Adopcja dziecka jest bardzo odpowiedzialnym krokiem. Chęć podjęcia przybranego dziecka, być może nawet poważniejsza decyzja niż narodziny własnego. I musisz przyjąć to z pełną odpowiedzialnością, zdając sobie sprawę, że nie będziesz miał podróży powrotnej. Zastanówmy się bardziej szczegółowo nad trudnościami, jakie czekają na ludzi, którzy zdecydowali się zostać rodzicami adopcyjnymi.
Zbiór dokumentów
Wielu potencjalnych rodziców adopcyjnych, po skontaktowaniu się z wydziałem opiekuńczym i opiekuńczym, obawia się formalności związanych z adopcją. Przestają rozważać tę opcję, wierząc, że łatwiej jest lecieć w kosmos niż adoptować dziecko.
Głównym wymaganiem, które sprawia, że ludzie są chętni, jest poziom dochodów i ścisły standard mieszkaniowy: 14 metrów kwadratowych dla każdego członka rodziny, w tym adoptowanego dziecka. Będzie także musiał zapewnić osobne miejsce do spania i stół na sesje treningowe. Istnieje osobny pokój dla dziecka zakażonego HIV i dziecka niepełnosprawnego.
Jeśli jesteś zdecydowany zabrać dziecko do rodziny, powinieneś zacząć zbierać niezbędne dokumenty. Musisz potwierdzić swoją zdolność do czynności prawnych jako rodzic: wypełnić kwestionariusz, dostarczyć akt małżeństwa (samotni rodzice mają również szansę zostać rodzicem adopcyjnym), potwierdzić dostępność mieszkania, oficjalną pracę i stabilne zarobki. Istnieją również ograniczenia: rejestr karny i poważne choroby (gruźlica, zaburzenia psychiczne, alkoholizm itp.). Ich pełna lista znajduje się w artykule 127 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej.
Formularz adopcji rodziny
Jeśli wszystkie dokumenty są w porządku, rodzina ma problem - jaką formę adopcji dziecka wybrać. Spójrzmy na dwa najczęściej: opiekę i adopcję.
- Opieka
Opieka oznacza adopcję dziecka jako dziecka zastępczego. Jest on ustawiony na dzieci, które nie ukończyły 14 lat, i może być nieograniczony lub przypisany na określony czas. Państwo wypłaca miesięczny zasiłek na dziecko będące pod opieką, a gdy osiągną wiek 18 lat, przydzielane są mieszkania. Jednak opieka obejmuje czynną ingerencję w sprawy rodzinne ze strony odpowiednich władz. Nie możesz zmienić daty urodzenia, a zmiana nazwiska dziecka jest trudna. Należy pamiętać, że w dowolnym momencie mogą pojawić się inni wnioskodawcy o opiekę lub przysposobienie dziecka.
- Przyjęcie
Wraz z adopcją dziecko nabywa pełnoprawną rodzinę ze wszystkimi prawami i obowiązkami. Możesz zmienić datę jego urodzenia, przypisać swoje nazwisko i patronimię.Dziecko adoptowane otrzymuje prawo do dziedziczenia, podobnie jak własne dzieci, aw przypadku rozwodu prawo do alimentów. W przypadku odwołania adopcji sąd, w oparciu o interesy dziecka, może zobowiązać Cię do zapłaty środków na jego utrzymanie.
Adaptacja dziecka
Wiele porzuconych dzieci ma poważne problemy z adaptacją w domu dziecka. Jeśli rodzice zabiorą dziecko z sierocińca, mogą nie pojawić się specjalne problemy, ponieważ nadal nie miał negatywnego doświadczenia edukacyjnego. Dziecko powyżej dwóch lat, które widziało wystarczająco dużo skandali między biologiczną mamą i tatą, może gwałtownie zareagować na głośny głos i bać się szelestu. Jeszcze trudniej jest nastolatkom przyzwyczaić się do tego, żyjąc już w trudnym życiu i nauczywszy się dostosowywać do niego nie zawsze w „legalny” sposób.
Rodzice zastępczy często obawiają się, że dzieci wykażą słabą dziedziczność. Dlatego dorośli żyją w ciągłym napięciu i szukają braków w rozwoju i zachowaniu dziecka. Zauważając złe skłonności, rodzice zaczynają myśleć, że nie mogą nic zrobić ze złymi skłonnościami i są rozczarowani swoim wyborem.
