Czy dzieci mogą spojrzeć w lustro do roku? Znaki, przesądy i mity

Starając się chronić swoje dziecko przed wszelkiego rodzaju „niebezpieczeństwami”, rodzice często przypominają sobie różne wierzenia i znaki. Jeden z tych znaków mówi, że dzieci (dzieci poniżej jednego roku życia) nigdy nie powinny patrzeć w lustro. Na czym opiera się ta opinia? Czy istnieje realne zagrożenie, czy może to tylko uprzedzenie ludzi? A jeśli nadal jest to fikcja, to kiedy i jak możesz pokazać dziecku lustro?

Od czasów starożytnych lustro jest uważane za magiczny przedmiot, który ma związek z innym światem. Narody słowiańskie były przekonane że dzieci poniżej jednego roku życia nie powinieneś w ogóle na to patrzeć. Ich zdaniem konsekwencje mogą być godne ubolewania: jąkanie, nieśmiałość, opóźniony rozwój mowy, opóźniony wzrost zębów, zez i bolesność. Ponadto Słowianie wierzyli, że jeśli dziecko spojrzy w lustro, „zobaczy” swoje przyszłe szczęście, a ujemna energia zgromadzona w lustrze może przeniknąć do jego duszy, dlaczego może go zostawić i przenieść do lustra. Z tym, co jest związane, w przekonaniu nie jest powiedziane. Ale najbardziej zdumiewające jest to, że wśród innych ludzi nie ma podobnych ocen na temat lustra i jego wpływu na rozwój dziecka.

Co sądzą eksperci?

Nauka faktów potwierdzających negatywny wpływ lustra na zdrowie dzieci nie została udowodniona. Współczesnego człowieka otacza wiele różnych przedmiotów, które mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla jego życia. Lustro nie należy do ich liczby, chyba że jest zepsute i nie może zranić dziecka. Za lustrem nie było innych „zgubnych” wpływów. Przeciwnie Twój zakaz patrzenia w lustro pozbawia twoje dziecko możliwości poznawania świata i zainteresowania się wszystkim dookoła.

Trzymiesięczne dziecko jest już w stanie zwracać uwagę na rzeczy w swoim polu widzenia. Z ciekawością przygląda się twarzy swojej matki, bada zabawki i bada wystrój pokoju. Lustro nie jest wyjątkiem. Dla dziecka jest to dokładnie to samo środowisko, co zasłony w oknach. Dlatego nie denerwuj się i nie przejmuj się niektórymi zmyśleniami i zaakceptujesz. Lepiej zastanów się, jak właściwie wprowadzić dziecko do lustra i swoje odbicie w nim.

Zabawa z lustrem

Za pomocą lustra możesz nauczyć swoje dziecko nie tylko studiowania jego wyglądu, ale także poruszania się w przestrzeni.

Weź dziecko w ramiona w pozycji pionowej i zbliż twarz do lustra w odległości nie mniejszej niż 30 cm. Jest to konieczne, aby dziecko mogło skoncentrować oczy na odbiciu, ponieważ obiekty znajdujące się bardzo blisko niego wydają mu się nieco niejasne .

Kiedy „złapie” odbicie, uśmiechnij się do niego w lustrze i powiedz: „Cześć. To ja, twoja mama. Widzisz, jak ja jestem z tobą. Spójrz mi w oczy Mogę je otwierać i zamykać. I mogę unieść brew. Zobacz, jak to robię. Musisz zrobić wszystko, co powiesz dziecku. Upewnij się, że odbiera wszystkie twoje ruchy.

Poproś dziecko, aby pokazało palcem, gdzie jest jego matka. Następnie zapytaj go: „A gdzie jesteś, Sasha (Nikita, Olya, Dima)?”. Jeśli dziecku trudno jest zrozumieć, czego od niego chcesz, weź jego palec i sam to pokaż. Możesz grać w to kilka razy dziennie. Pamiętaj, że tylko miękka i ciepła intonacja powinna pochodzić od ciebie. Taka intonacja powinna zawsze towarzyszyć dziecku, gdy trzymasz je w ramionach.

