„Moja matka zawsze ciężko pracowała. Dlatego jako dziecko nie spędzałem z nią zbyt wiele czasu, a ona nie miała okazji ciągle czegoś mnie uczyć. Ale kiedy dorosłem, nagle zdałem sobie sprawę, że moja mama nauczyła mnie więcej, niż mogłem na to liczyć! ”
1. Nie nauczyłem się gotować specjalności z matką
Moja mama nie miała czasu stać długo przy piecu i zachwycać nas arcydziełami sztuki kulinarnej. Nauczyła mnie, jak gotować najprostsze i najszybsze dania, aby zawsze móc coś ugotować na lunch. Nie zbieraliśmy się co wieczór przy stole z całą rodziną, ponieważ matka nie miała czasu.
Nie nauczyłem się gotować z matką, ale nauczyłem się doceniać to, co zrobiła dla mojej siostry i mnie. Pracowała ciężko i prawie nigdy nie odpoczywała, więc zawsze mieliśmy jedzenie w naszym domu!
2. Nie przyzwyczaiłem się do tego, że mama zawsze była gotowa się ze mną bawić
Kiedy poprosiłem matkę, żeby się ze mną pobawiła lub poszła na spacer, zawsze odpowiadałem: „Mam dużo pracy, baw się z twoją siostrą”. Mama nie poświęcała nam całego naszego wolnego czasu, bo po prostu tego nie miała. Ale moja siostra i ja staliśmy się prawie jednym. Zawsze pomagaliśmy sobie nawzajem i przychodziliśmy na ratunek, bawiliśmy się razem w domu i spacerowaliśmy po ulicy.
Nie przyzwyczaiłem się do tego, że moja matka zawsze była gotowa się ze mną bawić, ale zdałam sobie sprawę, że nie jestem sama. Dzięki mamie nasze relacje z moją siostrą stały się bardzo bliskie i silne!
3. Latem nie nauczyłem się relaksować z rodziną
Moja mama praktycznie nie miała wakacji, pracowała nawet latem. Od wczesnego rana do późnej nocy. Dlatego nie wybraliśmy się na ekscytujące wycieczki, nie pojechaliśmy razem do cyrku lub parku rozrywki. Zamiast tego spędziliśmy z siostrą wszystkie miesiące letnie, bawiliśmy się z innymi dziećmi na podwórku lub siedzieliśmy w domu i oglądaliśmy telewizję. Ale jeśli mama miała dzień wolny, nasza radość nie znała granic. Nawet kiedy po prostu spacerowaliśmy we trójkę razem na spacer w parku.
Nie nauczyłem się rodzinnych wakacji, ale nauczyłem się doceniać czas spędzony z mamą. I ciesz się zwykłym rodzinnym spacerem!
4. Od matki nie nauczyłem się nie zauważać trudności
Nie ochroniła mojej siostry i mnie przed trudnym otaczającym światem. Zawsze była zajęta myślami o tym, jak nas nakarmić i postawić na nogi. I jego praca. Spódnica mojej matki nie chroniła nas przed wszystkimi trudnościami życiowymi i wstrząsami, ale nauczyliśmy się łatwiej je znosić i szybciej wracać do zdrowia po niepowodzeniach.
Od matki nie nauczyłem się optymizmu, ale nauczyłem się być silniejszym. Tak, nie mogła nas chronić przed okrucieństwem i chronić przed czarnymi paskami w życiu, ale pomogła nam to znieść!
5. Nie nauczyłem się etykiety od mojej matki
Moja matka nie nauczyła mojej siostry wszelkiej kobiecej mądrości. Nie nauczyłem się od niej poczucia nienagannego stylu, nie nauczyłem się, jak robić idealny makijaż. Ale dla nas zawsze była ideałem kobiety, która nie ugięła się nawet pod ciężarem codziennych trudności.
Od matki nie nauczyłem się kobiecych manier, ale mogłem zrozumieć, jak zostać prawdziwą kobietą. Moja matka dała mi bezcenne doświadczenie życiowe i prostą światową mądrość!
Czytamy również: Jak młoda matka może sobie poradzić z obowiązkami domowymi i dziecięcymi?
Dla mnie moja matka zawsze była wzorem do naśladowania. I pozostaje do dziś! Pomimo wszystkich trudów życia, nadal dawała nam swoją miłość i troskę, martwiła się tylko o naszą bezchmurną przyszłość ... I mam szczerą nadzieję, że pewnego dnia moje dziecko będzie mogło być ze mnie równie dumne!
W niektórych punktach zdecydowanie się nie zgadzam. Na przykład uważam, że mama musi nauczyć dziewczynę, aby była kobieca. W przeciwnym razie z małych dziewczynek wyrastają te same kobiety, które „ścigają się”. I dlaczego nie nauczyć córki, jak używać makijażu i nie wyjaśniać, że warstwa plastra na jej twarzy nie jest odpowiednia. Dlaczego nie masz rodzinnych wakacji? Dlaczego córka powinna widzieć kobietę w roli matki, pogrążoną w zmartwieniach i znajdującą dla swojej rodziny zaledwie kilka godzin w miesiącu?
Nie wiem, kim pracowała moja matka i jaka jest sytuacja finansowa itp., Ale czytając artykuł bardzo mi przykro z powodu porzuconych dzieci, być może dlatego, że moja matka miała bardzo mało czasu (a może pragnienia?). Dla mojej siostry i mnie pamiętam, jak śniłem więc weszła do pokoju po zgaśnięciu świateł i właśnie wyprostowała koc ... Zawsze brakowało mi jej przywiązania i uwagi! A teraz nie mogę podejść i po prostu ją przytulić bez powodu! Naprawdę kocham mamę, ale nie jesteśmy blisko. Być może dlatego, że „to, co zbieracie i zbieracie” ... Dlatego bez względu na to, jak zmęczony jestem, zawsze znajdę przynajmniej 15 minut dla każdego z moich dzieci!