Konflikty na placu zabaw: jak nie doprowadzić do walki?

Nie tak dawno temu w jednym mieście na placu zabaw miał miejsce nieprzyjemny incydent. Dzieci nie dzieliły zabawek między sobą, rodzice interweniowali - w rezultacie wszystko wyrosło z banalnej kłótni w wielki skandal, nawet bawiły się pięści.

Oto wideo, konflikt miał miejsce na placu zabaw między rodzicami:

Wydawałoby się, że sytuacja jest nieco komiczna, ale mimo to odnotowano pobicia, napisano oświadczenia na policję, a decyzja sądu była już w rękach wszystkich uczestników tego incydentu. Jak uniknąć tej sytuacji w przyszłości i nauczyć swoje dzieci prawidłowego zachowania na placach zabaw? Wymyślmy to w kolejności.

Dzieciak już dorósł i teraz chce spędzać więcej czasu ze swoimi rówieśnikami. Ale wciąż nie wie, jak zachowują się inne dzieci i nie wie, jak z nimi współdziałać. Ważnym zadaniem rodziców jest nauczenie dziecka bycia przyjaznym, życzliwym i tolerancyjnym. W większości przypadków dzieci kopiują zachowanie swoich rodziców i szybko dostosowują się do sposobu komunikacji.

Nauka unikania konfliktów

Rozważ kilka typowych sytuacji, które przytrafiają się każdemu rodzicowi:

• Dziwni ludzie komentują twoje dziecko

Prawdopodobnie słyszałeś, że nieznajomi pozwalają wyrazić swoją opinię na temat zachowania twojego dziecka: „Dlaczego wpełzacie do tej kałuży, czy jesteś zabrudzony?”, „Nie płacz tak, rozumiesz, twoja matka jest zdenerwowana!” lub „Nie ciągnij zamka na kurtkę, rozerwiesz ją!”. Takie zachowanie jest dozwolone przede wszystkim przez starsze babcie, które narzekają, że wiele dzieci jest dozwolone w naszych czasach.

Pamiętaj, że jesteś głównym obrońcą swojego dziecka i dlatego zawsze powinien być po jego stronie, niezależnie od sytuacji. Z tego powodu nikt nie zachęca cię do przeklinania lub walki, ale dziecko powinno poczuć twoje wsparcie. Jeśli słyszysz takie słowa skierowane do swojego dziecka, możesz po prostu śmiać się ze zdania: „Tak, on przypadkowo” lub „Po prostu się tak bawi”, „Mamy dzisiaj dobry humor”.

Staraj się nie doprowadzić do konfliktu tej sytuacji, ale na osobności z dzieckiem, aby omówić, co się stało i wyjaśnić, dlaczego tak nieznana ciocia tak mówiła. Łatwiej będzie mu spotkać się z krytyką od ciotki.

• Przyjechałeś jeździć na huśtawce, a oni są już zajęci

Powiedz swojemu maluchowi, że gdy huśtawka jest zajęta, może jeździć na zjeżdżalni lub grać w piaskownicy. Zapewnij go, zapewniając, że na pewno jeździ, ale trochę później. Możesz „skręcić” i wrócić później. Możesz w zamian zaoferować dziecku coś na huśtawce, jeśli ustąpi, na przykład, bawiąc się zabawką.

Wyjaśnij dziecku, że nie tylko chce jeździć na huśtawce, są też inne dzieci, więc wszyscy na stronie powinni się szanować i być w stanie się zgodzić. Cierpliwość i umiejętność dostosowania się do okoliczności są ważną częścią wychowywania dziecka.

• Hit dziecka

To najbardziej nieprzyjemna sytuacja na spacerze.Pamiętaj, że nikt nigdy nie może bić dzieci innych ludzi! Nawet jeśli stało się to w wyniku zabawy lub potyczek między dziećmi, ani dzieci, ani dorośli nie mogą uderzyć twojego dziecka. Pozwól mu się mylić sto tysięcy razy, a sam pomyślisz, że źle się zachowuje - ale tylko Ty możesz zdecydować, jak go za to ukarać.

Mów przeciwko takiej komunikacji, przyłóż dziecko do siebie i zapytaj, czy to bardzo boli. Powstrzymaj swój gniew, ale pamiętaj, aby zanotować ten, który uderzył dziecko. Możesz powiedzieć: „Nie możesz walczyć!”, „Nigdy więcej się tak nie zachowuj!” i „On (lub ona) po prostu chciał się z tobą bawić, a ty natychmiast walczysz. Zagrajmy razem w grę, aby nikt się nie kłócił. ”

Nie musisz brać dziecka na bok i mówić, że jego przestępca jest zły lub szkodliwy, i że nie musisz już się z nim bawić. Skargi dzieci są krótkotrwałe, najprawdopodobniej jutro staną się przyjaciółmi.

