„Czy można tak rozmawiać z mamą, chłopcze?”, „A kto tak krzyczy?” - ulubione uwagi nieznajomych do twojego dziecka. Niektórzy przechodnie bardzo lubią komentować dziwne dzieci. W takim przypadku, jak zachować się rodzic?
Najpierw musisz ustalić priorytety
Najłatwiejszy sposób wyrzucenia z wyrzutem głowy, porozumienia się z nieznajomym lub wyrzucenia dziecku idealnego niewłaściwego postępowania może być nawet nieznaczący. Najczęściej rodzice to robią. Skomentowali z wyrzutem i po kilku minutach zapomnieli o tej sytuacji. Ale dzieci to pamiętają. Wydaje ci się, że dziecku to nie obchodzi, ale spójrz na sytuację z boku - w rzeczywistości przechodzisz na stronę przestępców, nieznajomych i nieznajomych i łajasz nimi swoje rodzime dziecko! Czy to nie jest zdrada?
Wyobraź sobie sytuację: młoda żona w pośpiechu maluje oczy, w wyniku czego strzały okazały się krzywe. Ona i jej mąż wchodzą do windy, a sąsiad zaczyna komentować: „Widziałeś, jak twoja żona upuściła strzały? Czy ona patrzy w lustro czy co? A mąż zamiast opowiedzieć się po swojej stronie, odpowie: „Tak, ma pecha z nami, ciągle spuszcza wzrok!”
Czy to naprawdę niedorzeczna i zabawna sytuacja? A z dzieckiem robią to dorośli. Zanim natychmiast zareagujesz na prowokację przypadkowego przechodnia o twoim dziecku, zastanów się, kto jest dla ciebie bardziej wartościowy - jakaś ciotka czy twoje dziecko?
Winić czy nie winić?
Jeśli nieznajomi udzielą ci porady lub skomentują sprawę, powinieneś zrozumieć, kiedy słuchać ich komentarzy, a kiedy odpuszczać. W końcu ludzie są czasem oburzeni z bardzo ważnego powodu, a czasem tak jest. Powody są najbardziej typowe - „Twoje dziecko rzuca piaskiem”, „Rzuca kamieniami w moje dziecko” lub coś innego, czego sam nie zauważyłeś i że:
- stanowi zagrożenie dla zdrowia twojego dziecka;
- stanowi zagrożenie dla zdrowia innych osób.
Oceń sytuację trzeźwo i zrozum, kto ponosi winę. Może to dziecko, może to twoja wina, którą przeoczyłeś, a może absurdalne nieporozumienie. Tak czy inaczej, nawet jeśli twoje dziecko jest niegrzeczne, nie musisz natychmiast zgłaszać tego nieznajomym. Nie poniżaj swojego dziecka! Mów dzięki „doradcy”, odsuń się na bok i rozmawiaj na osobności bez gróźb, uderzeń i krzyków. W końcu twoje płacze niczego nie zmienią, będziesz się wstydzić tylko przed ludźmi za aranżowane przedstawienie.
Jeśli jesteś bardzo zły, najlepiej zabrać dziecko z placu zabaw i porozmawiać z nim w domu. W drodze do domu na pewno się ochłodzisz i weźmiesz wszystko rozsądniej.
Czytamy również:Jak nauczyć dziecko rozmawiać z nieznajomymi na ulicy
Nie można winić
A jeśli dziecko w ogóle nie jest w pracy? Może dla ciebie i twojego dziecka niektóre zachowania są całkowicie normalne - co z tego? Przysięgać? Skandal publiczny (konflikty na placu zabaw: jak nie prowadzić walki)? Jest to bardzo odradzane, ponieważ dziecko patrzy na ciebie. Jesteś dla niego autorytetem, a on uczy się od ciebie, pochłania wszystko, co robisz i będzie powtarzał twoje zachowanie przez całe życie. Naucz swoje dziecko, aby było uprzejme, ale miało swój punkt widzenia i je chroniło. Możesz podziękować przechodniowi za jego radę i dodać swoje „ale”. „Dziękuję za radę, ale osobiście zajmę się moim dzieckiem”, „Dziękuję, ale nie musimy się o nas martwić, załatwimy to”.
Nawet jeśli takie odpowiedzi nie spełniają tego samego sąsiada lub przechodnia, nie ma to znaczenia. Ważne jest, aby nie zniszczyć zaufania i więzi między tobą a dziećmi. Ponieważ dla wszystkich dzieci - jako rodziców - jesteś wsparciem, ochroną, autorytetem i najlepszym przyjacielem - który wszystko rozumie, chroni i nie obraża.
Czytamy również:
- Jak poprawnie i taktownie zrobić uwagę dziecku nieznajomego
- 7 głupich wskazówek dla młodej matki od nieznajomych
Denerwuje mnie to, jakaś babcia uczy mojego syna. W końcu mają już przestarzałą wizję współczesnego świata, a ich porady nie tylko pomogą, ale mogą nawet wyrządzić wiele szkody. Dlatego trzymamy się z dala od takich nauczycieli.
Bardzo gwałtownie reaguję na wszelkie uwagi nieznajomych wobec mojego dziecka i mnie jako matki. Wierzę, że w ten sposób ludzie okazują swoje złe maniery i analfabetyzm, oczywiście, jeśli nie rozmawiamy o ekstremalnych przypadkach, na przykład, jeśli sąsiad sąsiada pobije kota kijem, a ja nie będę w stanie milczeć i zwróci uwagę na niego i jego matkę. W końcu dzieje się tak już wtedy, gdy trzeba interweniować i wyjaśnić dziecku, aby przestało to robić. Staram się pielęgnować w swoim synu miłość do otaczającego nas świata, ludzi, zwierząt, umiejętność publicznego zachowania, uprzejmość, uprzejmość, ale także umiejętność obrony siebie. Daję mu do zrozumienia, że zawsze jestem po jego stronie, ponieważ dziecko ma tylko matkę! I zawsze możesz znaleźć godną odpowiedź na niepotrzebne komentarze i moralizację!
Jeśli tata lub matka nie zauważyli czegoś podczas chodzenia z dzieckiem, niektórych jego działań, a nawet niewłaściwego postępowania, możesz skontaktować się z osobą, która wypowiedziała się o szczegółach tego, co się stało. Nie powinieneś myśleć, że twoje dziecko nie jest zdolne do pewnych działań, ponieważ jeśli dziecko jest jeszcze małe, WSZYSTKO jest dla niego nowe, a reakcja na pewne niezrozumiałe dla niego i wcześniej nieznane okoliczności może być dla rodziców niespodzianką. Jeśli zachowanie „świadka” jest zbyt agresywne, nie podawaj zejścia, grzecznie i kategorycznie umieść je na miejscu, wypróbuj informacje jeszcze raz, może nawet ktoś inny.Oznacza to, że musisz zachowywać się spokojnie do końca, ale pęd do własnego syna lub córki nie jest tego wart.