Ważny!

• Takie gry można zorganizować tylko wtedy, gdy dziecko czuje się dobrze, około godziny po jedzeniu;
• Przedmioty w pobliżu dziecka wydają mu się rozmyte. Spróbuj umieścić je w pewnej odległości od wyciągniętego ramienia, aby był dla nich wyraźnie widoczny;
• Dzieci są bardzo zainteresowane zabawą różnymi przedmiotami, których kontury i krawędzie są zakrzywione lub zakrzywione.

Trzymiesięczne dziecko i lustro:

Jak dziecko postrzega nasz świat?

Wizualne zdolności noworodków zaczynają się rozwijać od momentu ich narodzin.

• Jeśli kochanie tylko 1 do 3 miesięcymoże skupić oczy tylko na oddalonym od niego obiekcie w odległości co najmniej 25-30 cm;
• Od 4 miesięcy aktywnie reaguje na podświetlone lub lekko oświetlone obiekty;
• Za 6-7 miesięcy dziecko jest żywo zainteresowane odbiciem w lustrze innych osób. Z zainteresowaniem przybliża twarz do lustra i próbuje dotknąć jej powierzchni palcami, „szukając” zabawnego podwójnego dziecka z tyłu lustra;
• Od 8 miesięcy dziecko wyraźnie rozumie różnicę między swoim odbiciem w lustrze a odbiciem innych osób.

Psychologowie uważają, że jednym ze sposobów samowiedzy i rozwoju dziecka jest po prostu badanie jego odbicia w lustrze. Dzieciak widzi siebie, próbując zrozumieć, kim jest i jak porusza się jego ciało. Lustro może być dobrym pomocnikiem, aby pokazać dziecku, że jest brudny i jak brzydko wygląda z zewnątrz. Pomoże to rozwinąć jego wewnętrzną percepcję siebie z zewnątrz, a także wpłynie na rozwój jego myślenia.

Psychologowie często używają lustra do diagnozowania lub leczenia każdej choroby psychosomatycznej. Za jego pomocą możesz zidentyfikować wiele problemów i chorób natury psychicznej u małych dzieci. Na przykład dzieci z autyzmem słabo rozumieją związek między sobą a ich odbiciem w lustrze. Etap samooceny występuje w nich znacznie później.

Różne znaki i przesądy związane z lustrami

Lustro, jak żaden inny przedmiot gospodarstwa domowego, najczęściej kojarzy się z innym światem. Weźmy na przykład przepowiadanie świętości, podczas którego młode dziewczyny za pomocą luster próbowały dowiedzieć się o swoim przyszłym losie, „spotkać się” z narzeczonymi. Nawet nasi przodkowie wierzyli, że powierzchnia lustra jest rodzajem linii między życiem realnym a zaświatami. Uważano, że jeśli ta linia zostanie zerwana lub uszkodzona, na pewno wydarzy się coś strasznego. Przyniesie to nieszczęście tym, którzy go złamali lub tym, którzy spojrzeli w rozbite lustro.

Być może przesąd ten wynika z faktu, że w czasach starożytnych wytwarzanie luster wiązało się z wysokimi kosztami materiałów. Do ich produkcji użyto drogich metali - złota, brązu, srebra, cyny i miedzi. Tylko urzędnicy wysokiego szczebla mogli kupować lustra. Kupowanie lusterek, nawet dla członków rodziny królewskiej, było szczególnym wydarzeniem, wymagało dużo pieniędzy od skarbu.

Co do przesądów, które zabraniają dzieciom poniżej jednego roku życia patrzeć w lustro, możemy powiedzieć na pewno - lustro nie stanowi żadnego zagrożenia dla dziecka. Uważa się, że taki znak pojawił się ze względu na specyfikę produkcji luster w XVI wieku.W tym czasie mistrzowie w produkcji luster nauczyli się je spłaszczać. Aby szkło dobrze odbijało, do jego stopu dodano rtęć. Jeśli dziecko było stale w pobliżu takiego lustra, ryzyko zatrucia jej parami było bardzo wysokie, co doprowadziło do tego, że źle się czuł, nie spał, ciągle płakał.

