Jak zostawić dziecko w domu w spokoju i nie martwić się. Szkolenie i bezpieczeństwo dzieci

Być może wszyscy rodzice znają sytuację, kiedy muszą wyjść z domu na kilka godzin, pozostawiając dziecko w spokoju. Niektóre matki wychodzą po cichu, mając pewność co do niezależności dziecka, podczas gdy inne nie znajdują swojego miejsca, co minutę dzwonią do 10-letniego dziecka. Kiedy i ile możesz zostawić dzieci w domu w spokoju? Jak zapewnić bezpieczeństwo dziecka i przygotować je na to wydarzenie?

Pozostawienie dziecka bez opieki - kiedy?

Eksperci twierdzą, że optymalny wiek dla tego rodzaju niezależności wynosi siedem lat. Przyszły uczeń ma już pojęcie o tym, co jest możliwe, a czego nie można zrobić, używa telefonu i postępuje zgodnie z instrukcjami rodziców. Ale siedem lat to tylko przybliżony przewodnik. Należy wziąć pod uwagę osobowość dzieci: temperament, zachowanie, impulsywność i poziom rozwoju umiejętności domowych.

Nie trzeba stać na dzieci w wieku 5-6 lat, bez względu na to, jak niezależne mogą się wydawać. Pierwsze wrażenie jest często niepoprawne, a pozornie tak racjonalny dzieciak może się zdezorientować w sytuacji siły wyższej. Eksperci radzą polegać w tej decyzji nie na wieku dzieci, ale wyłącznie na intuicji matczynej i kobiecej.

Co mówią o tym przepisy Federacji Rosyjskiej?

W wielu krajach europejskich pozostawienie w spokoju małych dzieci, które nie mają jeszcze 12 lat, może doprowadzić do wycofania się z usług socjalnych. W niektórych stanach USA nastolatki poniżej 14 lat muszą zabrać ze sobą nianię lub przywieźć do domu na czas nieobecności.

Rosyjskie przepisy nie przewidują specjalnych ograniczeń i wyraźnych granic wiekowych, po osiągnięciu których dorośli mogą pozostawić dziecko bez opieki. W każdym razie tylko Ty ponosisz pełną odpowiedzialność i to Ty decydujesz, kiedy uczyć swoje dzieci niezależności.

Kontrola niezależności

1. Dziecko zajmuje się własnym biznesem przez półtorej do dwóch godzin i nie ciągnie swoich krewnych co pięć minut.
2. Nie boi się ciemności i zamkniętej przestrzeni: bawi się w pokoju dziecinnym za zamkniętymi drzwiami i może zasnąć bez światła.
3. Zna granice tego, co jest dozwolone, i zasady bezpiecznego zachowania, nie musi powtarzać, dlaczego nie możesz iść do okna lub rozmawiać z nieznajomymi.
4. Pewnie wykorzystuje środki komunikacji: telefon domowy i komórkowy, ICQ, Skype.
5. Powierzasz mu pewne obowiązki (sprzątanie pokoju, ścielenie łóżka, opiekę dla zwierzaka), z którymi skutecznie sobie radzi.
6. Nie kontrolujesz jego każdego kroku, ciągle przypominając ci, że musisz zbierać zabawki i iść spać.
7. Zna numery alarmowe i jest świadomy odpowiedzialności za fałszywe połączenie.
8. Może szukać pomocy u sąsiadów i innych bliskich osób w przypadku jakichkolwiek problemów.
9. To nie obraża, że ​​matka zostawia go w spokoju i rozumie powód twojego zatrudnienia.
10. Marzy o tym, by zostać dorosłym i niezależną osobą.

Jeśli uzyskałeś osiem plusów na 10, oznacza to, że twoje dzieci są gotowe na krótką samotność i nie potrzebują każdej sekundy kontroli.

Uważaj na urlop samego twojego potomstwa, jeśli odpowiedziałeś „nie” na większość punktów, a także jeśli on:

• chory - wysoka gorączka, wymioty, ataki chorób przewlekłych (astma, padaczka) stanowią poważne zagrożenie dla życia;
• dziecko ze „specjalnymi potrzebami” (autyzm, upośledzenie umysłowe, porażenie mózgowe);
• nadmiernie ciekawy, szkolny, niegrzeczny, nadpobudliwy;
• zaufanie w stosunku do nieznajomych;
• przerażający i imponujący, panika z powodu głośnego hałasu, nieoczekiwanych gości i połączeń.

Technika bezpieczeństwa w domu

[sc: rsa]

Trudno jest przewidzieć działania dziecka pozostawionego w spokoju, ponieważ może go prowadzić strach, ciekawość i miłość do eksperymentów. Dlatego konieczne jest ustanowienie zasad bezpiecznego zachowania i próba dosłownie z każdym krokiem, który robią, bez przeciążania ich niepotrzebnymi instrukcjami. Następnie możesz wyjść z mieszkania ze spokojną duszą.

