Jak często w przypływie gniewu rodzice wypowiadają dzieciom słowa, które głęboko wnikają w świadomość, ranią, pozostawiając ślad na wiele lat. W wyniku niewłaściwych działań dorosłych dziecko staje się agresywne, jego samoocena maleje, a rodzice przestają być jego autorytetem. Jak tego uniknąć? Spójrzmy na 7 błędów popełnianych przez dorosłych podczas kłótni ze swoimi dziećmi, a następnie spróbujmy ich nie powtarzać.
1. Koncentrowanie się na jednostce, a nie na czynach
Kiedy dziecko nie radzi sobie dobrze, rodzice często mówią mu, że jest zły, wypowiadaj frazy „Nie potrzebuję takiego dziecka!” lub „Jesteś okropnym chłopcem!” Tymi wypowiedziami mama i tata krzywdzą swoje dzieci. Ważne jest, aby maluch rozumiał, że to nie on jest zły, ale czyn, który popełnił, powoduje, że rodzice się nie zgadzają.
2. Przeniesienie winy na dzieci
Czasami podczas silnego podrażnienia rodzice zaczynają karcić dzieci za to, czego w rzeczywistości nie można winić. Na przykład matka zapomniała wyjąć talerz lub filiżankę ze stołu, a dziecko, biegnące obok, uderzyło go, upadło i rozbiło się. Lub inny przypadek - tata pozwolił głaskać psa sąsiada, a on ugryzł dziecko. A tata skarci dziecko - nie wiesz, że pies może gryźć? Kto jest za to winien? Czy to jest dziecko Po co go obwiniać lub karać? Przerzucając winę z siebie na dzieci, rodzice będą mogli osiągnąć tylko jedno - z czasem ich dziecko zrobi to samo, nie rozpozna swoich błędów. Myślę, że wszyscy zapamiętają sytuację, w której trzeba się skarcić, a my skarcić dziecko.
3. Wykazanie doskonałości
Dorośli często wykazują swoją wyższość nad dziećmi, co powoduje, że odczuwają niższość i poniżenie, frustrację i niechęć. Można to zilustrować przykładem takiej sytuacji, gdy jedno z rodziców, zabierając zabawkę od dziecka, kładzie ją na szafie lub gdzie dziecko nie może jej zabrać. Co dzieje się teraz z dzieckiem? Jest zdesperowany, odczuwa swoją niemoc i głęboką niechęć, zaczyna prawdziwy napad złości. Musisz pomóc dziecku poradzić sobie z ich uczuciami, a rodzice dodatkowo zaostrzają sytuację, pozostawiając go w spokoju, aby pomyślał o swoim zachowaniu.
4. Kara pozbawienia dóbr materialnych
[sc name = ”rsa”]
Czy używasz tej techniki - obiecawszy, że kupisz zabawkę dla syna lub córki, cofniesz słowa, jeśli dziecko zachowuje się źle? Większość rodziców robi to, aby uzyskać posłuszeństwo od swoich dzieci.Ale czy to prawda? Niewątpliwie ta metoda pomaga szybko postawić dzieci na swoim miejscu, ale co motywuje je do posłuszeństwa - czy naprawdę myślą o uczuciach ojca i matki? Nie, w tej sytuacji dziecko martwi się tylko o swoje świadczenia. Kiedy się zestarzeje, zrozumie, że lepiej zadowolić swoich rodziców, aby nie pozbawić ich materialnego bogactwa i nie szanować starszych. W takim przypadku nastolatek gromadzi w sobie własne uczucia, urazy, gniew i irytację. Nigdy nie karaj dzieci, pozbawiając je rzeczy materialnych, ale naucz je szanować twoje uczucia, wyjaśnij, dlaczego powinieneś to robić, a nie inaczej.
5. Agresja, chamstwo, kara fizyczna
Jeśli podczas kłótni z dzieckiem mama lub tata stracą kontrolę nad sobą, z grubiańskimi oświadczeniami, krzyczą, używają siły do edukacji, wówczas dzieci przyjmują swój sposób działania. Uczą się od rodziców, że w krytycznej sytuacji utrata kontroli nad sobą jest normą, że ten, kto jest silniejszy, krzyczy głośniej i bardziej niegrzecznie, ma rację. Chociaż dziecko jest małe, wydaje się, że takie środki edukacyjne działają, ale w rzeczywistości dziecko po prostu boi się reakcji rodziców, dlatego zachowuje się dobrze. Małe dzieci nie mogą odpierać dorosłych - uderzaj, krzycz, ale kiedy dorosną, powinniśmy oczekiwać od nich podobnego odrzucenia.