• Zabrano dziecko

Jeśli taka sytuacja się zdarzy i twoje dziecko spokojnie na nią zareaguje, również nie powinieneś się na tym koncentrować. Zabierz zabawkę, kiedy wracasz do domu. Ale w przypadku, gdy twoje dziecko jest niezadowolone z takiego zachowania, płacze i prosi o pomoc, musisz rozwiązać ten problem.

Możesz spróbować przekonać go do „wymiany” zabawek, powiedz tak: „Pozwól Olyi bawić się lalką, a ty weź jej kostki”. Najprawdopodobniej sama Olga nie zgodzi się na taką wymianę i pośpieszy, by dać komuś zabawkę. A jeśli się nie zgadzasz? Następnie możesz po prostu podejść do niej i poprosić ją, aby wróciła ze słowami: „Przykro mi, ale ta zabawka jest moją córką i nie chce jej nikomu dać”.

Nie trzeba być dobrym dla innych dzieci, naruszając interesy dziecka. Zabawka należy do twojego dziecka, a on sam ma prawo do rozporządzania nią według własnego uznania. Jeśli nie chce dawać, niech nie daje. Nie zapominaj, że dziecko jest twoim udziałem, więc jego pragnienia powinny być twoje.

• Twoje dziecko sam wybiera zabawki

Zagraniczne zabawki zawsze wydają się ciekawsze, więc dzieci chcą się nimi bawić jeszcze bardziej niż własnymi. Co robić, gdy Twoje dziecko nie robi najlepiej i zabiera inne zabawki innym dzieciom?

Wyjaśnij mu, że zawsze powinieneś uzyskać zgodę właściciela zabawki, a bez tego nie możesz dotykać rzeczy innych ludzi. Chodź z nim do właściciela cennej zabawki (lub jego matki) i grzecznie zapytaj: „Czy potrafisz grać na maszynie do pisania (pociąg, gumowy słoń lub piękna piłka)? I możemy w zamian dać coś innego. ” Pozwól dziecku nauczyć się od ciebie, jak budować relacje z innymi ludźmi.Czytamy również:Jeśli dziecko nie jest nikim przyjacielem: walka z samotnością dziecka

• Małe dziecko podnosi się

Jeśli Twoje dziecko zaczęło się zachowywać jak prawdziwy tyran (pchanie dzieci, rzucanie w nie zabawkami lub polewanie ich piaskiem lub brudem), w żadnym wypadku nie powinno być nieaktywne. Dzieci są bardzo wrażliwe na reakcję dorosłych na ich zachowanie, dlatego niezadowolenie powinno być wyrażone bardzo wyraźnie.

Natychmiast go skomentuj, aby przestał się tak zachowywać. Możesz powiedzieć: „Czy podoba ci się, gdy oblewają cię piaskiem?” lub „Dzieci tego nie znoszą. Czy chcesz się nimi bawić? Więc zachowuj się! A przed tymi, których obraziło twoje dziecko, musisz przeprosić i powiedzieć, że zrobił to przez przypadek, a to się więcej nie powtórzy. Będzie lepiej, jeśli zrobi to sam, ale bez nadmiernej presji z twojej strony. Przeczytaj artykuł, jak nauczyć dziecko przeprosić - https://kid.htgetrid.com/pl/psihologiya-detey/kak-nauchit-rebenka-izvinyatsya.html

• Dzieci niezależnie rozumieją swój związek

Nie należy ingerować w spór między dziećmi, gdy dzieje się to w sposób zrelaksowany. Ale jeśli czujesz, że napięcie rośnie, a sytuacja się nagrzewa, spróbuj zwrócić uwagę na obcy przedmiot. Powiedz na przykład: „A gdzie ten pies nagle uciekł?” lub „Kto może zgadnąć, ile nóg ma żółw?” Najważniejsze jest tutaj odwrócenie uwagi od kłótni.

Nie musisz próbować dowiedzieć się, kto ma rację, kto jest winny. Następnie musisz zająć czyjąś pozycję i tym samym obrazić jedno z dzieci. Najlepszym rozwiązaniem jest zaproszenie dzieci do wspólnego zejścia ze wzgórza lub zobaczenia, co biedronki wspinają się na trawie w pobliżu domu.

Czytamy również: Co robić, gdy dzieci gryzą się nawzajem?

Nauczenie dziecka radzenia sobie w trudnych sytuacjach i samodzielnego podejmowania decyzji, nie obrażając ani nie uciskając innych dzieci, jest głównym zadaniem rodziców. Twoje dziecko wyhoduje kapryśnego egoistę lub stanie się właścicielem dużej liczby przyjaciół, zależy głównie od jego wychowania.

Czytamy również:

• 6 sytuacji konfliktowych na placu zabaw: dziel się zabawkami bez kłótni
• Zabieramy dziecko z placu zabaw bez histerii: łatwiej niż się wydaje
• Ważne zasady bezpieczeństwa dzieci na placu zabaw - naucz swoje dziecko zabawy na placu zabaw
• Przecięcie interesów lub jak uspokoić małych awanturników?