Obecnie lustra są wykonane z materiałów bezpiecznych dla zdrowia ludzkiego, dzięki czemu możesz zapomnieć o takich znakach i przesądach. Psychologowie dziecięcy są przekonani, że lustra są niezbędne do rozwoju dziecka w taki sam sposób, jak kostki, zabawki, samochody i piramidy. Od 2 miesięcy możesz bez obaw zacząć „zaznajamiać” swoje dziecko z tak interesującym przedmiotem jak lustro. Najważniejsze jest to, aby był cały i niezniszczalny. Teraz tworzą specjalne lustra dla dzieci, które wyróżniają się siłą i odpornością na wstrząsy.

Notatka dla rodziców:

1. Dzieciak powinien patrzeć w lustro i okazywać mu zainteresowanie. Jeśli szczęśliwie się porusza, macha rękami i patrzy na niego, wtedy wszystko jest w porządku z rozwojem.
2. Jeśli zdarzyło się, że dziecko z jakiegoś powodu obawiało się swojego odbicia, nie panikuj. Najprawdopodobniej jego pierwsze doświadczenie „komunikowania się” z lustrem nie zakończyło się pełnym sukcesem. Zrób sobie przerwę, „zapomnij” o lustrze na tydzień lub dwa. Jeśli po pewnym czasie dziecko zacznie nieśmiało trząść się na widok swojego odbicia, skonsultuj się z neurologiem dziecięcym. Nie ma nic złego, potrzebujesz po prostu opinii eksperta na ten temat. Być może małe dziecko po prostu bało się wielkości lustra, albo zbliżyłeś je do niego zbyt blisko. Zalecamy zabranie zabawkowego nietłukącego się lustra, które jest wyposażone w wiele mat do zabawy przeznaczonych dla dzieci w wieku do roku i starszych.
3. Pamiętaj, aby być blisko dziecka w chwili, gdy patrzy w lustro. Umożliwi to obserwowanie go, a dziecko poczuje się bardziej komfortowo, gdy będziesz w pobliżu. W końcu ma ważny etap w życiu - poznaje siebie i uczy się świata.

Dotykający wałek: Dziecko i lustro. Dziecko po raz pierwszy zobaczyło swoje odbicie

Historia małego Danila

Svetlana, matka dwuletniej Danilki:

„Danil zobaczył się w lustrze, gdy miał trzy miesiące. Chciałem to zrobić wcześniej, ale wysłuchałem opinii mojej babci, która wierzyła, że ​​dziecko nie powinno patrzeć w lustro przed chrztem. Tak się złożyło, że otrzymaliśmy grzechotkę, na której było małe lustro, ale o bardzo małym rozmiarze. Danil był wyraźnie zainteresowany tą grzechotką i zbliżył ją do siebie. Zobaczył swoje oko w odbiciu lustra (nic innego tam nie pasowało). Cały proces towarzyszył radosnemu bełkotaniu.

Miesiąc później przyprowadziłem Danila do lustra na korytarzu. Nie był bardzo duży, tylko głowa i ramiona mogły się w nim odbijać. Zaczął płakać, zaczął podskakiwać na moich rękach. Potem postanowiłem zawiesić to lustro na przewijaku. Za każdym razem, gdy Danil „przebrał się”, starał się na niego spojrzeć i zobaczyć, co robi „drugi Danil”.

Sześciomiesięczny Danil już czołgał się do mojej szafy, w której lustro było na całej długości. Zaczął przyciągać do siebie zabawki, żeby zobaczyć, jak odbijają się w lustrze. Ten spektakl bardzo go rozbawił, takie gry trwały dość długo.

