Jeśli dziecko nie jest nikim przyjacielem: walka z samotnością dziecka

Dzieciństwo to czas odkrywania, poznawania nieznanego świata i nowych ludzi. Ale niektóre dzieci lubią siedzieć w telewizji lub komputerniż wychodzenie z przyjaciółmi. Idąc na spacer zabierają mamusie z placów zabaw i piaskownic. A w przedszkolu takie dzieci nie bawią się, ale stoją na boku. Dlaczego dziecko nie jest z nikim przyjacielem i jak pomóc mu w kontaktach towarzyskich?

Naruszenie socjalizacji - kiedy się martwić?

Brak kontaktów społecznych u dzieci z pewnością zaalarmuje każdego rodzica. Jednak samotne mamy i tatusiowie są zadowoleni z samotnego dziecka, ponieważ jest to wygodne. Cały czas w zasięgu wzroku i nie znika z przyjaciółmi, od których mogą się gromadzić złe nawyki. Zajęty pracami domowymi, nie wisi na telefonie. Nie przynosi do domu głośnych rówieśników, po których rozpoczyna się atak migreny. Zdarza się, że sami dorośli nieświadomie izolują dziecko z powodu ciągłego niepokoju i lęków. Czy to jest dobre? Oczywiście nie!

Niechęć do interakcji z otoczeniem to alarmujący dzwonek. Nie jest tajemnicą, że dalsze życie zależy od umiejętności komunikowania się z rówieśnikami: sukces osobisty i zawodowy, osiągnięcie wysokości kariery. Przez jakie znaki Czy możesz zgadnąć, że Twoje dziecko jest samotne i ma poważne problemy z komunikacją?

• Dziecko ciągle narzeka, że ​​chłopcy w przedszkolu lub szkole nie chcą się z nim bawić, poznawać przyjaciół, a nawet śmiać się z niego. Nawiasem mówiąc, nie usłyszysz takich spowiedzi od nieśmiałych i powściągliwych dzieci.
• Warto przyjrzeć się bliżej zachowaniu na placu zabaw. Dziecko może biegać, huśtać się na huśtawce, budować zamek z piasku, ale jednocześnie nie kontaktuje się z innymi dziećmi lub, przeciwnie, organizuje liczne konflikty.
• Osobliwa izolacja jest szczególnie zauważalna w grupie lub klasie, w której dzieci spędzają razem większość dnia. Zobacz, z kim rozmawia twoje dziecko, czy prosi kogoś o pomoc. Przy poranach zwróć uwagę na jego aktywność, czy koledzy z klasy wybiorą go w parze na tańce i zawody.
• Mały czarny charakter nie chce rozmawiać o przyjaciołach z przedszkola, musisz dosłownie wyciągnąć z niego te informacje. Nie cierpi z powodu braku przyjaciół, bardzo niechętnie wychodzi, uwielbia pozostać w domu na weekend i grać sam.
• Dziecko bardzo niechętnie chodzi do ogrodu lub szkoły, próbując znaleźć jakąś lukę, aby ich nie odwiedzić. Wraca ze szkoły / przedszkola zdenerwowany i zdenerwowany. Odpowiada wymijająco na wszelkie zapytania: „Nie chcę rozmawiać o przedszkolu”.
• Urodziny zamieniają się w naprawdę smutne wakacje bez kolegów z klasy. Nawiasem mówiąc, nie chcą też widzieć go we własnym triumfie.

Przyczyny bezczynności dzieci

• Dzieci są często okrutne i wymyślają obraźliwe przezwiska dla tych, którzy przynajmniej nieco się od nich różnią. Nadmierna pełnia, jąkanie, noszenie okularów, rude włosy - wszystko to może stać się ulubioną okazją do ośmieszenia, a co za tym idzie, niechęci do kontaktu z rówieśnikami.
• Popularność w zespole może zależeć od pozycji finansowej i wyglądu. Nastolatki często szydzą z tych, którzy mają niemodne ubrania lub stary model telefonu komórkowego.
• Dziecko dorasta w niegościnnej rodzinie, w której ciągle mówi się, że przyjaciele mogą oszukiwać i zdradzać. Dorośli znajdują również negatywne cechy u każdego przyjaciela syna lub córki: źle się uczą, zachowują się obrzydliwie, jego tata pracuje jako zwykły dozorca.
• Być może rodzice są zajęci pracą lub całą swoją energię skierowali na nowo narodzone dziecko. Jeśli dorośli nie zwracają wystarczającej uwagi na dziecko, zaczyna uważać się za niepotrzebnego i jest w stanie odmówić interakcji z rówieśnikami.
• Nieśmiałe dzieci często stają się wyrzutkami w przedszkolu i szkole, ponieważ nie mogą zaoferować ciekawej gry i boją się nawiązać kontakt. Wymuszona izolacja we wczesnym dzieciństwie z powodu przewlekłej choroby, lęk i podejrzliwość matki prowadzą do nieśmiałości i strachu przed złym działaniem.
• Jeśli dziecko zachowuje się agresywnie, wierząc, że konflikty należy rozwiązać za pomocą pięści i przekleństw, wówczas z dużym prawdopodobieństwem znajdzie izolację i brak przyjaciół.
• Przedszkolak wychowany na podstawie „bożka rodzinnego” stara się zawsze być pierwszym, nie chcąc liczyć się z interesami innych dzieci. Taki stronnik odmawia przyjaźni ze wszystkimi, którzy nie akceptują jego uprzywilejowanej pozycji.
• Zagrożone są tak zwane dzieci domowe, które spędzają większość czasu na rozmowie z babcią i nie chodzą do przedszkola. Mają trudności z adaptacją w szkole podstawowej, ponieważ nie mają umiejętności interakcji z grupą dzieci.

