Pamiętajmy o sobie w dzieciństwie. Nasi dziadkowie, matki i ojcowie ciągle zmuszali nas do zrobienia czegoś: rysowania lub rzeźbienia, a następnie czytania lub pisania, podczas gdy chcieliśmy bawić się z naszym najlepszym przyjacielem na ulicy. Zapoznali nas z obowiązkami domowymi, nauczyli nas rozdzielać obowiązki, pomagać sobie nawzajem. Potem - aby uczyć się lekcji, iść na zakupy ... I wszystkie nasze plany grania z bandytami często się załamały i doprowadziły do niezadowolenia i urazy. Ale dorośli musieli traktować naszą rozrywkę poważniej, ponieważ gra jest najlepszym sposobem wyrażania siebie przez dziecko. Jest to dokładnie niezależny zawód, w którym można spełnić swoje pragnienia według własnych zasad. W grze dziecko jest tym, jak chce siebie widzieć: odpornym superbohaterem lub piękną księżniczką. Zabawa dla dzieci jest potrzebna nie tylko dla przyjemności, ale także dla rozwoju dziecka. Nawet ci dorośli, którzy chcą to zrozumieć, nie zawsze zachęcają hobby swojego dziecka. Jakich błędów powinniśmy unikać w trudnym procesie edukacji?
CZYTAĆ: Znaczenie gry w życiu dziecka
1. Kupujemy zabawki technologiczne dla siebie, a nie dla dziecka
Większość współczesnych rodziców jest bardzo zajęta pracą i starają się zrekompensować brak uwagi za pomocą modnych i drogich zabawek. Tak zwane „rozwijające się” zabawki z wieloma kolorowymi elementami o różnych kształtach, efektami dźwiękowymi i świetlnymi, śpiewem i opowiadaniem stają się interesujące dla nas dorosłych, ale nie dla dzieciaka, który wciąż nie rozumie tak wielu funkcji. Okazuje się, że rodzice nie kupują zabawek i ośrodków rozwoju dla swojego dziecka, ale dla siebie. Wygląda na to, że staramy się zrekompensować brak zabawek w naszym własnym dzieciństwie. Dzieci są znacznie bardziej zainteresowane zabawą plasteliną, piłkami, kostkami, wiadrem i szpatułką, a także innymi przydatnymi rzeczami. Grając z tym wszystkim, wydają się przygotowywać do dorosłości, rozwijać wyobraźnię i znajdować nowe zastosowania dla przedmiotów.
Wskazówka: chociaż będzie mniej zabawek, ale zostaną one starannie wybrane zgodnie z wiekiem i zainteresowaniami dziecka. Aby dziecko nie nudziło się, warto ukryć niektóre zabawki, pozostawiając je w połowie. A następnie naprzemiennie. Więc dziecko nie straci zainteresowania, a zabawki nie będą dla niego monotonne.
2. Narzucamy nasze poglądy
Rodzice stale starają się wymyślić dla swojego dziecka zajęcia zgodnie z własnym planem, zamiast dać im możliwość wymyślenia rozrywki według własnego uznania. Bądź cierpliwy i daj mu możliwość zabawy z garnkami, patelniami. Przydziel mu kilka filiżanek z płatkami, daj mu dostęp do szuflad i półek.Pozwól swojemu dziecku mieć możliwość wyboru, w co dziś grać i jak, a ty patrzysz z boku, a następnie dołączasz do jego gry.
Nie ma nic złego w tym, że dziecko będzie uczyć się przedmiotów pod ręką, wybierając rozrywkę według własnego gustu. Rzeczywiście, ograniczając dla niego przestrzeń i rodzaje działań, pozbawiamy dziecko inicjatywy i wolności podejmowania decyzji. Nie pozbawiaj dziecka beztroskiego dzieciństwa, nawet jeśli czasami wyleguje się, marzy, a następnie dzieli się z tobą swoimi fikcyjnymi historiami.
3. Dziecko i telewizja
Od dawna rozmawiają o zagrożeniach związanych z telewizją, nie mówiąc już o jej szkodliwości dla młodego organizmu. Z jednej strony oglądanie programów telewizyjnych negatywnie wpływa na widzenie. Z drugiej strony często nie przenoszą obciążenia semantycznego. Niestety matki są przyzwyczajone do pokazywania kreskówek dla dzieci niemal z kołyski. Podczas gdy dziecko jest rozproszone, ręce matki są rozwiązane i może zająć się swoimi sprawami. Może zasnąć przy cichym dudnieniu działającego telewizora lub z entuzjazmem oglądać bajki, reagując na jasne postacie. To staje się rodzajem odwrócenia uwagi od rzeczywistości. W wieku do trzech lat nie jest to wcale warte zrobienia, możesz spowodować nieodwracalną szkodę dla psychiki dziecka. Oglądanie kreskówek pozbawia go fantazji, czyni go pasywnym, daje mu gotowe rozwiązania w określonych sytuacjach. Filmy i programy dla dorosłych często niosą agresję, która z pewnością nie jest potrzebna młodemu mózgowi. Dzieciak może się bać, a nawet uzależnić od telewizji.
