Wielu rodziców skarży się na zbyt agresywne zachowanie ich dziecka, ale są tacy, którzy obawiają się, że ich dziecko jest zbyt spokojne i bierne. Jak nauczyć dziecko radzić sobie samemu, w jaki sposób, kiedy i jak zachowywać się wobec rodziców w przypadku konfliktu, w którym dziecko upadło, zajmiemy się tymi i innymi kwestiami poniżej.
Niepokoje, takie jak „słabnie” i „skrzywdzą go przez całe życie”, nie są bezpodstawne, ponieważ każda osoba w społeczeństwie musi być w stanie obronić swoje „ja”. Oczywiście nikt nie mówi, że ludzie spokojni i bez konfliktów mogą osiągnąć mniej w życiu niż ludzie aktywni i agresywni. Musisz tylko wyjaśnić dziecku, kiedy i w jakich sytuacjach konieczna jest samoobrona oraz w jakiej formie powinna się ona pojawić.
Przed nauczeniem dziecka pewności siebie należy zrozumieć, jak konieczne jest to. Praktyka psychologiczna pokazuje, że rodzice, którzy w dzieciństwie nie byli w stanie stawić czoła agresorom i przestępcom, często są niezadowoleni z miękkości i słabości dziecka. Zrozum sytuację: czy ma sens przekonywanie dziecka o skargach i ochronie fizycznej, jeśli po prostu rozdał wszystkie zabawki w piaskownicy i wybrał jedną szpatułką, lub jeśli jest nieustannie pchany w trakcie aktywnej zabawy. Być może twoje dziecko po prostu chce się podzielić, lub aktywne gry nie są dla niego odpowiednie.
Jeśli zdecydujesz, że twoje dziecko pilnie potrzebuje pomocy i musi rozwinąć pewność siebie, przestrzegaj kilku zasad.
1. Zrozumieć atmosferę w rodzinie.
Zwróć uwagę na to, że nie karzesz dziecka zbyt często i bezpodstawnie. Jeśli bez końca zasypujesz dziecko wyrzutami za jego niezdecydowanie i słabość, może zamknąć się w sobie jeszcze bardziej, aby nie usłyszeć twojej potępienia. Dziecko może bać się potępienia rodziców i nie mówić o obrażeniu.
Nie musisz ciągle porównywać dziecka z innymi, pokazując, że jest on w jakiś sposób gorszy. To tylko zepsuje samoocenę dziecka i na pewno nie rozwiąże problemu.
Rozmawiaj więcej ze swoim dzieckiem, ucz się razem zaufania i otwartości.
Przeciwnie, jeśli w twojej rodzinie dziecko jest zbyt protekcjonalne, chronione przed wszystkim dookoła, może to pociągać za sobą rozwój nieśmiałości i swobody konfliktu. Dziecko na próżno nie będzie wiedział, jak rozwiązać sytuacje konfliktowe, a agresywna postawa innych dzieci go nie przestraszy, ale go zaskoczy.
Miłość i życzliwość w rodzinie są cudowne, ale nie należy ograniczać komunikacji dziecka z powodu możliwych agresywnych sztuczek innych dzieci. Twoje dziecko powinno wiedzieć, czego się spodziewać, będąc w towarzystwie rówieśników.
2. Naucz się przyznawać do własnych błędów.
Co najczęściej robi dziecko, jeśli coś zrobiło, nawet przypadkowo? Oczywiście, aby uciec lub powiedzieć, że to nie jego wina. Naucz swoje dziecko rozpoznawać jego działania, rozumieć błędy w zachowaniu i ponosić za nie odpowiedzialność. Wyjaśnij, że jeśli nikt nie został ranny, wszystko można naprawić.Jeśli dziecko zrobiło coś celowo, daj mu znać o błędach czynu i jego możliwych konsekwencjach.
Kiedy twoje dziecko nauczy się akceptować swoje błędy, stanie się o wiele bardziej pewne siebie, aw przyszłości będzie w stanie zrozumieć w sytuacjach konfliktowych. Wyjaśnij, że nie warto skupiać się na takich drobiazgach i że w życiu występują znacznie poważniejsze dolegliwości.
3. Nauczać, aby nie reagować na słowne próby poniżenia.
Nikt nie jest bezpieczny od wzywających i dalekosiężnych pseudonimów. W przedszkolu i szkole mogą zniekształcać imię, próbować poniżać i obrażać pseudonimy i zwiastuny. Wspinanie się na przestępcę pięściami nie wchodzi w grę. Wyjaśnij dziecku, że najlepiej w tej sytuacji zignorować przestępców. Gdy tylko znęcający się zobaczą, że nie reagują na swoją agresję, przestaną przeszkadzać dziecku.
Oczywiście ta taktyka jest odpowiednia w przypadku drobnych zniewag, a nie poważnego publicznego upokorzenia.
4. Nauczać, aby nie okazywać strachu.
Po powrocie ze szkoły starsze dzieci grożą lub biorą pieniądze - sytuacja nie jest nowa. Powiedz dziecku, że nikt nie ma prawa, bez względu na to, kim jest, zmuszać go do robienia czegokolwiek wbrew jego woli, grożenia, a nawet bicia. Oczywiście konflikt najlepiej rozwiązać pokojowo. Musisz się spotkać i nie okazywać strachu, prowadzić rozmowę jasno i pewnie. Jeśli to nie pomoże, naucz dziecko bronić się fizycznie przed atakami, nie pokazuj zbyt niebezpiecznych sztuczek.
Jeśli twoje dziecko postanowiło bronić innego, pozwól mu być pewnym swojej słuszności, a także nie okazywać strachu. Łatwiej jest pokazać decyzję, kiedy od niej zależy los innej osoby. Powiedz dziecku, że ochrona słabych jest słuszną rzeczą.
5. Znajdź prawdziwego prowokatora osobiście.
Obserwuj, jak to jest prawdziwe. Dowiedz się, czy Twoje dziecko jest prowokatorem agresji. Być może to on wychowuje inne dzieci i reagują okrucieństwem. Jeśli tak, wyjaśnij dziecku, że to jego działania wywołują negatywną reakcję innych.
6. Uczyć mocno odmawiać.
Przejawy życzliwości i współczucia są dobre. Należy wyjaśnić dziecku, kiedy zacznie korzystać z jego dobroci, a kiedy przyjaźń i partnerstwo przerodzą się w manipulację. Aby dać swój lunch, ze szkodą dla siebie, aby przejąć kontrolę nad drugim, stale nosić teczkę - takie sytuacje pojawiają się, gdy dziecko boi się, że przestanie z nim rozmawiać lub będzie nazywane chciwym, wydalonym z otoczenia itp. Wyjaśnij dziecku, na czym opiera się prawdziwa przyjaźń i co jest naprawdę ważne, aby pielęgnować. Jeśli dziecko jest szantażowane, zmuszone do dawania pieniędzy, naucz je stanowczo odmawiać, broniąc swoich interesów.
7. Pozwalając sobie rozwiązać problem.
Jeśli nie masz konfliktu z udziałem swojego dziecka, natychmiast biegnij do szkoły lub przedszkola, pozwól dziecku sam rozwiązać problem. W końcu użyteczność twojej interwencji jest kwestią sporną. Przestępcy zostaną ukarani, ale twoje dziecko może zacząć być uważane za słabe i skradające się. Oczywiście, jeśli mówimy o biciu, kradzieży i innych poważnych sytuacjach, konieczna jest Twoja interwencja.
8. Pomóż zaprzyjaźnić się.
Jeśli dziecko stale znajduje się w sytuacji konfliktowej, być może po prostu komunikuje się z niewłaściwym towarzystwem. Nie należy go ograniczać w komunikacji ze starymi przyjaciółmi, aby nie wywoływać wewnętrznego protestu, wystarczy przedstawić go innym dzieciom. Idź razem odwiedzić, zarejestruj się w kręgu lub sekcji. Tam dziecko może poznać nowych przyjaciół i w porównaniu z nimi nauczyć się przyjaźni. Spokojne dzieci nie zawsze stają się obiektem agresji innych, nawet w zespole dzieci szanują dzieci pewne siebie i samowystarczalne. Ważne jest, aby dostać się do dobrego zespołu.
9. Naucz przyjmować pomoc.
Upewnij się, że twoje dziecko nie wstydzi się swoich niepowodzeń, nabądź do niego zaufania, pozwól mu poczuć twoje wsparcie. Wtedy nie boi się i nie waha się prosić o pomoc od ciebie i jego przyjaciół. Przyjmowanie pomocy nie wydaje się słabe. Przeciwnie, osoba, która wewnętrznie odczuwa wsparcie, jest w stanie bronić się i nie bać się trudności.
10. Wejdź na sport.
Nie jest konieczne poprowadzenie dziecka do walki lub boksu z nadzieją, że oddadzą go w razie niebezpieczeństwa. Chociaż te sporty są również dobre na swój sposób. Pozwól dziecku angażować się w to, co lubi. Wszelkie obciążenia sportowe wzmocnią zarówno ciało, jak i ducha, rozwiną cierpliwość, co zwiększy pewność siebie.
Jako rodzice pamiętajcie, że najważniejsze jest udowodnienie dziecku, że ochrona waszych interesów nie zawsze wiąże się z przemocą. Aby udowodnić drugiemu, że masz rację, nie musisz ciągle walczyć. Kto jeszcze oprócz ciebie, dzięki twojej cierpliwości, trosce i zrozumieniu, może rozwinąć pewność siebie i pewność siebie dziecka.
Porada psychologa. Jak pomóc dziecku w obronie siebie
https://www.youtube.com/watch?v=fFNv0cNsddY
