Kiedy rodzi się mały człowiek, często wszystko, co widzi w pierwszych latach życia (nie licząc dni w szpitalu) to ściany jego domu i plac zabaw na podwórku. Te zapachy, światło i kolory pozostaną w jego pamięci na całe życie. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak to, co widzi wokół siebie, wpływa na rozwój i światopogląd dziecka?
Wiele osób prawdopodobnie słyszało: 85% informacji o świecie, które dana osoba otrzymuje oczami, a tylko 15% z innych źródeł. Ponadto naukowcy uważają, że okres dzieciństwa jest najbardziej wrażliwy na wpływy środowiska: rzeczywiste lub wyobrażone. Okazuje się, że niezwykle ważne jest, aby od najmłodszych lat dziecko widziało wokół siebie piękno, aby uczyło się je doceniać i kochać z kołyski.
Co to wpływa?
Kiedy dziecko dorasta otoczone pięknem w całej jego różnorodności - od harmonijnych kolorów we wnętrzu po piękny widok z okna swojego pokoju, on, zdaniem naukowców, uczy się twórczo rozwiązywać problemy, znajdować związki między różnymi wiedzą i zjawiskami w swoim rozwiązaniu, rozwija elastyczny umysł .
Ponadto. Według doktora nauk pedagogicznych, korespondenta członka Rosyjskiej Akademii Edukacji Lyubova Savenkova, kiedy dziecko zaczyna rysować, rzeźbić, tworzyć, rozwija to jego przestrzeń wyobraźni: szerokość wyobraźni, szerokość i różnorodność wrażeń, myśli.
Według innego naukowca - A.V. Bakushinsky, największy domowy teoretyk edukacji estetycznej, - kreatywność dzieci pomaga dziecku postrzegać otaczającą rzeczywistość w nowy sposób, kształtuje zdolność do organizacji środowiska, jego świata i stworzenia określonego nastroju.
Wielu po przeczytaniu tych wierszy przytakuje zgodnie: „Tak, robimy to!” Kiedy byłem w ciąży, słuchałem muzyki klasycznej. A teraz moje dzieci malują. ” Oczywiście jest to bardzo ważne. Ale czy to wystarczy do pełnego rozwoju dziecka? Czy rodzice wykorzystują wszystkie okazje, aby zaszczepić u swoich dzieci poczucie piękna?
Surowa prawda życia
W praktyce badania pokazują, że nie wszystko jest takie proste. Lyubov Savenkova, już wam znana, opowiada w swoim artykule o eksperymencie przeprowadzonym wśród uczniów klas 4–8 szkoły średniej w Moskwie.
Badacze postanowili sprawdzić, czy dzieci biorą udział w procesie organizacji wnętrza mieszkania, czy dorośli biorą pod uwagę ich pragnienia i potrzeby. Ważny niuans: wszystkie dzieci mieszkały w nowych domach, co oznacza, że miały okazję wyrazić swoją opinię podczas dekoracji wnętrza. W końcu każdy członek rodziny z reguły przenosi zrozumienie wygody, wygody i piękna do nowego mieszkania.
Dzieciom zaproponowano udekorowanie pokoju lub jego części według własnego uznania.Rodzice zostali poproszeni o zapewnienie swym dzieciom pełnej wolności i nieudzielanie porad.
Aby uzupełnić obraz, naukowcy przeprowadzili również ankietę w szkołach w pobliżu domów uczestników. Wyniki ankiety wyglądały zachęcająco: prawie każde dziecko miało swój własny pokój, prawie 60% dzieci było zaangażowanych w zajęcia plastyczne. Według uczestników ankiety aktywnie uczestniczyli we wszystkich sprawach związanych z tworzeniem wnętrza pokoi.
Co tak naprawdę się okazało? Kiedy naukowcy przybyli do prawdziwych mieszkań, zobaczyli dobrze wyposażone, drogie wnętrza, w których dziecko nie miało miejsca. Wszystkie składały się z dużego stolika z dwiema szafkami przy oknie, lampy stołowej, półki na książki, karty na jednej ścianie, dywanu na drugiej, szafy z ubraniami i przyborami, pałacu. Czasami można było spotkać akwarium lub zdjęcie na ścianie.
Tapety w tych mieszkaniach nie różniły się wzorami dziecięcymi, nie było specjalnych mebli dziecięcych, rysunki dzieci na ścianach. W najlepszym wypadku nawet zabawki znajdowały się na górnej półce szafki. Co możemy powiedzieć o warunkach, w jakich dziecko może rzeźbić, rysować lub wklejać aplikacje bez obawy o uszkodzenie lub zabrudzenie czegoś.
