Odra jest chorobą zakaźną przenoszoną przez unoszące się w powietrzu kropelki. Dziecko, które nie zostało zaszczepione, uzyska 100% szansy na kontakt z zarażoną osobą. Takiego odsetka podatności nie obserwuje się w prawie żadnych innych chorobach.
Odra u dzieci występuje w ostrej postaci, szczególnie w wieku od 2 do 5 lat. Wirus choroby dostaje się do organizmu przez drogi oddechowe, a następnie rozprzestrzenia się w krwioobiegu. W przypadku tej choroby dotyczy to głównie błon śluzowych oczu, jamy ustnej i narządów oddechowych, pojawia się charakterystyczna wysypka, zapalenie spojówek i temperatura wzrasta.
Przyczyny odry
Przyczyną rozprzestrzeniania się infekcji jest zawsze chory. Wirus przedostaje się do powietrza przez kropelki śliny uwalniane podczas kaszlu, kichania lub mówienia, a następnie „przenosi się” do dróg oddechowych pobliskiego dziecka. Pacjenta uważa się za zakaźnego w ciągu ostatnich dwóch dni okresu inkubacji wirusa i do 4 dnia wysypki.
Odra u dzieci w wieku poniżej jednego roku jest niezwykle rzadka, ponieważ nadal mają niewielki kontakt ze światem zewnętrznym i nieznajomymi. Ponadto noworodki są chronione przez przeciwciała matczyne. U niemowląt choroba może przebiegać niezbyt często i różnić się następującymi objawami: brak temperatury, lekki katar, lekkie zaczerwienienie jamy ustnej.
Jednocześnie dzieci w pierwszym roku życia mogą doświadczyć powikłań, które w stopniu ciężkim przekraczają samą odrę i wpływają przede wszystkim na układ oddechowy i sercowo-naczyniowy.
U chorych dzieci odporność na tę chorobę utrzymuje się do końca życia. Jeśli matka była chora na odrę w przeszłości, dziecko będzie odporne na tę chorobę do 3 miesiąca życia. W tym okresie przeciwciała matki są zawarte we krwi dziecka. Ponadto po szczepieniu rozwija się odporność, a dziecko będzie chronione przed odrą.
Objawy i stadia choroby
Odra jest podstępną chorobą, która rozwija się etapami. Na początku choroba może wcale się nie objawiać, dzieci pozostają wesołe i wesołe. Wirus rozprzestrzeniający się w ciele dziecka jest nadal całkowicie niewidoczny dla wrażliwych oczu rodziców. Jest to podstępność pierwszego okresu przebiegu choroby i w sumie są cztery.
1. Okres inkubacji
Jest to okres, który rozpoczyna się w momencie zakażenia i trwa do momentu pojawienia się pierwszych objawów choroby. Uważa się, że ten okres u dzieci wynosi 7-14 dni.Na tym etapie wirus w ciele namnaża się „po cichu”, nie ma objawów odry, dziecko absolutnie się nie martwi. Jednocześnie dziecko zaraża się innymi tylko w ciągu ostatnich 5 dni okresu inkubacji.
2. Okres nieżytowy
W tym okresie dziecko ma objawy bardzo przypominające przeziębienie:
- ogólne złe samopoczucie, osłabienie, brak apetytu;
- wzrost temperatury ciała do 40 ° C;
- bóle głowy;
- suchy kaszel;
- katar i ochrypły głos;
- zwiększone łzawienie, obrzęk i zaczerwienienie powiek, zapalenie spojówek (krople i maści na zapalenie spojówek);
- ból brzucha i luźne stolce;
- katar z ropno-śluzowym wydzieliną z nosa;
- łzawienie, światłowstręt;
- u niemowląt można zaobserwować zmniejszenie masy ciała.
film dokumentalny
Kataralny okres choroby trwa nie dłużej niż cztery dni, podczas których wszystkie objawy odry stopniowo stają się cięższe. W momencie, gdy wszystkie manifestacje osiągają najwyższe poziomy, zaczyna się pojawiać wysypka.
3. Okres wysypki
Jak już wspomniano, wysypka pojawia się w momencie szczytowego stanu wszystkich objawów choroby. Plamy o ciemnoczerwonym odcieniu pojawiają się głównie na głowie. Stopniowo rozszerzają się i łączą ze sobą, tworząc duże ogniska wysypki. Z tego powodu twarz dziecka puchnie, a usta stają się suche i często pękają.
Drugiego dnia tego okresu wysypka zaczyna pojawiać się na rękach i górnej części ciała. Trzeci dzień charakteryzuje się pojawieniem się wysypki na całym ciele dziecka. Czas trwania całego okresu wynosi 4 dni.
Okres wysypki charakteryzuje się obniżeniem temperatury ciała, osłabieniem kaszlu i pojawieniem się apetytu. Dziecko staje się mobilne i aktywne. Około tygodnia po wystąpieniu wysypki objawy nieżytowe całkowicie znikają.
