Jedną z zasad postępowania w transporcie publicznym jest: „Daj drogę pasażerom z dziećmi, osobom niepełnosprawnym i starszym”. Wydaje się, że mogą tu być pytania - wszystko jest logiczne. Ale czy młoda kobieta, która wraca do domu z pracy, zmęczona, podskoczy, gdy zobaczy 10-letnie dziecko? Gdzie jest granica wieku, w której dziecko nie jest w stanie stać na nogach na kilka minut przed zatrzymaniem? Rosyjska dziennikarka podziela swoją opinię na ten temat.
Po jednym incydencie autobus nie mógł tego znieść i opublikował tę historię na Facebooku.
Wróciłem do domu wieczorem. Autobus był pełny, wszystkie miejsca były zajęte, kolejne 15 osób stało przy poręczy. Na przystanku pojawiła się kobieta po 50. roku życia (prawdopodobnie babcia) z wnukiem w wieku 9–10 lat. Pani rzuciła decydujące spojrzenie na autobus i zapytała wnuka: „Gdzie usiądziemy?” Dzieciak wzruszył ramionami i, nie wykazując większego pragnienia, aby usiąść, apatycznie powstrzymał się: „Nie wiem, tak ...”. „Usiądź, usiądź” - upierała się babcia - „u stóp nie ma prawdy!”
Gdy z zainteresowaniem obserwowałem tę rozmowę, kobieta celowo przeniosła się do około 25-letniej dziewczynki siedzącej w najwygodniejszym miejscu i bez cienia wątpliwości rozkazała: „Daj dziecku miejsce!”. Dziewczyna wstała, a mężczyzna siedzący obok niego stał z dala od niebezpieczeństwa. Dama i chłopiec zajęli wolne miejsca i jechali przez całą drogę.
To typowa rosyjska mentalność, święta z poszanowaniem zasad detocentryzm: wszystko co najlepsze jest dla dzieci ... a dorośli jakoś sobie poradzą.
Gdyby ta Madame podeszła do mnie, nie pomyślałbym, żebym ustąpił. Dorosłe dziecko, które nawet nie wykazuje oznak zmęczenia, i kobieta w średnim wieku, zwana „babcią”, nie odwraca języka: z jakiego powodu ludzie powinni się męczyć po całym dniu pracy? Najwyraźniej młoda kobieta, która szczerze zaorała na pełny etat, nie zasługiwała na prawo do siedzenia w domu. Jak człowiek, który może wykonywać ciężką pracę fizyczną.
Po opublikowaniu tego tekstu na Facebooku rozpoczęła się burza. Na moją głowę spadło sto sprzecznych opinii. Po pierwsze, z jakiegoś powodu niektórzy myśleli, że babcia i wnuk mogą się zmęczyć i źle się poczuć. Oczywiście, że tak. Jak ci, których podnieśli ze swoich miejsc.
Po drugie, kwestia płci dziecka okazała się fundamentalna: jeśli dziewczyna, to dobrze, ale chłopiec nadal musi być wychowywany w męski sposób.
Po trzecie, wielu zdecydowało, że była to zrujnowana 80-letnia kobieta i roczny maluch. Nie! Używając słowa „babcia”, wskazałem jedynie stopień pokrewieństwa. Dama nie miała więcej niż 50 lat, a „dziecko” było dość narysowane przez 10 lat. Oto, co napisali mi na przykład w komentarzach.
***
Zgodzić się! Ostatnio spotkałem się z takimi sytuacjami w transporcie, w sklepach, w kawiarniach ... Wszędzie to samo: ustąp, omiń kolejkę, podaj nam najpierw ... Dlaczego, do licha? Prawdopodobnie również zasługujemy na elementarny szacunek! Co ciekawe, czy tylko w Rosji świat obraca się wokół dziecka, czy też są takie trendy w Europie?
***
10 lat to dość świadomy wiek, kiedy chłopiec musi już zaszczepić męskie zachowanie i nie wypędzać kobiety, aby usiadła. Jak odniesie się do słabszej płci, kiedy dorośnie? Będzie więc przestrzegał zasad zaszczepionych przez matkę i babcię: nie ma nic ważniejszego niż osobisty komfort.
***
Nie poddałbym się też. W końcu chłopiec nawet nie chciał usiąść. Ta babcia pomyślała za niego i zdecydowała. Najwyraźniej chciała usiąść sama, ale przy okazji - dziecko jest pod ręką. To uniwersalna tarcza, za pomocą której możesz zaspokoić wszystkie swoje pragnienia.
