Nieograniczona miłość do własnego dziecka nie stanowi gwarancji na błędy w jego wychowaniu. Nadmierne przywiązanie i niechciana pomoc często utrudniają rozwój niezależnej osoby.
Ekspert ds. Przywództwa, autor 25 książek, założyciel i prezes organizacji Growing Leaders, Tim Elmore z USA, zidentyfikował siedem problemów związanych z zachowaniem dorosłych, które mogą zaszkodzić rozwojowi zdolności przywódczych u dzieci. A także zmniejszają ich szanse na osiągnięcie sukcesu w biznesie i życiu osobistym.
kid.htgetrid.com/pl/ zaleca wszystkim obecnym i przyszłym rodzicom zapoznanie się z artykułem Elmore, aby nie popełnić tych błędów.
1. Nie zezwalamy dzieciom na podejmowanie ryzyka
Żyjemy we współczesnym świecie pełnym niebezpieczeństw na każdym kroku. Hasło „Bezpieczeństwo przede wszystkim” wzmacnia nasz strach przed utratą dzieci, dlatego otaczamy je uniwersalną troską. Europejscy psychologowie odkryli, że jeśli dzieci nie bawią się na ulicy, jeśli nigdy nie musiały upaść i rozebrać się na kolanach, to w wieku dorosłym często cierpią na fobie.
Dziecko powinno kilka razy upaść, aby zrozumieć, że jest to normalne. Nastolatki powinny kłócić się i doświadczyć goryczy pierwszej miłości, aby osiągnąć dojrzałość emocjonalną, bez której długoterminowy związek jest niemożliwy.
Eliminując ryzyko związane z życiem dzieci, dorośli budzą w przyszłości arogancję, arogancję i obniżają samoocenę.
2. Spieszymy się, aby pomóc zbyt szybko
Obecne pokolenie młodych ludzi nie rozwinęło niektórych umiejętności, które były właściwe dzieciom 30 lat temu. Kiedy przychodzimy na pomoc zbyt wcześnie i nadmiernie otaczamy dziecko „troską”, pozbawiamy go konieczności szukania wyjścia z trudnych sytuacji.
Wcześniej czy później dzieci przyzwyczajają się do tego, że ktoś zawsze je ratuje: „Jeśli popełniam błąd lub nie osiągam celu, dorośli poprawią i zaryzykują konsekwencje”. Chociaż w rzeczywistości świat relacji dorosłych jest zupełnie inny.
Waszym dzieciom grozi niezdolność do dorosłości.
3. My też je podziwiamy
Ruch poczucia własnej wartości rozpoczął się już w pokoleniu wyżu demograficznego, aw latach 80. zakorzenił się w szkole. Zasada „każdy uczestnik otrzymuje kubek” pozwala dziecku poczuć się wyjątkowo. Ale badania współczesnych psychologów pokazują, że ta metoda promocji ma nieprzewidziane konsekwencje.
Po pewnym czasie dziecko zauważa, że jedynymi ludźmi, którzy uważają go za cudownego, są mama i tata, a reszta tak nie uważa. I wtedy dziecko zaczyna wątpić w obiektywność swoich rodziców.Z przyjemnością przyjmuje pochwały, ale rozumie, że nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością.
Z biegiem czasu takie dziecko uczy się oszukiwać, przesadzać i kłamać, aby uniknąć niewygodnej rzeczywistości. Ponieważ po prostu nie nadaje się do spotkań z trudnościami.
4. Pozwalamy, aby poczucie winy przesłaniało dobre zachowanie
Twoje dziecko nie powinno cię kochać co minutę. Będzie musiał pokonać wiele problemów w tym życiu, ale zepsucie może temu zapobiec. Dlatego powiedz dzieciom „nie” i „nie teraz”, aby nauczyły się walczyć o swoje pragnienia i potrzeby. Jeśli w rodzinie jest kilkoro dzieci, rodzice zwykle uważają, że niesprawiedliwe jest nagradzanie jednego dziecka i pozostawienie innych pozbawionych. Ale nagradzanie wszystkich jest zawsze nierealne. Dzięki takim działaniom tracimy okazję pokazać dzieciom, że sukces zależy od naszych wysiłków i dobrych uczynków.
Pomyśl dwa razy, zanim nagrodzisz dzieci wycieczkami do centrów handlowych. Jeśli twój związek opiera się wyłącznie na bodźcach materialnych, dzieci nie odczują ani wewnętrznej motywacji, ani bezwarunkowej miłości.
5. Nie dzielimy się błędami z własnej przeszłości
Nadejdzie czas, kiedy zdrowy nastolatek z pewnością będzie chciał „rozwinąć skrzydła” i wypełnić własne szyszki. Dorosły musi mu na to pozwolić. Ale to wcale nie oznacza, że nie pomożemy dzieciom nawigować w nieznanych rzeczach i wydarzeniach. Podziel się z dziećmi błędami, które popełniłeś w ich wieku, ale unikaj niepotrzebnego moralizowania na temat palenia, alkoholu i narkotyków.
Dzieci powinny być przygotowane na problemy i być w stanie odpowiedzieć na konsekwencje swoich decyzji.
Powiedz im, jak się czułeś, gdy spotkałeś się z podobnymi okolicznościami, co kierowało tobą w działaniach, jakie lekcje się nauczyłeś.
Czytamy również: Jak wychować optymistyczne dziecko?
6. Mylimy inteligencję i talent z dojrzałością
Inteligencja jest często używana jako miara dojrzałości dziecka, w wyniku czego rodzice zakładają, że inteligentne dziecko jest gotowe na prawdziwy świat. To nie jest prawda. Na przykład niektórzy profesjonalni sportowcy i młode gwiazdy Hollywood mają wielki talent, ale wciąż popadają w publiczne skandale.
Nie zakładaj, że twoje dziecko jest utalentowane we wszystkim.
Nie ma magicznego „wieku odpowiedzialności” ani wskazówek, kiedy nadszedł czas, aby dziecko otrzymało jakąkolwiek szczególną swobodę.
Ale jest dobra zasada - obserwować inne dzieci w tym samym wieku. Jeśli zauważysz, że rówieśnicy twojego dziecka są znacznie bardziej niezależni, być może sam powstrzymujesz rozwój jego niezależności.
7. My sami nie robimy tego, czego uczymy dzieci
Jako rodzice musimy modelować życie, które chcemy dla naszych dzieci. Teraz jesteśmy przywódcami naszej rodziny, dlatego musimy przestrzegać prawdy w relacjach z innymi. Uważaj na swoje niewłaściwe postępowanie, nawet małostkowe, ponieważ twoje dzieci cię obserwują.
Jeśli nie będziesz przestrzegać zasad, dzieci będą wiedziały, że jest to dla nich niedopuszczalne. Pokaż dzieciom, co to znaczy w pełni i szczęśliwie pomagać innym. Uczyń ludzi i miejsca lepszymi niż były przed tobą, a twoje dzieci zrobią to samo.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Wychowywanie dziecka w tradycjach tybetańskich