4. Pigmentacja sceniczna
Wysypka pozostawia zabarwione plamy, których wygląd występuje w tej samej kolejności: najpierw na twarzy, a następnie w całym ciele. Te miejsca stopniowo zaczynają się odklejać i ostatecznie całkowicie przechodzą.
Na etapie pigmentacji stan dziecka stopniowo wraca do normy, sen i apetyt są w pełni przywrócone, a temperatura ciała nie przekracza normalnych wartości.
Niestandardowa odra
Jeśli dziecko ma odrę, nie zawsze możesz zauważyć rozwój tej choroby. Odra może nie płynąć jak zwykle, ale w innej formie. Takie formy przebiegu choroby nazywane są nietypowymi.
Łagodna forma
Dzieci, które miały kontakt z zarażonym dzieckiem, otrzymują immunoglobulinę w celu profilaktyki. W przypadku takich dzieci ogólny obraz choroby staje się niewyraźny:
- okres inkubacji trwa 21 dni;
- w okresie nieżytowym występuje lekki kaszel i katar;
- wszystkie okresy choroby, z wyjątkiem inkubacji, są zmniejszone;
- wysypki nie są obfite i pojawiają się bez zgodności z fazowaniem;
- na policzkach nie ma charakterystycznych miejsc;
- pigmentacja jest mniej ciemna.
Nieudana odra
W tej nietypowej formie wszystkie objawy choroby pojawiają się zgodnie ze standardowym schematem. Ale po około 2-3 dniach wszystkie objawy choroby gwałtownie znikają. Wysypki skupiają się na twarzy i górnej części tułowia.
Zużyta forma
Ta forma odry silnie przypomina złagodzenie. Kataralne objawy choroby są tutaj równie nieznaczne. Jednak w przeciwieństwie do formy łagodzonej, wymazaną cechuje brak wysypki. Ten czynnik znacznie zakłóca prawidłową diagnozę.
Diagnoza choroby
Rozpoznanie choroby jest często trudne, a nawet niemożliwe tylko na podstawie zewnętrznych objawów. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku nietypowych postaci choroby. Ponadto pierwsze oznaki odry silnie przypominają przeziębienie, które może wprowadzić każdego w błąd.
Aby postawić wiarygodną diagnozę, dziecko musi zostać wysłane na następujące rodzaje badań laboratoryjnych:
- ogólna analiza krwi;
- ogólna analiza moczu;
- serologia (wykrycie przeciwciał przeciwko wirusowi odry we krwi);
- wykrycie wirusa odry we krwi.
Ponadto dziecko można wysłać na zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, aw przypadku powikłań układu nerwowego - na elektroencefalografię.
W większości przypadków przy standardowym rozwoju choroby postawienie diagnozy nie powoduje trudności, a badania laboratoryjne są po prostu zbędne.
Leczenie
[sc: rsa]
Nie ma specjalnych metod leczenia odry, organizm sam poradzi sobie z infekcją. Leczenie tutaj jest objawowe, co złagodzi ogólny stan chorego dziecka:
- leki przeciwgorączkowe w podwyższonej temperaturze ciała;
- lek na kaszel, w zależności od jego rodzaju (na mokro i na sucho stosuje się różne leki);
- lekarstwa na przeziębienie i ból gardła;
- intensywne picie i leżenie w łóżku.
W okresie choroby ważne jest również zapewnienie dziecku niezbędnych kompleksów witaminowych w celu utrzymania odporności i smarowania popękanych warg wazeliną.
Leczenie objawowe odbywa się w domu pod nadzorem pediatry. Dziecko zostaje umieszczone na oddziale szpitalnym, jeśli zaczną się pojawiać komplikacje. W przypadku powikłań terapię uzupełniają leki przeciwbakteryjne.
Powikłania choroby
Powikłania rozwijają się z reguły u dzieci poniżej 5 roku życia lub u dorosłych „poniżej 20 roku życia”. Najczęstsze z nich to:
- zapalenie ucha;
- zapalenie krtani;
- zapalenie jamy ustnej;
- zapalenie mózgu;
- zapalenie węzłów chłonnych na szyi;
- zapalenie oskrzeli.
Komplikacje pojawiające się u małych dzieci nie są rzadkim zjawiskiem. Dlatego konieczne jest leczenie dziecka pod ścisłym nadzorem miejscowego pediatry. Idealnie, jeśli lekarz odwiedza dziecko co najmniej raz na trzy dni.
Dlaczego występują takie konsekwencje? Wszystko jest bardzo proste. Wirus odry może hamować odporność małego pacjenta, co stanowi doskonałą okoliczność dla bakterii otaczających dziecko. Zapewnia im się „swobodny dostęp” do ciała dziecka i nie są powolni, aby z tego skorzystać. W zależności od rodzaju bakterii, które dostają się do organizmu dziecka, mogą wystąpić nie tylko powyższe powikłania. Możliwe jest zaburzenie stolca, zapalenie spojówek, a nawet problemy z ośrodkowym układem nerwowym.