***
Oczywiście, jeśli mówimy o dziecku, który wciąż niepewnie stoi na nogach i nie jest w stanie wytrzymać dużego obciążenia - jasne jest, że musimy ustąpić. Ale dziecko w podeszłym wieku, nad którym śmieje się „młoda babcia”, jest popiersiem. Tak więc do 40 roku życia będzie uważał się za dziecko.
***
Zauważ, że babcia wychowała dziewczynę, by ustąpiła miejsca wnukowi. Przyszły człowiek! W ten sposób kształtuje się stosunek mężczyzny do kobiety. Tworzą go takie matki i babcie, które są gotowe poświęcić siebie i wszystkie inne kobiety swojemu zmęczonemu dziecku.
I wtedy zaczyna się - „wszyscy ludzie są kozami”, „nie ma normalnych ludzi” ... I skąd pochodzą, jeśli takie wychowanie. Mężczyźni wychowywani są od urodzenia !!!!!
***
Nadal denerwuje mnie, gdy małe dzieci nie padają na kolana. Dziecko siedzi obok matki, zajmując osobne miejsce, mimo że nawet nie płaci za przejazd. Czy naprawdę tak trudno jest wziąć go w ramiona i zrobić miejsce dla któregoś ze stojących ludzi?
A jak patrzysz na tę sytuację? Czy zrezygnowałbyś z miejsca?
Czytamy również: Dlaczego dziecko powinno siedzieć w transporcie publicznym? 7 argumentów za zdrową mamą
Tak, taki stereotyp rozwinął się w Rosji i znajduje odzwierciedlenie w transporcie publicznym, w którym wskazane są miejsca dla osób niepełnosprawnych i pasażerów z dziećmi, choć słuszne byłoby uwzględnienie roli pełnosprawnej populacji w poprawie dobrobytu społeczeństwa i przynajmniej zapewnienie decyzji władz lokalnych z 16.30 i później zlikwiduj przywilej przydzielania specjalnych miejsc w transporcie publicznym, przynajmniej pasażerom z dziećmi, wyjeżdżającym dla osób niepełnosprawnych, to całe rozwiązanie problemu.
Myślę, że w takich sytuacjach konieczne jest umieszczenie takich aroganckich „babć” na ich miejscu. Rozumiem, że gdyby trzymała dziecko w ramionach przez 2–3 lata, byłoby to pochylone nad nią i złymi manierami w czystej formie. Oczywiście nie każdy jest gotowy na konflikt, łatwiej jest wstać i ustąpić.Ale musisz walczyć z chamstwem i dawać dobry przykład dzieciom!
Chciałbym wiedzieć, jak inne kraje odnoszą się do takich sytuacji? W końcu, gdy taki chłopiec dorośnie, nigdy nie wstanie i nie ustąpi starszym ludziom! Myślę, że musimy nauczyć nasze dzieci i wnuki ustępowania tym, którzy są naprawdę zmęczeni, starsi a zwłaszcza kobiety, bo mężczyźni są silniejsi, ale to moim zdaniem !!!
Problem polega na ustąpieniu pladze ... kiedy kobieta w ciąży podróżowała, kobiety kilka razy ustępowały metrze, a potem kobiety, najwyraźniej te same, które były w pozycji ... mężczyzn, nikt ... to oczywiste, że jechali z kopalni lub od tej samej babci ...
Niejednokrotnie jeździła z synem przez 2-3 lata w minibusie ... nikt się nie poddaje ... Nie zapytam ... mój syn jest silny i wytrzymały, to 10 minut ... jakby moja mama podróżowała (63 lata) z synem ... nikt ... i jest w porządku, niektóre babcie były w autobusie, nie, młodzi mężczyźni, dziewczynki w wieku 18-25 lat ... prawdopodobnie przyjeżdżali z pól ... moja mama też nie zapytała ...
Cóż, jak mówią, kto studiował, co i jak wychował ...
Mój syn ma 4 lata, zawsze biorę go w ręce, jeśli jest dużo ludzi ... a moje dziecko spokojnie jeździ stojąc, jeśli wszystkie miejsca są zajęte ...
Bądź dla siebie uprzejmy)
Wpadłem również w tę sytuację. Jestem przekonany, że od 10 lat dzieci, chłopcy lub dziewczęta powinny ustępować dorosłym. To jest edukacja podstawowa.