Hoewel kinderen de bloemen van het leven zijn en hun opvoeding een ongelooflijk fascinerend proces is, verloopt niet alles soepel. Dan probeert alles dat kookt uit te breken. Op zo'n moment moet je onthouden dat zelfs een paar hatelijke woorden van een geliefde een teder babyhart voor altijd kunnen schaden en in de toekomst veel mentale problemen kunnen veroorzaken. Je moet altijd woorden onthouden die gevaarlijk kunnen zijn voor de perceptie van kinderen. Zelfs als er woede op de slapen klopt.
1. Laat me met rust! Meeste kinderen, als staarten volg mama zonder haar een moment van eenzaamheid te geven, ze vragen alles, vertellen hun observaties, vleien het allemaal royaal met een continue stroom van "Mam, Mam, Mam." Zelfs als je alleen op het toilet wilt zitten en de kinderen op de deur klimmen, wil je gewoon brullen: "Laat me met rust!" Zeg in geen geval deze wrede woorden. Dit is verboden. Dat is simpelweg verboden. Als een persoon wordt afgestoten door de naaste en liefste, hoe zit het dan met anderen. De wereld is enorm en vijandig, juist omdat je in de buurt bent, zoekt de baby naar zijn veiligheid en comfort. Mam is de meest dierbare persoon, ze moet worden geassocieerd met veiligheid en comfort. Het maakt niet uit hoe koud de wereld is, naast mama moet het goed en betrouwbaar zijn.
2. Breng een hartaanval! Het lijkt een simpele metafoor, maar voor de baby is het een vreselijke waarheid, die zeker door hem zal gebeuren! Welk kind zal kalm zijn, wetende dat het ziekte of de dood van een geliefde kan veroorzaken. Dergelijke zinnen helpen een neuroticus te laten groeien, met verhoogde angst en diep verborgen angsten. Wie heeft er zoveel geluk nodig?
3. Raak niet aan! Als u probeert uw nakomelingen te beschermen tegen gevaren of door uw kind te vaak iets te verbieden, kunt u het tegenovergestelde resultaat bereiken: het kind zal echt onveilige dingen niet herkennen of, omgekeerd, op zoek gaan naar de bron van adrenaline. Meestal wordt het kind apathisch, heeft het geen interesses of een ander extreem, dat ook je zenuwen niet zal versterken.
4. Brainless! Een kritische beoordeling van alle kenmerken van de kruimels, vooral mentale vermogens, verwondt een jong hart zeer. Je moet van jongs af aan leren vechten om naar het einde te gaan, zonder angst voor nederlagen en fouten. Je moet vechten, van je knieën opstaan en bijpraten, je doel of droom nastreven, proberen iets opnieuw te doen, totdat het lukt. En dergelijke zinnen dragen niet bij aan de ontwikkeling van zelfvertrouwen. Het is belangrijk om zelfvertrouwen op te bouwen.
5. Handelen als een kind! Ik zal je een geheim vertellen - hij is een kind, klein, onhandig. Zelfs als het gezin al kleinere kinderen heeft, heeft dit kind ook liefdevolle ouders nodig, hij wordt geen volwassene als hij je helpt een baby groot te brengen. Hij kan sommige dingen fysiek niet onder de knie krijgen - de ontwikkeling van de hersenen is nog niet op dat niveau.Vergeet niet dat de jeugd een tijd is voor amusement en groei, hij kan alleen voorwaardelijk verantwoordelijk zijn voor zijn daden. Wees dichtbij en geniet van elke minuut van hun jeugd, want deze momenten zijn van onschatbare waarde, zoals de kleine overwinningen van kleine mensen.
De meeste kinderen luisteren graag naar sprookjes, maar ouders hebben niet altijd de mogelijkheid om hun kind een sprookje voor te lezen; Luisteren naar audioverhalen zal veel vreugde brengen bij de kinderen, die nog niet zelf boeken kunnen lezen.
We lezen ook:
Over punt 4 las ik veel onderzoek. Om het zo te zeggen, het kind programmeert zichzelf niet alleen voor het feit dat hij echt slecht en dom is, maar kan zich zelfs opzettelijk op deze manier gaan gedragen. In een extreem geval is het beter om de slechte handeling te bekritiseren, en niet het kind zelf.
Ja, de kracht van het bovenliggende woord is groot. Soms, uitgesproken op een emotionele golf, kan het voor een kind profetisch blijken te zijn. En iedereen kan zich herinneren of de moeder goed of slecht zei, wat vervolgens haar hele leven heeft beïnvloed.
In feite is het aantal woorden en zinsdelen dat de psyche van het kind (en dus zijn gezondheid, zelfrespect) vernietigt, veel groter. Waarschijnlijk tientallen, misschien honderden. In mijn kindertijd werd ik gekwetst door de woorden van afwijzing, onverschilligheid en onwil van mijn ouders om in mijn problemen te duiken. Dit is een pijn die een diepe indruk achterlaat en levenslange verschrikkelijke gevolgen heeft.