Wraz z nadejściem dziecka przydzielane jest mu miejsce w sypialni rodzica, w którym wnętrze zmienia się nie do poznania: pojawiają się tapety z uroczymi misiami, zasłony z króliczkami i łóżeczko. Jak zrozumieć, że nadszedł czas, aby przenieść okruchy do oddzielnego pokoju?
Niektóre rodziny odraczają przesiedlenie dziecka, podczas gdy w innych procesowi temu towarzyszy płacz dzieci, napady złości i stres dla wszystkich gospodarstw domowych.
Istnieją 2 wspólne podejścia:
- Im szybciej przesiedlić, tym łatwiej. Wielu niemal od urodzenia umieściło dziecko w osobnym łóżeczku i wkrótce przeniosło się do osobnego pokoju. W takich rodzinach wierzą, że dziecko dorośnie samodzielnie, jeśli od bardzo wczesnego wieku uczy się spać samotnie. Czytamy również: Uczymy dziecko spać w łóżeczku oddzielnie od matki (wideo, prawdziwe historie).
- Im bliżej dziecko, tym spokojniejsze. Niektórzy rodzice mają tendencję do dłuższego trzymania dziecka blisko siebie, aby czuli się chronieni, a tym samym wzrastali spokojni i pewni siebie.
Oba podejścia mają zalety i wady i tylko rodzice mogą decydować, co zrobić ze swoimi dziećmi. Niemniej jednak warto wziąć pod uwagę cechy każdego wieku.
Do roku
Przeniesienie dziecka do oddzielnego pokoju to poważna decyzja. W wieku 1 roku dziecko bardzo potrzebuje mleka matki, ciepła swojego ciała i stałej opieki.
Ta akcja ma inne negatywne aspekty:
- Trudne w utrzymaniu optymalna temperatura w oddzielnym pokoju.
- W pobliżu nie ma rodziców, którzy mogliby zasłonić lub odkryć dziecko na czas.
- Mama nie dostanie wystarczającej ilości snu, ciągle biegając do pokoju do tego małego, który prosi o uwagę.
Niemniej jednak wielu rodziców, którzy wybiorą tę opcję, jest zadowolonych i wskazuje na jej zalety:
- Dzieciak natychmiast przyzwyczaja się do swojego pokoju, a potem nie trzeba nic zmieniać.
- Sypialnia dla dzieci jest zawsze cicha. Nic nie stoi na przeszkodzie, by Kroha odpoczywała spokojnie, a mama i tata mogą oglądać telewizję, rozmawiać i kłaść się spać, kiedy tylko chcą.
Postanowiwszy przenieść dziecko do oddzielnego pokoju, pomyśl o jego bezpieczeństwie. Dziecko jeszcze nie nauczyło się czołgać - co jeśli przypadkowo zakopie nos w kocu? Nie pozostawiaj miękkich przedmiotów w łóżeczku, wyjmij poduszkę. Odłóż łóżeczko od gniazd, urządzeń elektrycznych i baterii. Dla bezpieczeństwa dziecka i jego spokoju ducha możesz zainstalować radio lub nianię wideo, aby zawsze wiedzieć, co dzieje się z dzieckiem.
1-2 lata
Najczęściej dzieci są przenoszone do oddzielnych pokoi, gdy kończą 1-2 lata. Wynika to z faktu, że w tym wieku:
- karmienie piersią często przestaje;
- tryb jest już utworzony;
- w nocy jest mniej okruchów.
Większość dzieci w wieku 1,5-2 lat łatwo przyzwyczaja się do swoich pokoi. Aby ułatwić ten proces, rodzice muszą robić wszystko stopniowo:
- najpierw nauczyć dziecko spać w łóżeczku;
- następnie zacznij umieszczać łóżeczko w pokoju dziecinnym na sen w ciągu dnia;
- przez jakiś czas mama lub tata powinni spać w ciągu dnia obok dziecka (dziecko jest w łóżeczku, dorosły leży na kanapie).
Jeśli dziecko jest kapryśne, trudno się z nim zgodzić, ponieważ przekonania i wyjaśnienia jeszcze na niego nie działają. Dlatego jeśli dziecko ponownie zacznie pisać w majtkach, często rzuca napady złości, denerwuje się, gryzie paznokcie lub robi coś innego, lepiej odłożyć przeniesienie do oddzielnego pokoju.
2-3 lata i później
[sc name = ”ads”]
Kiedy dziecko ma już około 3 lat, znacznie łatwiej jest z nim negocjować. Możesz wymyślić bajkę o zająca, który potrzebował własnej chaty, aby wyjaśnić, że lalki lub samochody są ciasne w sypialni rodzica. Fizycznie trzyletnie dziecko jest absolutnie gotowe do przeprowadzki: wszystkie dzieci w tym wieku śpią całą noc, nie budząc się, nie potrzebują już nocnych przekąsek i manekinów. Tylko takie dzieci szybko rozumieją, co się dzieje i zaczynają przebiegać, idąc do łóżka w środku nocy do matki. Jeśli rodzice nie będą mieli nic przeciwko, stanie się to niewygodnym nawykiem.
Istnieje kilka ważnych niuansów związanych z przenoszeniem trzyletniego dziecka do oddzielnego pokoju:
- Rób wszystko stopniowo, jak w przypadku młodszych dzieci;
- Jeśli dziecko wchodzi do sypialni w nocy, nie pozwól mu spać w swoim łóżku. Przytrzymaj go na kolanach, poklep go po głowie i uspokój, a następnie zabierz do pokoju dziecinnego i połóż go do łóżka.
