Po urodzeniu dziecka nowo narodzeni rodzice mają wiele obaw. Martwią się, że coś stanie się dziecku - zachoruje, zostanie ranny, skontaktuje się ze złymi ludźmi. Często na tej podstawie powstają prawdziwe fobie, które wywołują ataki paniki. Aby poradzić sobie z takimi warunkami, pomogą ci porady psychologa Kovala Borisa.
Żyjemy w czasach pokoju, ale niestety zdarzają się ataki terrorystyczne i wypadki, które są regularnie zgłaszane w wiadomościach. Kiedy coś takiego się dzieje, rodzice zaczynają bardzo martwić się o swoje dzieci, dlatego boją się pozostawić je bez opieki. Czasami strach spada na tyle, że dorosły łapie jego serce za każdym razem, gdy dziecko znika z pola widzenia lub nie odbiera telefonu. Istnieje obawa, że stanie się to nieodwracalne. Aby ograniczyć swobodę ruchów dziecka, wystarczą obawy: kiedy dziecko przejdzie przez jezdnię, ktoś go zaatakuje, kiedy zostanie sam. Wszystko to zmusza rodziców do znacznego ograniczenia swobody przemieszczania się dzieci.
Czego boją się rodzice?
Odpowiedź na to pytanie jest niezwykle prosta, boją się stracić kontrolę: wraz z nadejściem dziecka rodzice rozumieją, że nie będą w stanie ochronić go przed wszystkimi możliwymi problemami, ponadto dzieci często stają się przyczyną ich problemów i po prostu niemożliwe jest zapobieganie wszystkim możliwym sytuacjom. Biorąc pod uwagę, że dzieci często nie przestrzegają i nie naruszają dorosłych zakazów, świadomość rodzicielska zaczyna się buntować. W końcu nic nie jest ważniejsze niż dziecko. Chcę zrobić wszystko, co możliwe i niemożliwe, aby zapewnić jej bezpieczeństwo.
Rodzice zawsze martwią się, że ich dziecko upadnie, wpadnie w złe towarzystwo i nie wróci do domu ze spaceru na czas. Próbując chronić swoje dziecko przed zagrożeniami, ryzykują pozbawieniem go uroku wolnego życia, umiejętności popełniania błędów i porażek, które zapewniają cenne nowe doświadczenie i temperament. W końcu jedynym sposobem zapobiegania niepowodzeniom jest nauczenie dziecka, aby nic nie robiło bez zgody rodziców.
Taka edukacja nieuchronnie doprowadzi do „niepełnosprawności” (w psychologii istnieje taka definicja) sytuacji, w której dorosły i całkowicie zdrowy człowiek stale potrzebuje pomocy, tak jakby był osobą niepełnosprawną.
Jeśli nie chcesz takiej przyszłości dla swojego dziecka, będziesz musiał pogodzić się z własną bezradnością przed klęskami żywiołowymi, żywiołami, różnymi sytuacjami kryzysowymi i niektórymi chorobami. Nie chodzi oczywiście o to, aby całkowicie poddać się przypadkowi. Tylko nie oszukuj się. Pamiętaj o racjonalnej opiece i podejmuj działania, które minimalizują ryzyko.
Czytamy również: 7 rzeczy, których boją się wszystkie matki, ale na próżno
Jak przestać się martwić o dzieci?
Psychologowie radzą rodzicom, aby zastanowili się nad naturą swoich obaw. Są one podzielone na 2 typy:
- Racjonalne obawy pojawiają się na podstawie obiektywnych powodów. Na przykład strach przed wypuszczeniem dziecka w razie niepokoju jest uzasadniony.
- Strach emocjonalny nie jest już rzeczywisty, ale wymyślił niebezpieczeństwa dla dziecka, które wpędzają rodziców w ich wyobraźnię. Zaczynają zastanawiać się, dlaczego mogą się zdarzyć kłopoty - spadnie winda, samolot, w którym leci dziecko, rozbije się. Istnieje teoretyczne prawdopodobieństwo takich zdarzeń, ale nie fakt, że wszystko to wydarzy się w rzeczywistości.
Jeśli strach jest racjonalny, jest to uzasadnione, wymaga racjonalnych reakcji. W takim przypadku należy podjąć środki w celu zwiększenia bezpieczeństwa, aby zapobiec niepożądanym zdarzeniom. Tak więc, nie pozwalając dziecku na spacer, jeśli na podwórku dojdzie do walki, rodzice odczują ulgę. Jeśli strach nie opiera się na prawdziwych wydarzeniach, ale na emocjach, żadne działanie nie obniży poziomu lęku.
Co zrobić, jeśli jesteś daleko od dziecka lub nic od Ciebie nie zależy? Co jeśli nie możesz w żaden sposób wpłynąć na bieżące wydarzenia, zwłaszcza jeśli twoja wyobraźnia niesie ze sobą niebezpieczeństwo?
Musisz zrozumieć, że nie ma sensu martwić się o coś, co mogło się nie wydarzyć, a nawet nigdy. Wymyślając przerażające zdjęcia, gdy dziecko nie odbiera telefonu, rodzice wyczerpują się, ale musisz pogodzić się z faktem, że nie jesteś wszechmocny i nie możesz chronić swojego dziecka przed wszystkimi przeciwnościami. Niemniej jednak pojawią się sytuacje, na które nie będziesz mógł wpływać.
Z drugiej strony rodzice mają teraz wiele możliwości zwiększenia bezpieczeństwa swoich dzieci. Możesz uszyć w plecaku latarnię GPS - pozwoli to na śledzenie położenia dziecka i upewnienie się, że przyszedł do szkoły. Inną opcją jest nadanie dziecku przycisku paniki. Po kliknięciu pojawia się wiadomość dla rodziców z prośbą o pomoc. Są to racjonalne działania mające na celu ochronę dziecka przed prawdziwymi zagrożeniami, a reakcje emocjonalne nie chronią nikogo przed niczym. Wymyślone problemy, w które mogą wpaść dzieci, ale najprawdopodobniej nie wpadną, wywołują tylko problemy z sercem u ich rodziców.
Czytaj także:
- Jak nauczyć dziecko rozmawiać z nieznajomymi na ulicy
- 7 zasad, które Twoje dziecko musi nauczyć się chronić przed obcymi
- 10 środków ostrożności, które rodzice powinni edukować swoje dziecko
Obawy rodziców. Alexander Palienko
Jestem tylko jedną z tych matek, które mają skłonność do strachu emocjonalnego, z trudem go pokonuję. Kiedy dziecko jest w przedszkolu, po prostu próbuję przejść do pracy i nie zastanawiam się, co może się tam zdarzyć.
Prawdopodobnie nie można przestać się bać o dzieci, możesz tylko udawać, że się nie boisz, a zatem nikt nie może się wtrącać, nikt nie może wyjść ze swoich lęków. Bać się ludzi najbliższych, to oczywiście normalne, bez doprowadzania swoich lęków do fobii.
Na pytanie o lęki i fobie pozwól mi odpowiedzieć jako matka wierząca. Tak, nadchodzą obawy, jest ich więcej. Ale ważne jest, aby pamiętać, że strach jest duchową koncepcją i dlatego konieczne jest zwalczanie go metodami duchowymi. Zaufaj Bogu i ufaj Mu, swojemu dziecku. W jaki sposób? Po prostu módlcie się za niego każdego dnia. Weź 90 psalmów i użyj go jako modlitwy, zastępując w nim swoje imiona. Biblia mówi, że anioły naszych dzieci codziennie widzą oblicze Ojca Niebieskiego. Popularna mądrość mówi, że modlitwa matki podniesie dziecko z dna studni. Pociechę można znaleźć tylko w Bogu. Uwierz w moje doświadczenie. Boże błogosławieństwa dla waszych rodzin!