunt zelfs zonder veel reden vertrekken: blijf 10-15 minuten bij de ingang staan. en kom terug. Geleidelijk moeten de afwezigheidsintervallen worden verhoogd. Maar je moet altijd het afscheidsritueel in acht nemen: zwaaide met je hand "doei, doei ik kom snel" en vertrek zonder terug te kijken. Als je weggaat, dan moet er natuurlijk bij je dochter blijven. Ze zal zeker veel huilen, misschien zelfs vechten in hysterie. Niets. Laat maar. Laat degene die bij haar blijft uitleggen dat moeder snel komt. En na 10 minuten. je kijkt, en je bent weer thuis! ))) Het kind moet een stereotype in zijn hoofd hebben: moeder vertrekt, maar ze komt altijd terug. Het kind zal na uw vertrek enkele dagen huilen. en misschien 2-3 weken huilen, grommen. En dan houdt het op. Dit proces van wennen aan de afwezigheid van moeder is erg moeilijk en niet gemakkelijk voor zowel moeder als baby. Maar je moet deze kant opgaan, omdat het kind niet constant bij zijn moeder kan zijn (en omgekeerd). Begin vandaag met wennen en u zult zien - u zult slagen! Succes
Hallo! Dit leeftijdskenmerk is zo'n gedragsnorm.
Het begint voor het kind te lijken dat de moeder voor altijd is vertrokken en niet meer zal terugkeren, vandaar zo'n ongebreideld huilen.
Er is ook een mening dat de baby zelf bang is om weg te kruipen en te verdwalen.
Ik wil je niet bang maken, maar de angst om over de zogenaamde moeder te wrijven, gaat over bij alle kinderen van verschillende leeftijden. Mijn dochter eindigde pas op tweejarige leeftijd. Iemand eerder.
Het belangrijkste is om door te gaan met uit te leggen dat mama terugkomt, mama is dichtbij, alles is in orde, kalmeer in alle opzichten.***
Om ervoor te zorgen dat het kind u niet meer op de hielen volgt, huilt, moet u, zodra u uit de auto of uit het huis stapt, een betrouwbare band met hem opbouwen, het is noodzakelijk dat het kind kalmeert en niet langer bang is zijn moeder te verliezen. En hiervoor is het allereerst nodig om de scheiding van het leven van het kind waar mogelijk te verwijderen.
Wanneer kan een kind scheiding voelen?
Afzonderlijke slaap vanaf de geboorte
Vroege verhuizing naar uw kamer
Angst voor "wennen aan de pennen
Frequente scheidingen
Moeders afstandelijkheid, bedachtzaamheid, "dwalen in de wolken" (fysiek dichtbij het kind, maar ver weg in gedachten)
Onwil om te praten, negeren
Time-outs (naar kamer, naar hoek)
Fysieke straf
Wrok tegen het kind, moeder "pruilend"
Manipulatie van liefde
Verbiedt te huilen
Verbod om jezelf te zijn, afwijzing
Het kind begint naar de kleuterschool te gaan
De geboorte van een broer / zus
Het kind is verdwaald en bang geworden
Angst voor het overlijden van ouders
Bedreigingen van afscheid ("Mam gaat weg zonder jou", "Wel, blijf hier alleen")
Geef iemand een bedreiging als deze zich slecht gedraagt
Zomer doorgebracht bij de grootmoeder
Ouders scheiden
Overmatige ernst van ouders, autoritarismeDit is natuurlijk geen volledige lijst. Kijk, analyseer. Probeer te elimineren wat mogelijk is: stop bijvoorbeeld met het gebruik van scheidingsdiscipline in het onderwijs, als je die gebruikt. Het is geweldig dat een baby vanaf de geboorte bij je slaapt, maar dit is natuurlijk geen wondermiddel. Hoewel dit veel helpt om het contact dat overdag ontbrak goed te maken. Vooral als je voor het slapengaan tijd samen doorbrengt, praat, leest of iets anders, maar het belangrijkste is dat het je beide positieve emoties bezorgt.
LEES OOK:
Vergelijk geen verschillende kinderen, elk is een aparte persoon met een uniek karakter. Maar ze hebben een gemeenschappelijk kenmerk: ze hebben evenzeer genegenheid en zorg van de ouders nodig, slechts één minder en andere meer. Wees niet boos als de baby nu te gehecht aan je is en je niet meer loslaat. Binnenkort zal hij volwassen worden, onafhankelijk worden en heb je eindelijk vrije tijd.
Video: een kind laat zijn moeder geen stap zetten: wat te doen?
Marina Romanenko - psycholoog, bedenker van de "Academy of Professional Parenthood", een bedrijfscoach en moeder van vier (voor twee met haar man) kinderen, legt uit waarom kinderen hun moeder geen stap laten gaan en hoe ze een kind moeten leren om alleen te zijn!
Hoe gedraag je je met een 'babystaartje'? "Raad van een kinderpsycholoog"
Als het kind de moeder niet laat gaan, betekent dit één ding: de moeder laat het kind niet gaan. Hier moet je beide proberen. De straal van moeder moet meer tijd aan zijn eigen zaken besteden en de baby zelfstandig met vrienden laten spelen.
Ons gezin had ook met dit probleem te maken. Terwijl ik op straat liep, lieten mijn vrouw en ik het kind achter bij andere kinderen en stonden eerst naast elkaar, en daarna gingen we steeds verder en verder weg, maar bleven maar op hem letten. Uiteindelijk blijft onze dochter nu stilletjes omringd door andere kinderen en huilt ze helemaal niet, ook al ziet ze dat we ver weg zijn.
Elk jaar wordt dit onderwerp relevanter ...
Geconfronteerd met zo'n probleem. Dochters van 6 jaar oud. Onlangs moest ik vanwege familieproblemen 5 dagen vertrekken en mijn dochter achterlaten bij mijn vader en grootmoeder. Bij aankomst gaat ze niet van me weg, een hysterie begint altijd als ik ergens heen probeer te gaan en haar thuis laat. Ik probeer te praten en uit te leggen, maar het helpt niet. Vertel me hoe ik moet zijn?
Nou, 6 jaar is al behoorlijk groot! Ik werd een jaar (!) Aan mijn grootmoeder gegeven toen ik 6 jaar oud was. Omdat mijn ouders gingen scheiden, vertelden ze me dat mijn moeder werkte en dat ik geen driftbuien aankon ...
En wat betreft het artikel - het is erg controversieel. In eerste instantie zeggen ze dat het probleem een constant gezamenlijk tijdverdrijf is, wanneer het kind de moeder al fysiek als een deel van zichzelf ziet, en dan adviseren ze om de scheiding te verwijderen! Nou, het is onzin, dan komt het kind helemaal niet van zijn moeder als hij maximaal drie jaar met hen naar bed gaat. Al deze 'psychologie' staat ver af van de realiteit en het gezond verstand.
Hallo, mijn kind is 2,2 jaar oud, ze waren onlangs in het ziekenhuis, hij keek 's avonds naar tekenfilms, wilde niet naar bed, en toen ging ik onder de douche, hij ging naar buiten om me te zoeken, huilde ... Zoiets was er niet eerder, nu is hij geen stap meer hij verlaat me niet, overal is achter mij, en als ik voor de deur sta, krijgt hij een driftbui. Vertel me hoe ik deze angst kan overwinnen en of het zal overgaan als je geen contact opneemt met specialisten (ik bedoel de psycholoog)