W każdym wieku dzieci mają swoje własne cechy. Psychologowie zalecają przeniesienie dziecka do oddzielnego pokoju, gdy zaczyna on dążyć do niezależności. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że każde dziecko jest indywidualne, dlatego chęć zrobienia wszystkiego sama pojawia się już w wieku 2 lat, a w innych tylko 4. Nie ma uniwersalnych zaleceń dotyczących przeprowadzki do oddzielnego pokoju. Najważniejsze, że przygotowuje się do tego cała rodzina - zarówno dziecko, jak i jego rodzice.
Czytamy również:
Opinia mumii z forów
Nastiafi: Moja córka natychmiast spała w osobnym pokoju. Słyszę każdy szelest dzięki elektronicznej niani. Nie wiem, jak by to było, gdybyśmy załatwili to z nami. Ale ten stan rzeczy odpowiada wszystkim członkom rodziny.
Markiza Aniołów: Mój synek będzie miał teraz 6 miesięcy, chcę przestawić jego łóżeczko w pokoju dziecinnym, nawet jeśli śpi w swoim pokoju, tym bardziej jakoś lepiej.
Milena Farmer: Od urodzenia dziecko powinno mieć własny pokój. Własna przestrzeń.
Rozumiem, że kiedy jesteś chory, oczywiście musisz być blisko niego. I choć dość mały.
Natychmiast sprawiliśmy, że dzieciak stał się oddzielnym pokojem, ale na razie śpię z nim w pokoju. Mąż w sypialni. Senior ponownie w swoim drugim pokoju.
Orzech: Od urodzenia nasza córka śpi w swoim pokoju, czasami chcę położyć ją obok mnie i zasnąć, ale mój mąż kategorycznie na to nie pozwala.
Lovealisy: Moim zdaniem po 3 latach nadszedł czas. Czekamy, aż mieszkanie zrealizuje ten pomysł. Przez 3 lata, w jednym pokoju, szczerze mówiąc, była już trochę zmęczona. Elementarne nie życie osobiste ....
Morski: Od urodzenia oboje mieli własny pokój. Zawsze spali osobno w swoim łóżku w swoim pokoju, tylko w temperaturach zabieram je do łóżka.
AlenaSh: Przesiedliliśmy nasze dzieci w ciągu 2 lat, wszystko poszło gładko. Można to zobaczyć, ponieważ nie byli przyzwyczajeni do spania z nami w naszym łóżku.
Jak pomóc dziecku nie bać się spać samotnie
Nikołaj Lukin, psycholog dziecięcy, omawia obawy dzieci i mówi rodzicom, jak nauczyć dziecko spać samotnie.
[sc name = ”rsa”]
Wierzę, że dziecko, jeśli jest samotne, potrzebuje pokoju osobistego, poczynając od okresu dojrzewania. Po co przymusowo przenosić się gdzieś, skoro dziecko tego nie chce?
Uważam, że im wcześniej, tym lepiej. Syn zaczął spać osobno po sześciu miesiącach. Radio niania powie, że kiedy dziecko płacze, możesz nawet oglądać nie tylko słyszeć. Te. dziecko nie jest porzucone.
Myślę, że im wcześniej tym lepiej. Od najmłodszych lat trzeba przyzwyczaić dziecko do niezależności - posprzątać w swoim pokoju, zrobić łóżko dla siebie itp. Zrobiliśmy właśnie to, a dziecko staje się niezależne, wie, jak wiele zrobić sam.
Och, wszyscy z was !!
Jak wszystkie można wyrównać pod jednym grzebieniem? Wszystkie dzieci są zupełnie inne, jak dorośli. U kogoś dziecko zasypia rok swoją ulubioną zabawką, a ktoś w ciągu 2 lat potrzebuje na noc ręki matki i kołysanki. Kiedy dziecko będzie gotowe, przenieś się, chyba że masz szczęście i jest miejsce, w którym możesz się przenieść. Najstarszy w 1,5 zasnął bez problemów i nie obudził się, a najmłodsi, w wieku do 3 lat, nie mogli spać samotnie beze mnie.
Wszystkie moje dzieci śpią z nami w sypialni) !!! Jeden 3,5 kolejny 5 miesięcy. I wszyscy są szczęśliwi ... ale na życie osobiste jest inny pokój i inne miejsca w mieszkaniu)))), ale wszyscy mamy dość snu !! Mój syn spał do 6 miesięcy w łóżeczku, a następnie zorganizował taki strajk, w końcu zdjęliśmy przednią ścianę i położyliśmy ją do łóżka. Chociaż od urodzenia jeździłem do niego całą noc ... ale gdyby to był inny pokój ... Tak, umarłbym ... z moim drugim synem, natychmiast położyłem nas do łóżka !!! Mama musi się wyspać. a dziecko między nami nie jest przeszkodą. W każdym razie uważam, że trzeba się bronić, gdy dziecko będzie gotowe! To powinien być jego wybór, a nie jego pragnienie. W przeciwnym razie dziecko tylko się pogorszy. Moja dziewczyna też ma 2 synów. Pierwsza spała w pobliżu, a druga od urodzenia została wysłana do pierwszej ... a więc pierwszy syn w wieku 3 lat poszedł do pokoju i dorastał jako bardzo niezależny facet, a drugi jest histeryczny przez cały czas wisząc na mamie i tacie ... kochanie, dzieci rosną tak szybko, że będziesz żałować że dziecko zostało przeniesione do innego pokoju ... okropnie tylko 9 miesięcy z mamą, a potem idź do penisa, nie przeszkadzaj mi i tacie ... dlaczego więc urodziłeś?