Praktyka pokazuje, że wiele trudności powstaje z winy dorosłych. Boją się ukarać przybrane dziecko, jeśli on nie być posłusznym, ponieważ myślą, że uzna się za niekochanego i obcego. Pamiętaj, że prawidłowe wychowanie w większości przypadków pozwala wyprostować swój stan emocjonalny i pozbyć się negatywnych nawyków.
Prawda o adopcji
Każdy rodzic adopcyjny prędzej czy później zadaje sobie trudne pytanie: czy dziecko, które już zostało rodziną, powinno powiedzieć prawdę o adopcji? Spróbujmy dowiedzieć się, co może się stać, jeśli dotrzymasz tajemnicy.
Wielu rodzicom wydaje się, że prawda o pojawieniu się dziecka w rodzinie może na zawsze okaleczyć jego życie. To tak, jakbyś sam sobie próbował tej sytuacji, zastanawiając się, jak byś się czuł, gdyby twoi ukochani rodzice nagle okazali się ojczymami. Oczywiście byłby to poważny cios.
Z drugiej strony, gdzie jest gwarancja, że dziecko nie znajdzie tej prawdy w dokumentach lub że wielu „życzliwych” nie powie mu? Wiedzieć, że jesteś przybrany, od obcych jest o wiele bardziej nieprzyjemne. Nie tylko mama i tata nie są krewnymi, ale okazuje się, że okłamali cię przez całe życie. W takim przypadku nieufność i rozczarowanie, a także liczne problemy, są nieuniknione w związku.
To, czy powiesz prawdę pasierbowi, czy nie, zależy od ciebie. Ale jeśli twoje potomstwo, dowiedziawszy się, że nie jest tubylcem, odczuwa atmosferę miłości i zrozumienia, poważne konflikty nie powinny się pojawić.
Decyzja o przysposobieniu lub opiece nad dzieckiem musi być starannie przemyślana i koniecznie uzgodniona ze wszystkimi członkami rodziny. Każdy impuls, nawet najmilszy, jest tutaj nieodpowiedni. W końcu przelotna litość nad losem nieszczęśliwego dziecka może przerodzić się w duże problemy. Nie zapominaj, że powtarzająca się odmowa lub powrót dziecka do sierocińca może spowodować poważne obrażenia psychiczne dziecka.
Czytamy również:
Pamiętaj, że twoja miłość, troska, cierpliwość i chęć przezwyciężenia wszystkich trudności będą punktem wyjścia do stworzenia szczęśliwej rodziny.
Mamy też adoptowanego syna. Zabraliśmy go, gdy miał 3 lata. Nie było żadnych specjalnych problemów. Najważniejsze jest, aby zwrócić mu uwagę i opiekę, a on odpłaci to samo ..
Nie mieliśmy żadnych problemów, dopóki sąsiednie dzieci naszego dziecka nie zaczęły mówić, że został adoptowany. Musiałem usiąść i porozmawiać, wyjaśnić, dlaczego to wszystko się stało.
Nie możemy mieć dziecka i zaczęliśmy myśleć o zabraniu go z domu dziecka. Mam nadzieję, że nie mamy takich problemów.
Przybrane dziecko jest zawsze dużym ryzykiem. Ale mimo to przyjąłem wychowanie jednorocznego dziecka. Na razie w porządku. Stała się mi droga.
Nie ukryliśmy przed naszym synem, że został zabrany z sierocińca. Lepiej mu o tym powiedzieć niż komuś z zewnątrz w dość niegrzecznej formie ...
Wychowujemy adoptowane dziecko od 4 lat. Nie ma trudności. Najprawdopodobniej dlatego, że zabraliśmy naszą córkę, gdy miała zaledwie 4 miesiące i nie wie, czym jest brak macierzyńskiej miłości.
Szczerze wierzę, że takie problemy nas ominą. Chcę, aby nasz syn nigdy nie doświadczył w nas rozczarowania. Wychowujemy go jako tubylca.
Tak, zrozumieliśmy również, że mogą wystąpić problemy, ale mimo to adoptowaliśmy dziecko. On nas kocha, my również i jak dotąd tak dobrze. Mam nadzieję, że tak będzie dalej.