1. Wyjaśnij najważniejszą zasadę - w każdej sytuacji awaryjnej (pojawił się dym, prąd został odcięty, dźwig został odcięty, sąsiedzi są zalewani z góry), powinieneś skontaktować się z dorosłymi. Nawet jeśli dziecko jest winne incydentu, nie zbeształ go, ale wręcz przeciwnie, pomoże.
2. Upewnij się, że dziecko zapamiętało nazwiska, imiona i patronimię rodziców, dziadków, ich miejsca pracy, adresu zamieszkania.
3. Wpisz w pamięci numery telefonów komórkowych dzieci krewnych, a także służby ratunkowe. Powiedz nam, jak odpowiedzieć na pytania operatora.
4. Zainstaluj na swoim laptopie specjalne programy (przeglądarkę lub kontrolę rodzicielską), które chronią przed złośliwymi wirusami i nieodpowiednią zawartością.
5. Zamknij okna przed wyjściem. Idealnie powinny być wyposażone w specjalne zawory lub specjalne zamki, które tylko Ty możesz otworzyć.
6. Ratuj dzieci przed pokusami - chowaj leki, zapałki, zapalniczki, papierosy, butelki z chemią gospodarczą i alkoholem. Usuń kruche i przeszywające przedmioty, wyłącz gaz.
7. Pokaż, jak włączyć i wyłączyć komputer, telewizor, kuchenkę mikrofalową, po upewnieniu się, że okablowanie działa. Jeśli dziecko nie wie już, jak korzystać z kuchenki mikrofalowej, pozostaw produkty, które nie wymagają gotowania (płatki z mlekiem, jogurty, kanapki z kiełbasą i serem).
8. Nigdy nie otwieraj drzwi nieznajomym! Mogą być wprowadzani przez policję, lekarzy, pracowników gazowych i bliskich znajomych ich rodziców. Dziecko musi niezwłocznie poinformować cię o każdym takim przypadku.
9. Naucz się rozmawiać przez telefon z nieznajomymi: nie możesz powiedzieć, że jest teraz sam, podać swój adres i dane osobowe. Standardowa odpowiedź wygląda następująco: „Mama jest zajęta. Proszę oddzwonić o 16.00 ".
10. Zadzwoń okresowo, aby upewnić się, że Twoje dziecko jest „bezpieczne i zdrowe”. Powiedz sąsiadowi, że został sam i zostaw jej zapasowy zestaw kluczy.

PRZECZYTAJ TAKŻE: jak zabezpieczyć dom dla dziecka

Jak przygotować dzieci?

1. Gotuj wcześniej. Od czwartego roku życia zostaw dziecko w pokoju dziecinnym na pół godziny, od czasu do czasu szpiegując go. We wspólnych działaniach zapewniaj więcej swobody, pozwalając wybrać to, co lubisz.
2. Zacznij od małego. Po raz pierwszy zostaw dziecko na 15-20 minut, idąc do sklepu lub na spacer z psem. Stopniowo zwiększaj czas nieobecności: najpierw pół godziny, potem godzinę. W wieku ośmiu lat student może zostać maksymalnie półtorej godziny.
3. Przyjdź na czas. Bądź punktualny - obiecali wrócić o 18.00, co oznacza, że ​​musisz wrócić do domu dokładnie o szóstej wieczorem.Młodsi uczniowie mają już obawy o życie bliskich. Twoja punktualność jest doskonałym przykładem dla dzieci.
4. Nie karaj bałaganu. Po tym, jak całe mieszkanie jest w pełni do dyspozycji, dziecko może zorganizować dla siebie przygodę lub naśladować mamę lub tatę. Nie zdziw się, gdy znajdziesz szminkę na ustach córki.
5. Nie odchodź od śpiącego dziecka. Nie „uciekaj” podczas snu w ciągu dnia, nawet jeśli dziecko chętnie siedziało samotnie w domu. Pomimo tego, że wcześniej ostrzegałeś o swojej nieobecności, zapomni o tym i będzie przerażony, jeśli nie znajdzie żadnego z krewnych w mieszkaniu.
6. Wymyśl aktywność. Nie zostawiaj dzieci w spokoju bez uprzedniego zaoferowania im ciekawej rozrywki. Koloruj za pomocą flamastrów, puzzli, zestawu do modelowania, pobierania kreskówek lub programów edukacyjnych na laptopa. Jeśli dziecko się nudzi, istnieje szansa, że ​​jest obelżywe lub krzywdzi się.
7. Zainteresuj się tym, co zrobił. Wracając do domu, najpierw zwróć uwagę na dziecko, przytul się, pocałuj, a dopiero potem posprzątaj lub zjedz obiad. Zapytaj, co robił, jeśli ktoś przyszedł. Chwal swoją odwagę i zrekompensuj swoją nieobecność, czytając książkę, grając razem lub spacerując.

Dzieci pozostawione same sobie w mieszkaniu zdobywają bezcenne doświadczenie: uczą się zajmować, prawidłowo alokować czas i zmagać się z własnymi lękami. Te ważne cechy z pewnością przydadzą się, gdy dorosną. Naucz swoje dziecko, aby przestrzegało wszystkich zasad bezpieczeństwa, a wtedy pozostawisz je ze spokojnym sercem.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Dziecko nie wypuszcza matki: co robić?

Psycholog dziecięca Julia Ulyanova powie ci, jak nauczyć dziecko niezależności, ale nie narażaj go na niebezpieczeństwo:

Psycholog dziecięcy „TUT dyskusji” Anastasia Shepel:

Sam w domu: czy można nauczyć zasad bezpieczeństwa dziecka?