Każdy ma problemy i obawy, w tym dzieci: niepowodzenia w szkole, konflikty z przyjaciółmi, rodzicami i wiele innych. Ale są pewne oznaki w zachowaniu dzieci, w których przejawach rodzice powinni się niepokoić.
Im starsze dziecko, tym więcej trudności doświadcza. Najważniejsze dla rodziców jest to, aby nie przegapić momentu, w którym konieczne jest podjęcie działania. Pamiętaj o ośmiu oznakach stresu u dziecka.
1. Koszmary senne
Nocne obawy są najczęstszą reakcją na stres lub każdą traumę psychiczną u dziecka. Musisz natychmiast omówić ten problem ze swoim synem lub córką, wyjaśniając, że strach nie jest wstydem, a nawet dorośli mogą doświadczyć takich uczuć. Z tych wyjaśnień dziecko uczy się, że rozumiesz jego uczucia.
2. Koncentracja problemów i duże ilości szkolnego programu nauczania
Konieczność dobrego studiowania i spełnienia standardów i kryteriów; wiele dzieci jest w stresującym stanie. Zadaniem rodziców jest upewnienie się, że dziecko nie jest nadmiernie obciążone. Oczywiście dodatkowe klasy i koła są dobre, ale wszystko powinno być miarą.
3. Zwiększona agresja
Czasami dziecko w stresującej sytuacji nie jest w stanie wyrazić swoich uczuć słowami i zaczyna reagować na bodźce agresją fizyczną lub werbalną. Może gryźć, drapać, walczyć, przeklinać, krzyczeć głośno lub przeklinać. Dzieciom skłonnym do agresywnych zachowań trudno jest skoncentrować się na czynnościach wymagających cierpliwości.
Jeśli rozmowy domowe nie pomogą przywrócić równowagi emocjonalnej dziecka, konieczna będzie pomoc psychologa.
4. Problemy z toaletą
Doświadczenia i stres można wyrazić u dziecka z problemami z oddawaniem moczu, może on oddawać mocz w nocy w łóżku. W takim przypadku konieczne jest pokazanie dziecka lekarzowi, aby zrozumieć, czy jest to problem fizjologiczny czy psychologiczny. W żadnym wypadku nie należy winić za „wypadek” w nocy.
5. Zachowanie nadpobudliwe
Dziecko, zwłaszcza małe, często nie tylko nie radzi sobie ze stresem, ale nawet wyjaśnia dorosłym, że się martwi. W takich sytuacjach zaczyna uwalniać energię ujemną, która przekształca się w gniew, nieposłuszeństwo, nadmierną aktywność ruchową. Dziecko próbuje w taki sposób zgłosić, że ma problem.
Nadpobudliwe dziecko można uspokoić i skierować energię w pozytywnym kierunku, czytając mu książki, pozwalając mu słuchać spokojnej muzyki, oferując ćwiczenia oddechowe, jogę lub rozciąganie.
6. Zmiany w rodzinie lub w szkole
Często dziecko może być zestresowane z powodu przeprowadzki, rozwodu rodziców, narodzin młodszego brata lub siostry lub z powodu ośmieszenia (zastraszania) w szkole. Przerażone i samotne dziecko będzie wymagało dużo uwagi rodziców. Staraj się utrzymywać zwykłe rytuały w domu: czytanie przed snem, niedzielne spacery z całą rodziną. Jeśli dziecko jest zastraszane w szkole, rodzice muszą porozmawiać z nauczycielem i poinformować go o tym.
7. Zaburzenia odżywiania lub zaburzenia snu
Jeśli dziecko znajduje się w stresującej sytuacji, wpływa to na sen i zachowania żywieniowe. Rodzice mogą zauważyć wzrost lub spadek apetytu, zmianę nawyków smakowych, na przykład dziecko zaczęło jeść znacznie bardziej słodkie. Być może właśnie w ten sposób próbuje opanować stres. W takim przypadku musisz spróbować znaleźć przyczynę niepokoju dziecka i rozwiązać jego problemy.
8. Perfekcjonizm
Wielu rodziców jest dumnych z doskonałych osiągnięć swoich dzieci w nauce lub sporcie, nie rozumiejąc, jak trudne jest to dla niego. Czasami dziecko jest tak chętne do spełnienia oczekiwań dorosłych, że doprowadza się do stresującego stanu. Perfekcjonizm, skrupulatność, chęć bycia najlepszym i strach przed popełnianiem błędów są również oznakami stresu.
Rodzice, którzy rozpoznają zachowanie dziecka w tych opisach, powinni spróbować zmienić styl życia swojej rodziny. Konieczne jest rozmawianie z dziećmi, aby zrozumieć, jakie problemy ich dręczą. Jeśli nie możesz samodzielnie rozwiązać problemów psychologicznych, musisz skontaktować się z psychologiem.
Intuicyjne macierzyństwo: jak z czasem zauważyć oznaki stresu u dziecka
Rodzice są dumni z doskonałych osiągnięć dziecka w nauce lub sporcie, nie rozumiejąc, jak trudne jest dla niego. Czasami dziecko jest tak chętne do spełnienia oczekiwań dorosłych, że doprowadza się do stresującego stanu. Perfekcjonizm, skrupulatność, chęć bycia najlepszym i strach przed popełnianiem błędów są również oznakami stresu.