Konsultacje wideo

Psychoterapeuta Olga Popeyko na antenie programu TC UNION „Uczenie się wzrastać z miłością” z 10.10.2015.
Jak zachowuje się dziecko na placu zabaw? Grać spokojnie, zostać zaatakowanym lub być agresorem? Jak rodzice reagują na konflikty z dzieciństwa? Zobacz odpowiedzi w tym filmie:

Co jeśli twoje dwuletnie dziecko obraża inne dzieci na placu zabaw? Jeśli chłopiec uderza lub gryzie inne dzieci, obraża dziewczyny? Oczywiście rodzice dziecka nie czują się zbyt dobrze w takich sytuacjach. Jak się zachować? Jak uniknąć konfliktu? Co zrobić, jeśli jesteś zły na swoje dziecko? W tym filmie szczegółowo omówimy tę sytuację:

Streszczenia z wideo:

0.38 Po pierwsze: powiedz swojemu dziecku, jak zasadniczo zachowywać się w konflikcie.
Po drugie: kiedy konflikt zasługuje na Twoją uwagę.
Istnieją dwa stopnie konfliktu: pierwszy ma miejsce, gdy dwoje dzieci przeklina lub krzyczy ze sobą. Jak się zachować w takich sytuacjach?
1.20 Najpierw przytul i uspokój dziecko. Wszystkie rozsądne działania mają sens tylko wtedy, gdy dziecko jest spokojne. Jeśli rodzice innego dziecka zaczną się teraz z tobą kontaktować, po prostu odwróć się i uspokój, a następnie powiedz dziecku, co należy zrobić dalej.
2.06 Często zdarza się, że dziecko zdecydowanie odmawia przeprosin. Co robić? Rozgrywamy tę sytuację, aby dziecko zrozumiało, jak wspaniale przeprosiło go i zaoferowało inną opcję. To wspaniałe uczucie i wspaniałe doświadczenie.
3.28 Twoje dzieci przysięgają i postanawiasz interweniować. Kiedy angażujesz się w konflikt z dzieciństwa, zawsze mów „nasze dzieci”. Życzliwie i zdecydowanie przywłaszczają dzieciom innych ludzi. „Nasze dzieci się pokłóciły, pomogę waszemu dziecku, a wy moje”.
4.20 Kucnij, słuchaj uważnie wszystkich. Zapytaj: co chciałeś robić razem? Cel: popchnij konflikt do przodu i nie dowiedz się, kto ma rację. Więc grają dalej. Zneutralizuj konflikt słowami „nasze dzieci” i „pomóż je rozwiązać”. Ważne jest, aby powiedzieć, że wszystko będzie dobrze.
6.20 Twoim zadaniem jest rozśmieszyć ich trochę. I powiedz dalej: „zagrajmy”. Jeśli zaoferujesz coś interesującego, szybko się na to przełączą.
7.30 często traktujemy dzieci jako akcesoria. Bili moje akcesorium, łamią je, ja to wymyślę. Interwencja rodziców na tym poziomie nic nie daje. Jeśli dziecko jest we łzach - ogrzej go swoją miłością. A potem możesz powiedzieć wszystko.

Jak wychować hojne dziecko?

Każdy z nas jest nieco samolubny. Ale to jedno, kiedy ten egoizm jest zdrowy i poprawny, a co innego, gdy wykracza poza to i przekształca się w nadmierną miłość do siebie i chciwość. Dotyczy to szczególnie dzieci. Czasami rozpieszczani przez kochających rodziców, którzy oczywiście chcą tylko tego, co najlepsze, nasze dzieci wykazują silną niechęć do dzielenia się i myślenia tylko o sobie i swoim samopoczuciu. Wydawałoby się, że zabiera to dziecku, ponieważ z biegiem lat jego osobowość zmieni się niejednokrotnie. Jednak często chciwość dzieci na przestrzeni lat nie tylko nie znika, ale rozwija się z niewiarygodną siłą. Walczmy z tym problemem i edukujmy nasze dzieci dzięki hojnym i życzliwym ludziom.Cóż, niektóre z naszych wskazówek pomogą ci sobie z tym poradzić -https://kid.htgetrid.com/pl/psihologiya-detey/kak-vospitat-rebenka-shhedryim.html

Moje dziecko jest chciwe - co robić? Walczyć czy wystawiać? Powody chciwości z dzieciństwa

Wszyscy znają zdjęcie: dziecko nie chce oddawać swojej zabawki komuś innemu, ale rodzice nalegają: „Musimy się dzielić! Czy jesteś chciwy? Wtedy nikt nie będzie z tobą bawił! ” Czynią więc swoje dziecko „niedźwiedziem” i niszczą rodzące się niezbędne cechy osobowości - https://kid.htgetrid.com/pl/eto-polezno-znat/moy-rebenok-zhadina-chto-delat-borotsya-ili-smiritsya-prichinyi-detskoy-zhadnosti.html