Daniel ma teraz 2 lata. Jest cudownym dzieckiem w każdym znaczeniu tego słowa. Mówi bez przerwy, zęby wyrastają mu w odpowiednim czasie, często choruje i ogólnie wyrasta naprawdę silny mężczyzna. Dlatego jestem pewien, że moja babcia nadal się myliła, ale myślę, że jej poznanie jest całkowicie opcjonalne! ”

Oto, co mówią mamy z forów:

Moi rodzice zbesztali mnie, kiedy przynoszę moją 3-miesięczną córkę do lustra, mówią, że dziecko nie powinno być pokazywane w lustrze przez okres do jednego roku. Czemu? Czy jest to uprzedzenie, czy istnieje całkowicie zrozumiały powód?

>>> Bzdury, przyniosłem własne, wszystko jest w porządku, wygląda na to, że mówią, że dziecko przestraszy się jego wizerunku.

>>> Próbowałem też znaleźć rozsądne wytłumaczenie tego ... Nie znalazłem tego, mówią, że będzie gorzej spać, myślę, że to nadal są uprzedzenia i pozostałości przeszłości))) Przyprowadziłem mojego małego syna do lustra na około miesiąc, a jak dotąd nikt nie widział, że nie jest kłócić się, a nie konflikt))) bardzo mu się podobało, ale teraz biegnie i całuje go))) jest tak fajnie))

>>> Myślę, że ten znak pochodzi z czasów, gdy domy były oświetlone pochodniami. Wzdłuż ścian biegły takie straszne cienie, a to, co odbijało się w lustrze - brrrrr. Spróbuj uderzyć zapałkę przed lustrem w ciemności - zdepczesz spodnie. Wtedy było sprawiedliwie, dziecko mogło doznać szoku. Teraz - na miłość boską. Ale to tylko moje założenia. Jeśli twoi rodzice znaleźli jakieś inne, bardziej logiczne wytłumaczenie, byłbym zainteresowany

>> Co za drań. Przeciwnie, radzą przynieść go do lustra, aby dziecko studiowało siebie, co przyczynia się do jego rozwoju. Mój widzi siebie w lustrze, już rozpoznaje, uśmiecha się natychmiast.

>>> Tak, zdobywasz punkty. Horrory wszystkich rodzajów morza. Po pierwsze, kobiety w ciąży boją się wszelkiego rodzaju bzdur, potem matki. Nie pozwól spojrzeć w lustro, przyciąć włosy golić się przez rok, zakryć twarz dziecka na ulicy, nie pozwól spojrzeć w wózek - zrzędzą, co jeszcze jest z wąwozu.

>> Też o tym słyszałem. Przeczytałem w książce, że za kilka miesięcy dziecko będzie już wiedziało swoje odbicie w lustrze, nasze z radością patrzyło na nogi z lustrami rozwijającego się banana, kiedy nie mogłem usiedzieć spokojnie, a potem przyjaciel powiedział: „Czy pozwalasz mu patrzeć w lustro ?! Do roku jest niemożliwe! ” Dlaczego nie możesz powiedzieć, ale pomyślałem, jak wtedy, za kilka miesięcy, dziecko będzie wiedziało, jak wygląda? :-) Nie rozumiem, z czym to przesąd jest związane. I z takiego wyjaśnienia, że ​​bałem się, śmiałem się przez długi czas (przez ból gardła), wyobraź sobie, jak wesołe dziecko wkrada się do lustra i zaczyna krzyczeć serdecznie do lustra: -D Dlaczego ?!

>>> W klasyczne książki o rozwoju dziecka mówią, że jednym z głównych przedmiotów rozwojowych w domu jest duże lustro! Czy możesz sobie wyobrazić, jak przerażone będzie dziecko, kiedy w końcu, po trzech latach, po raz pierwszy zobaczy siebie w lustrze!

Czytamy również: Czy muszę ciąć dziecko rocznie? Stuletnie fryzury dla dzieci

12 przesądów lustrzanych