Czytamy również: konsekwencje fizycznej kary dzieci
6. Żądaj przeprosin, gdy sami rodzice tego nie robią.
Aby nauczyć dzieci czegoś, musisz dać im osobisty przykład. Rodzice nie będą mogli zaszczepić dziecku nawyku proszenia o wybaczenie za swoje czyny, jeśli same tego nie zrobią. Są sytuacje, w których wszyscy, pod wpływem zmęczenia lub irytacji, mogą wypowiedzieć dzieciom obraźliwe słowa. Po kłótni żałujemy tego, co zostało powiedziane, więc dlaczego nie powiedzieć naszej córce lub synowi: „Wybacz mi, powiedziałem ci obraźliwe słowa, w rzeczywistości nie myślę o tobie tak”. Co nastąpi? Zazwyczaj dzieci przepraszają za złe zachowanie, przytulając rodziców. Przeproś nawet jeśli obie strony są winne, zrób to najpierw, aby dzieci wzięły od ciebie przykład.
Szczerze mówiąc, czasami sam się załamuję i wypowiadam obraźliwe słowa mojej córce, o których później żałuję. Ale zawsze staram się ich przeprosić. Mówię córce: „Wybacz mi, proszę. Zarumieniłam się i nie powiedziałam wcale, co tak naprawdę myślę. ”Moja córka zwykle również w tym momencie przeprasza:„ Mamusiu, a ty mi wybaczysz. Byłem taki kapryśny i bardzo źle się zachowywałem. To było dla ciebie nieprzyjemne. Przepraszam? I zwykle przytulamy się.
W sytuacjach, w których oboje byliśmy dobrzy, zwykle najpierw przepraszam. A jednocześnie nie wyrzucam mojej córce, nie mówię, że ona też się myliła. Sama córka przyznaje się do winy w takich sytuacjach i przeprasza.
7. Stosowanie uwłaczających kar
Kiedy dziecko jest winne, zostaje ukarane, ale musisz to zrobić poprawnie. Stosując środki edukacyjne, stosuj zasadę - lepiej pozbawić dziecko dobra, niż zachorować. Na przykład lepiej odmówić dziecku oglądania kreskówek lub czytania w nocy, niż podnieść głos i klapsy. Pamiętaj - nie możesz upokorzyć dziecka poprzez ukaranie go, więc nigdy nie zbeształ dzieci w obecności nieznajomych. Jeśli jesteś w zatłoczonym miejscu, a dziecko zachowuje się bardzo źle, albo odłóż rodzicielstwo na później, albo odsuń się i porozmawiaj z nim cicho.
Czytamy również:
- 8 lojalnych sposobów karania dzieci. Jak ukarać dziecko za nieposłuszeństwo
- Czy konieczne jest ukaranie dziecka w wieku 3 lat: opinia rodziców i psychologa
W edukacji dzieci możesz popełniać wiele błędów, ponieważ wszyscy jesteśmy ludźmi. Prosta reguła pomaga zmniejszyć liczbę sytuacji konfliktowych - zanim powiesz coś dzieciom, powiedz to sobie. Kiedy sytuacja się nagrzewa, przewiń tę frazę w głowie, pomoże to zatrzymać się we właściwym czasie, a tym samym uniknąć błędów. Stosując tę zasadę, zauważysz, że dzieci okażą szacunek, ich samoocena wzrośnie, zaczną kontrolować swoje słowa.
Czytamy również: Top 10 błędów rodziców w rodzicielstwie
„Szkoła młodych ojców”: „Jak kłócić się z dzieckiem”
Główne błędy w wychowywaniu dzieci
Pamiętam mój przypadek z dzieciństwa. Jakoś zapomniałem wynieść śmieci, które mój ojciec mówi mi wieczorem: „Jeśli nie wyniesiesz śmieci, umyjesz naczynia, posprzątasz dom, to dlaczego cię potrzebujemy?” Wspaniałe oświadczenie, prawda? Pamiętam wszystko tak, jak jest teraz, do dziś nie kocham mojego ojca, chociaż zostałem mamą już 28 lat temu. Mam nadzieję, że moje dzieci nigdy nie poznają takiego uczucia.
Ulubioną karą rodziców jest róg! Najbardziej bezużyteczne wydarzenie. Dziecko z wielką przyjemnością znajdzie coś do zrobienia i szybko zapomni, że ktoś na niego przysięgał.