Zapamiętaj! W zależności od wieku telewizora dziecko może spędzić: od 15 do 40 minut dziennie w wieku 2-5 lat i nie więcej niż 1 godzinę dziennie, jeśli jest starszy niż 5 lat. Dzieci w wieku poniżej 2 lat są przeciwwskazane!
PRZECZYTAJ TAKŻE:
[sc: rsa]
Niektóre zasady oglądania kreskówek dla dzieci - https://kid.htgetrid.com/pl/eto-polezno-znat/nekotoryie-pravila-dlya-prosmotra-detskih-multfilmov.html
4. Przeciążenie okręgami i sekcjami
Staramy się uczyć nasze dzieci wszystkiego, czego nie opanowaliśmy w życiu. Dlatego od wczesnego dzieciństwa zaczynamy je męczyć poprzez naukę języków obcych, matematyki, pisania, sportu, choreografii ... W rezultacie dziecko wydaje się nie mieć dzieciństwa, jest zajęty nauką i szkoleniem przez cały swój wolny czas. Występuje przeciążenie ciała, ogólne przepracowanie. To źle, takie dzieci często dorastają samotnie, notorycznie, w szkole mają problemy z komunikacją z kolegami z klasy. Tak, a później stanie się zauważalne w wyniku spadku inteligencji i aktywności społecznej. Jeśli ograniczysz dziecko w grach, z czasem przejawi się ono jako cecha negatywna. Rzeczywiście, w grze dziecko również dużo się uczy! Przeciwnie, musi rozwinąć umiejętności komunikacyjne, dać mu wystarczająco dużo czasu na gry z rówieśnikami. Przypomnijmy, że nie narzucone przez nas, ale te, które sami wybiorą. Każda aktywność powinna mieć swój własny czas, gdy dziecko jest do tego psychicznie i fizycznie dojrzałe.
5. Nie uczymy dziecka zabawy
Dzieci przyjmują wszystkie nawyki dorosłych. Przede wszystkim mówimy o złych nawykach. Ale dla nas, świadomych rodziców, bardzo ważny jest dobry przykład. Dlatego nie powinieneś bać się okazywać dziecinności, znaleźć czas na zabawę z dzieckiem. Zmień się w Indian, buduj wigwamy, zaopatrz się w broń - i idź! Pomóż córce uszyć sukienkę dla lalki, przewiń lalkę, pokaż, jak wyrzeźbić maluchy z piasku, wskocz z nim do klasy lub za pomocą gumki. Dziecko z pewnością polubi to, co robisz, i zacznie za tobą powtarzać. W końcu gry na świeżym powietrzu i aktywność fizyczna są przydatne nie tylko dla dziecka, ale także dla ciebie, poprawiając kształt i zwiększając odporność.Dobrze jest zaszczepić zamiłowanie do sportów od wczesnego dzieciństwa - będzie to najcenniejszy wkład w przyszłość dziecka, przyczyniający się do normalnego rozwoju i zdrowia. Jeśli krępowanie się z dziećmi jest dla ciebie krępujące, po prostu powiedz im, w jakie inne gry możesz grać, w które grałeś i jakie to fajne!
6. Nie okazuj zainteresowania wspólnymi grami
Przyjeżdżając wieczorem z pracy, najprawdopodobniej chcesz pić herbatę w ciszy lub oglądać telewizję. Ale nie ma sposobu, aby grać w chowanego lub złożyć projektanta. Ale twoje dziecko wymaga uwagi, a ty musisz spełnić jego zachcianki, starając się o siebie. Każde dziecko jest bezpośrednie i odczuwa niechęć do udziału w grze. Nie pozbawiaj go przyjemności, traktuj to poważnie. Spróbuj zagrać z dzieckiem w te gry, które są dla Ciebie interesujące. Jeśli coś robisz, a nawet gotujesz, przedstaw dziecku tę sprawę. Z przyjemnością bawi się twoimi instrumentami, uporządkuje koraliki, wstążki, rzeźbi gołębie z ciasta. Wymyśl historię dotyczącą gry fabularnej - jest to tak ważne dla rozwoju kreatywnego potencjału. Nie zaniedbuj czytania, opowiadaj bajki (wpływ bajek na rozwój dzieci – https://kid.htgetrid.com/pl/psihologiya-detey/vliyanie-skazok-na-razvitie-rebenka.html), rozważ zdjęcia razem. Z pewnością spodoba ci się pasja, z jaką twoje dziecko będzie słuchać twoich historii lub powtarzać po tobie, czego go nauczysz. W końcu w twoim domu rośnie mały pomocnik lub wykwalifikowana gospodyni!
PRZECZYTAJ TAKŻE: Gry outdoorowe i edukacyjne dla dwulatków
Wychowuję dziecko zgodnie z programem Montesori, podążając za nim dziecko powinno mieć minimum zabawek, tylko te, w które naprawdę się bawi. I kupujemy wszystko dla siebie, a dziecko tego nie potrzebuje.