Wniosek dotyczący udziału dziecka w aranżacji wnętrz był oczywisty. Rodzice zdecydowali, że dla rozwoju kreatywności wystarczy mu przydzielenie pokoju i opłacenie kręgu. Chociaż, jak twierdzą naukowcy, ważne jest, aby dziecko od najmłodszych lat osobiście uczestniczyło w projektowaniu przestrzeni życiowej, tworząc środowisko, w którym uwzględnia się jego potrzeby. Rzeczywiście, w tym okresie dzieciństwa powstaje zamiłowanie do koloru, rozwijają się preferencje kolorów. Nie mniej ważne jest to, jak nie tylko wygląda pokój dziecka, ale także w jakim środowisku architektonicznym rośnie. Idealnym środowiskiem do promowania poczucia piękna jest architektura klasyczna. Tak więc krajowy badacz Michaił Chernoushek w swojej pracy „Psychologia środowiska życia” wyraził opinię, że środowisko oprócz mierzalnych wielkości fizycznych i chemicznych ma także charakter psychologiczny. Wyraża się to w rodzaju przeglądów, odczuć, jakie wywołuje w nas środowisko: przyspiesza lub tłumi nasze działania.
Starzejące się klasyczne formy i fasady budynków niezmiennie wywołują pozytywne emocje wraz z muzyką klasyczną lub malarstwem. Według architekta Maxima Atayanta, autora obiektów olimpijskich w Soczi i miasta wydarzeń Laikovo, największego nowego miasta w klasycznym stylu na świecie, zarówno miasto, jak i ludzie potrzebują elementu estetycznego i różnorodności przestrzeni. Na obszarach pozbawionych twarzy i zadbanych poziom przestępczości ulicznej jest wyższy niż w historycznym centrum miasta, które z definicji jest bardziej atrakcyjne estetycznie. Zachowanie osoby zmienia się w zależności od środowiska, w którym się znajduje. W przyjemnym, zadbanym otoczeniu wszelkiego rodzaju, nieokiełznany wygląd nie na miejscu.
Od czego zacząć dzisiaj
- Wybierz miejsce w mieszkaniu, w którym dziecko będzie mogło bez obaw przeprowadzać eksperymenty, bawić się, łamać i budować, pracować z farbami, gliną, papierem, budować konstrukcje z wszelkiego rodzaju materiałów.
Ważne jest, aby to miejsce nie znajdowało się w spiżarni ani w ciemnym kącie - do kreatywności potrzebujesz jak najwięcej naturalnego światła. Należy zauważyć, że w jasnym pokoju u dzieci znacznie wzrasta kreatywność i chęć do pracy. Więc jeśli masz szczęście i masz panoramiczne okna w swoim mieszkaniu, zorganizuj kącik dla dzieci w tej części pokoju. W końcu panoramiczne okna wydłużają godziny dzienne w mieszkaniu na całą godzinę dziennie, a światło słoneczne, jak wiadomo, stymuluje aktywność mózgu i układ odpornościowy. Alternatywną opcją, którą można zorganizować latem, jest plac zabaw na tarasie (modny format mieszkań w nowych budynkach). Dużo światła i świeżego powietrza zainspiruje dziecko do najśmielszych pomysłów.
- Na tarasie lub w słabo oświetlonym rogu pokoju dziecięcego wyposaż miejsce, w którym dziecko może skakać, wspinać się, budować „dom” z pudełka (pamiętaj o sobie w dzieciństwie), tańczyć lub po prostu przenieść się do muzyki. Dobrze, jeśli mieszkanie ma wysokie sufity. Z jednej strony pomoże to rodzicowi w zorganizowaniu kącika dla dzieci na wielu poziomach. Z drugiej strony przyczyni się do rozwoju psychicznego dziecka. Naukowcy udowodnili, że przestrzeń nad głową może wpływać na zdolność przetwarzania informacji. Według profesora z University of Minnesota Meyers - Levy, osoba przebywająca w pokoju z 3 metrowym sufitem myśli bardziej swobodnie i abstrakcyjnie. Będąc w pomieszczeniu o suficie 2,5 metra, osoba jest bardziej skłonna skupić się na specyfice jednego obiektu lub produktu. Z kolei eksperci z Grupy Urban dodają, że wysokie sufity, zwiększające całkowitą objętość przestrzeni życiowej, pozytywnie wpływają na poziom jakości powietrza. Tak więc w pomieszczeniach o suficie 3,6 metra całkowita objętość powietrza jest o 45 procent wyższa niż w standardowym mieszkaniu. Ze względu na większą podaż tlenu w pomieszczeniu utrzymuje się korzystny mikroklimat, dziecko oddycha swobodnie i do wieczora jest wystarczająco dużo energii na kreatywność.
- Pozwól dziecku śpiewać głosem, słuchać muzyki na żywo, wydobywać dźwięki z przedmiotów, młotkować coś. Oczywiście zaleca się przeprowadzanie eksperymentów dźwiękowych w ciągu dnia.
- Przydziel dzień, w którym dziecko uporządkuje małe meble, zasłoni tkaniny i ogólnie zmieni otaczającą przestrzeń. Pomaga to odnowić uczucia, ożywić reakcje i uczy dziecko samodzielnej organizacji otoczenia wokół niego. Nie zapomnij zrobić tego w formacie gry, który już przyniesie dziecku więcej przyjemności. A jeśli do tego procesu wprowadzisz elementy aktywności twórczej - przestawiając obiekty do muzyki lub piosenek - Twoje dziecko nie zostanie zatrzymane. A także rozwój jego zdolności twórczych.
