Twoje dziecko nie jest twoją własnością. To oddzielna, samowystarczalna osoba, która musi doświadczać i gromadzić doświadczenie przez całe życie. Mądrzy rodzice zdają sobie sprawę, że nasz świat jest często bardzo trudnym miejscem, a mama i tata niestety nie zawsze ...
Dlatego od pierwszych lat niezwykle ważne jest, aby przyzwyczaić dziecko do niezależności! Aby rozwinąć w nim mocny charakter i wolę, umiejętność rozwiązywania jego problemów bez angażowania osób z zewnątrz. Dowiedz się, jakie 7 ważnych działań rodzice muszą podjąć, aby zaszczepić dziecku umiejętność rozwiązania wszelkich trudności.
Nie blokuj dziecku wszystkich problemów
Musisz jasno zrozumieć, że zadaniem rodziców jest pomoc dzieciom w rozwiązywaniu problemów, udzielanie cennych porad, kierowanie umysłem dziecka we właściwym i właściwym kierunku. Ale nie ma sposobu, aby ruszyć naprzód, osłaniając klatkę piersiową przed nieszczęściem!
Dziecko, które zawsze pozostawało w cieniu opieki rodzicielskiej, po prostu nie będzie w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemami w późniejszym życiu. Duża (powiedziałbym nawet przytłaczająca) część ważnych umiejętności powstaje w głębokim dzieciństwie. O wiele łatwiej będzie dziecku uczyć się niezależności stopniowo i płynnie przez całe życie. Pomyśl o tym: zbyt lekkomyślne jest nadmierne patronowanie dziecku, jeśli nie masz żadnych gwarancji, że możesz to robić przez cały czas. W przeciwnym razie po prostu rzucisz na łaskę losu zdezorientowaną i bezradną osobę, która nawet nie zadała sobie trudu, by zatwardzić i uporczywość.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Jak nasze dzieciństwo wpływa na przyszłe życie. 12 faktów z dzieciństwa
Zadaj swojemu dziecku pytania, aby mógł nauczyć się szukać odpowiedzi.
Osoba powinna być w stanie myśleć racjonalnie, szybko gromadzić i koncentrować się nawet w najtrudniejszej sytuacji. Nauczenie tego dziecka nie jest trudne: za każdym razem, gdy biegnie do ciebie po gotowe odpowiedzi, nie ułatwiaj mu zadania. I pomóż mu znaleźć tę odpowiedź za pomocą pytań przewodnich. Ponadto ta metoda ma dobry wpływ na rozwój aktywności umysłowej i może służyć Twojemu dziecku pożyteczną usługą w odległej przyszłości.
Czy dziecko podbiegło do ciebie, abyś natychmiast dał mu proste i prawidłowe rozwiązanie? Rób coś przeciwnego. Prosty przykład: uczeń szkoły podstawowej martwi się przed jutrzejszym testem, nie może się spotkać, dokładnie się przygotować i zbytnio się martwić. Zadaj swojemu dziecku pytania, stopniowo i płynnie prowadząc go do tego, że on sam zobaczy rozwiązanie swojego problemu:
- Martwisz się tylko dlatego, że boisz się uzyskać złą ocenę?
- Czy wiesz, dlaczego nauczyciel może to dostarczyć?
- Jeśli jesteś dobrze przygotowany, czy może być zły znak?
- Co należy teraz zrobić, aby uzyskać tylko dobrą ocenę?
- Czy muszę się martwić, jeśli jesteś dobrze przygotowany?
W ten sposób dziecko uspokoi się i zrozumie, że jest tylko kilka razy, aby ponownie przeczytać materiał w podręczniku, ale nie ma powodu do wszystkich jego zmartwień.
Pouczające działanie zamiast krytyki
Nie można dotrzeć do dziecka, jeśli jest obrażone. Sztywna krytyka i uwagi mogą wywołać odwrotny skutek: dziecko zdecyduje, że go nie rozumie, zamknie się, a dalsza dyskusja nie przyniesie sensu.
Istnieje proste wyjście: opowiedz nam o podobnej sytuacji, zastępując głównego bohatera (dziecko) kimś innym. Na przykład na postaci z bajki, książki lub kreskówki. I wtedy dziecko będzie w stanie narysować wszystkie niezbędne podobieństwa, przemyśleć to i dojść do właściwych wniosków.
Zamiast karać dziecko pianą przy ustach za niechlujstwo, opowiedz mu przypowieść o brudnym małym misiu, który nie posprzątał swojego pokoju, a zatem jego przyjaciele nie przyszli go odwiedzić. Możesz nawet wymyślić fascynujący dialog lub grę, aby zmaksymalizować zaangażowanie dziecka. Najważniejsze, że nie ma bezpośredniej krytyki!
PRZECZYTAJ TAKŻE: 10 fraz, które sprawiają, że dzieci sławnych dorosłych
Daj dziecku możliwość popełnienia błędów
Często powoduje to najwięcej problemów. Rodzice po prostu nie mogą zignorować sytuacji, w której ich ukochane dziecko dąży do rozwiązania wyraźnie przegranego. Na początkowym etapie istnieje potrzeba pociągnięcia dziecka, aby wskazać właściwą ścieżkę. Ale bez błędów nie będzie doświadczenia. A doświadczenie jest najmądrzejszym nauczycielem!
Niezależne dzieci same poprawiają swoje błędy
Dziecko musi zrozumieć, że rezultat jego niewłaściwych działań zawsze będzie wynikał z potrzeby rozwiązania kolejnych problemów. Powiedzmy, że z powodu złego zachowania w klasie nauczyciel umieści jednostkę w dzienniczku, a w domu rodzice odmówią słodyczy po lunchu lub zabronione jest wychodzenie z przyjaciółmi w nocy. Nikt nie anulował związku przyczynowo-skutkowego, a dziecko powinno spokojnie zareagować na kolejną karę, przyjmując ją za pewnik, spowodowaną własnymi działaniami.
Rodzice niezależnych dzieci rozumieją, że niepowodzenie jest nieuniknione
Historia dosłownie pełna jest przykładów, w których nawet genialni ludzie nie odnieśli sukcesu 10, 50, a nawet 100 razy. I przy 101 nagle wszystko wyszło dobrze!
Naucz swoje dziecko, aby nigdy się nie poddawało. Jeśli naprawdę czegoś chce, powinien do tego dążyć. Zachęć go, powiedz motywujące przykłady z prawdziwego życia. A jeśli wszystkie próby uporczywie do niczego nie prowadzą, poszukaj razem możliwego błędu. Prawdopodobnie wystarczy nieznacznie dostosować plan działania.
Zwiększ odpowiedzialność i pozwól dziecku podejmować decyzje samodzielnie
Uczeń szkoły podstawowej jest już w stanie nie tylko ubierać się samodzielnie i sprzątać w swoim pokoju, ale także przyjmować minimalną część „problemów dorosłych”. Jeśli twoje dziecko chce mieć prawo do swojej osobistej opinii i być uważane za osobę dorosłą, nie przejmuj się nim, ale rób to rozsądnie. Ale pokaż, że bycie dorosłym oznacza bycie odpowiedzialnym.
Możesz rozwinąć umiejętności przywódcze, pozwalając dziecku czasami podejmować za ciebie decyzje. Naucz go jednak, że to on będzie odpowiedzialny, jeśli jego decyzja okaże się błędna.
PRZECZYTAJ TAKŻE:Jak wychowywać i wychowywać optymistyczne dziecko? Wskazówki dla rodziców
http://www.youtube.com/watch?v=RM6Y3oOKtGI
Z mojego doświadczenia byłem przekonany, że jednym z najważniejszych czynników w wychowaniu dziecka jest przestrzeń osobista. Od dzieciństwa musisz nauczyć swoje dziecko, że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. W żadnym wypadku nie powinieneś naruszać praw dziecka, nie powinieneś nadmiernie go kontrolować, musisz dać więcej swobody i, wierz mi, kiedy twoje dziecko odczuje choć odrobinę wolności, staje się znacznie bardziej niezależne.
Tak, nadmierna opieka tylko szkodzi. Oczywiście dziecko potrzebuje miłości i opieki, ale czasami musisz dać mu możliwość podejmowania decyzji i być za nie odpowiedzialnym. Staram się kształcić moje dzieci w tym duchu.