Odporność dziecka zmniejsza się na etapie wysypki i może nie wyzdrowieć wcześniej niż po miesiącu. Dlatego podczas leczenia ważne jest przestrzeganie podstawowych procedur higienicznych i lekarz nie powinien przestać być obserwowany nawet po wyzdrowieniu.
Zapobieganie
Pierwszym krokiem w zapobieganiu chorobie jest ograniczenie kontaktu z chorymi dziećmi. Dziecko z objawami tej infekcji powinno być izolowane od innych (nie chorych) dzieci przez cały okres zaraźliwości. Pokój pacjenta powinien być regularnie wentylowany i konieczne jest również czyszczenie na mokro.
W przypadku dzieci mających kontakt z pacjentem przez pierwsze 5 dni po kontakcie podaje się specjalną immunoglobulinę, która pomaga im nie zachorować. Taki środek stosuje się w odniesieniu do dzieci, które nie były wcześniej szczepione.
Ważne jest, aby wiedzieć! Immunoglobulina jest podawana tylko dzieciom z obniżoną odpornością w wieku poniżej trzech lat.
Ale najbardziej niezawodnym pomocnikiem w zapobieganiu odrze jest szczepienie.
Wideo: jak chronić siebie i dzieci przed odrą
Zaszczepić
Powiedzieliśmy już, że szczepionka jest najskuteczniejszą metodą zapobiegania odrze. Szczepienie to sztuczna infekcja wirusa. Ale jego stężenie jest tak małe, że ciało dziecka samo sobie radzi z infekcją i jednocześnie wytwarza ochronne przeciwciała.
Po szczepieniu możliwe jest:
- niewielki wzrost temperatury;
- pojawienie się zapalenia spojówek;
- mała wysypka na ciele.
Wszystko to jest całkowicie bezpieczne i mija za 2-3 dni.
Uwaga! Szczepionka jest przeciwwskazana u dzieci o osłabionej odporności i mających choroby krwi lub serca. Szczepionka jest żywą bakterią odry. Możliwe jest szczepienie dziecka tylko w przypadku braku przeciwwskazań.
Pierwsze szczepienie przeprowadza się u dzieci w wieku jednego roku, ponowne szczepienie - w wieku 6 lat.Ponadto możesz mieć nadzieję na długoterminowy efekt, który zapewni Twojemu dziecku ochronę przed wirusem przez 15 lat. Popatrz kalendarz szczepień
Odra nie jest przyjemną chorobą. Ponadto u małych dzieci często komplikują ją inne nieprzyjemne choroby, które mogą wyrządzić o wiele więcej szkody niż sama odra. W tym samym czasie niemowlęta, które miały tę ranę, nabyły odporność na całe życie.
Szczepionka przeciw odrze jest niezawodną metodą zapobiegania chorobie, ale nie jest panaceum. Zanim zgodzisz się na szczepienie, musisz upewnić się, że dziecko ma silną odporność i nie ma innych przeciwwskazań.
Czytamy również:
W naszym regionie miał miejsce przypadek śmierci po szczepieniu małego dziecka, teraz nie wiemy, czy nasze dziecko to zrobi, czy nie ... Może lepiej jest zachorować i to wszystko, chociaż dużo czytam, że jest to niebezpieczne dla delikatnego organizmu.
Odra oczywiście jest poważną chorobą, ale chcę powiedzieć wszystkim matkom, że najważniejsze jest tutaj skuteczne leczenie, dokładnie monitorowałem temperaturę, przewróciłem ją i po kilku dniach leżenia w łóżku dziecko zaczęło wracać do zdrowia. Oczywiście w tym czasie niewiele jadł, ale dużo pił.
Nie dostaliśmy szczepionki przeciw odrze dla najstarszej córki, ponieważ byłem nią chory w dzieciństwie i wierzyłem, że odporność pozostanie. Ale w wieku 5 lat zachorowała, prawdopodobnie w przedszkolu zaraziła się. Jak cierpiliśmy: nasze węzły chłonne uległy stanom zapalnym, a temperatura była wysoka. A co najważniejsze, nie ma lekarstwa na odrę. Dlatego najmłodszy był już zaszczepiony. Lepiej jest zapobiegać chorobie niż później cierpieć.
Zapobieganie obejmuje również usunięcie nieszczepionych dzieci z zespołu, w którym przebywał pacjent, w okresie zakaźnym choroby - przez kilka pierwszych dni po wysypce. Bezpośrednio po kontakcie dzieci nieszczepione przeciwko odrze są poddawane kwarantannie przez okres do trzech tygodni.