Komunikacja z dzieckiem rozpoczyna się jeszcze przed jego narodzinami. Po porodzie dziecko już zna głosy mamy i taty, rozpoznaje ich intonacje i od pierwszych tygodni życia na nie reaguje. Orzeszki ziemne nie potrafią jeszcze odpowiedzieć słowami, ale aktywnie komunikują się z rodzicami za pomocą płaczu, dźwięków, wyrazu twarzy i gestów. Każda matka bardzo szybko uczy się „języka” swojego dziecka. Aby komunikacja z dzieckiem była bogata i pełna życia, młode matki będą musiały podjąć pewne wysiłki. Te wskazówki pomogą rodzicom stać się świetnymi rozmówcami dla swoich pociech.
Tak poza tym: jak znaleźć przyczyny płaczu noworodka
- Nigdy nie ignoruj płaczącego dziecka. Płaczące dziecko - uniwersalny sygnał wskazujący, że dziecko potrzebuje uwagi. Powodów może być wiele: głodny, zimny, brakowało mi ciepła mojej matki (patrz link powyżej);
- Piosenki mamy, rytmiczne rymowanki i płatki są bardzo przyjemne dla dziecka. Nawiasem mówiąc, najbardziej udane z nich to „babcie”, pieśni ludowe i wiersze. Są sprawdzone w czasie i mają głębokie znaczenie;
- Aby nauczyć się pojęcia, dziecko potrzebuje czasu. Nie bądź leniwy, aby powtarzać to samo w kółko, a kiedy to wypowiadasz, staraj się, aby twoje słowa brzmiały czytelnie i wystarczająco wolno;
- Komunikacja z dzieckiem powinna odbywać się na jego poziomie. Wyrażaj się za pomocą prostych i krótkich fraz, przekaż esencję i nie „obciążaj” dziecka skomplikowanymi i niedostępnymi dla jego szczegółów;
- Możesz czytać książki z pierwszego miesiąca życia, najważniejsze jest to, że są według wieku. Najlepsza opcja: duże i szkicowe obrazy, minimum tekstu i sam tekst - w formie krótkich rytmicznych wierszy;
- Porozmawiaj w obecności dziecka między sobą i koniecznie porozmawiaj z nim. Mowa na żywo i głosy rodzicielskie są głównymi warunkami rozwoju mowy;
- Podczas komunikacji z dzieckiem mów absolutnie wszystko: nazwij obiekty, działania, komentuj wszystko, co dzieje się wokół. To z twojego wystąpienia dziecko uczy się wszystkich pojęć i czerpie wiedzę o otaczającym go świecie;
- Jeśli matka i ojciec są różnych narodowości, to znaczy rodzina jest dwujęzyczna, dziecko nauczy się obu języków, podobnie jak krewni. W innych przypadkach nie warto specjalnie uczyć dziecka języka obcego: po pierwsze, powinna rozwinąć się mowa ojczysta, w przeciwnym razie dziecko będzie miało zamieszanie w głowie.
Wszelka komunikacja z dzieckiem powinna odbywać się w przyjazny sposób. Bardzo ważne są nie tylko słowa i znaczenia, ale także emocje, które powinny być pozytywne i przyjemne.
Czytamy również: 25 wskazówek, jak wychowywać dziecko w miłości i pokoju
[sc: reklamy]