Czytamy również:Jak nie wychowywać maminsynek

Dzieciak nie przyjaźni się z nikim: co robić

1. Jeśli powodem izolacji dziecka jest stary telefon komórkowy i przestarzała szafa, nie musisz od razu kupować najdroższych rzeczy i smartfona. Poznaj jego upodobania i preferencje, a następnie przedyskutuj zakup modnego gadżetu, ale biorąc pod uwagę budżet rodzinny. Dzieci staną się bardziej pewne siebie, jeśli liczyć się z ich opiniami.
2. Nagraj swoje dziecko w sekcji sportowej lub Klub tanecznyjeśli niski status społeczny jest związany z nadwagą. W ten sposób uwolnisz go od licznych kompleksów związanych z jego wyglądem i pomożesz zaprzyjaźnić się z przyjaciółmi z klasy, którzy również uczęszczają do tego klubu.
3. Zwróć się o pomoc do psychologa, jeśli pojawiły się trudności w komunikacji z powodu określonego zachowania przedszkolaka: agresywność, nadmierna wrażliwość, psowanie, arogancja.
4. Dzieciak musi poczuć twoje wsparcie, więc daj mu maksymalną uwagę. Opowiedz nam o swoich negatywnych doświadczeniach związanych z faktem, że w dzieciństwie miałeś także kilku przyjaciół. Połóż szczególny nacisk na pomyślne rozwiązanie tej sytuacji.
5. Baw się dobrze w domu, zaproś dzieci z przedszkola, szkoły. Być może poza murami instytucji edukacyjnej chłopaki będą mogli znacznie szybciej zaprzyjaźnić się z przyjaciółmi. Poznaj rodziców innych dzieci i wychodź na wspólne imprezy rodzinne: usiądź w kawiarni, spaceruj po parku.
6. Przydziel dziecko do dzielenia się słodyczami lub jabłkami, aby zyskał niezbędny autorytet wśród rówieśników.Zabierz kolorowe kredki i piłkę na plac zabaw i zorganizuj wspólną zabawę, w której centrum będzie twoje potomstwo. Przyczyniają się również do pojawienia się na zewnątrz gier sympatii i przyjaźni: zabawa w chowanego, serwetki, oczy ślepca.
7. Wspieraj każdy krok spokojnego mężczyzny, który postanowił poznać inne dzieci. Staraj się nie wystawiać negatywnych ocen swoim znajomym i znajomym, aby nie zrujnować inicjatywy i wolności wyboru.
8. Poproś nauczyciela lub nauczyciela klasowego, aby częściej włączali dziecko w zajęcia teatralne i gry fabularne. Takie zajęcia pomogą mu poradzić sobie z nieśmiałością, ujawnią talent artystyczny i zbudują przyjazne relacje z ludźmi wokół niego.
9. Nawiasem mówiąc, doświadczony nauczyciel powie ci, która grupa najlepiej kontaktuje się z dzieckiem. Poproś ich, aby usiedli przy jednym stole na lunchu i wydarzeniach edukacyjnych.

Próbując poprawić relacje swojego dziecka z rówieśnikami, bądź wyjątkowo taktowny: nie zmuszaj go do przyjaźni z kimś, nie narzucaj komunikacji z innymi dziećmi. Pamiętaj, że nieostrożna ingerencja w twoją osobistą przestrzeń życiową może prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

Czytamy również:

• Savage: lub dlaczego dziecko nie komunikuje się z rówieśnikami
• Zła rada: jak wychować dziecko niepewne
• Konflikty na placu zabaw: jak nie doprowadzić do walki?

Olga Gavrilova, psycholog dziecięca i specjalista ds. Relacji rodzinnych, opowiedziała o tym, jak pomóc dziecku w nawiązaniu przyjaźni: