Dzielenie się snem z dzieckiem - korzyść lub krzywda

O sobie trochę:

O ile pamiętam, nigdzie nie spałem tak głośno, jak w łóżku mojego rodzica. Jako dorosły i odwiedzając mamę, nie, nie, i zamierzam zerwać na jej poduszkę. I tyle mocy przychodzi! Nic dziwnego. Najsilniejsza więź między ludźmi to więź między rodzicami a dziećmi. Zauważam, że moi synowie często słodko zasypiają na moim łóżku.

Przed narodzinami pierworodnych wielu, w tym pediatrzy, powiedziało mi, że dzieci powinny uczyć się spać tylko we własnym łóżeczku. Powinno to sprzyjać niezależności i odpowiedzialności. Zgodziłem się z nimi, gdy była to teoria. Po porodzie syn ustanowił swoje zasady w domu. Słuchanie go, jak godzinami krzyczy w kołysce i patrzy na mnie z niebieskimi wyrzutami, było poza moją siłą. Nie więcej niż pół godziny później mój syn spał głęboko w moim łóżku.

Czego szuka dziecko?

1. Mama jest cieplejsza, bezpieczniejsza.
2. Połączenie emocjonalne nie zerwało się z pępowiną.
3. Mężczyzna, choć niewielki, jest istotą społeczną.
4. Aura rodzicielska chroni na poziomie energii.

Mój mąż, po nocnej zmianie, został zmuszony przenieść syna z powrotem do kołyski. Z czasem zauważyłem, że każdej nocy poranny sen w rodzinie nie istniał. Dziecko obudziło się i obudziło wszystkich. Z biegiem czasu młodość wygrała, a jej mąż nie miał innego wyboru, jak przenieść się do innego pokoju na kilka lat. Rodzina panowała spokój.

Co dostałem

Zauważyła, że ​​sen obok jej syna był pewnego rodzaju uzdrowieniem. Przyszedl

• spokojna
• stosunek do ludzi stał się bardziej równy;
• macierzyńskie uczucia nabrały świadomej głębi;
• mój syn i ja zaczęliśmy się rozumieć na poziomie podświadomości bez słów;
• Poważne uczucia do męża.

Tak, tak, dzięki czułości i miłości do dziecka zdałem sobie sprawę, jak silne było moje przywiązanie do męża, ojca mojego syna, o ile silniejsze stały się nasze uczucia.

Dwoje nie jest jeszcze rodziną

Nagle przyszedł przez przypadek. Patrząc na moich ludzi, małych i dużych, w końcu spokojnie dzieląc miejsce w pobliżu, zdałem sobie sprawę, że szczęście się uspokoiło. Jest wiek dziecka, kiedy ważne jest, aby był bliżej swoich rodziców. Nie możesz go tego pozbawić ze względu na teorie naukowe i zmyślenia pedagogiczne. Wszystko musi być zgodne z prawami natury. To moje zdecydowane przekonanie, jako matek czterech synów.

Minęło kilka lat, a syn nie pobiegł już rano do naszego łóżka. Stał się „dorosły”, niezależny. I nie jest to również konieczne, aby temu zapobiec. Dziecko przeniosło się na nowy etap swojej formacji jako osobna osoba.

Podobnie jak kopia, ta historia została powtórzona z moimi innymi synami.

Czy we wspólnym śnie jest jakaś szkoda?

Z mojego doświadczenia nie zauważyłem takiej szkody. Teoretycznie prawdopodobnie jest:

• Możesz przypadkowo uderzyć dziecko we śnie, zmiażdżyć swoją wagę;
• relacje między rodzicami mogą być zaburzone;
• mogą pojawić się samolubne notatki o charakterze dziecka.

Czytamy dodatkowo i szczegółowo: dziecko śpi z mamą. Czy to niebezpieczne czy nie?

Powiem jedno: każda rodzina powinna mieć własne przepisy na prawidłowe wychowanie dzieci, oparte na tradycjach, doświadczeniu pedagogicznym i rozsądnym, uważnym stosunku do siebie.

Czytamy również:

• Spanie z dzieckiem - razem lub osobno: zalety, wady, porady
• Doświadczenie mamy: dziecko powinno spać osobno
• Uczymy dziecko spać w łóżeczku oddzielnie od matki (wideo, prawdziwe historie)

Wspólne marzenie. Wygląd pediatry

Istnieją różne opinie na temat dzielenia się snem z dzieckiem. Czy wpływa to na kształtowanie się niezależności dziecka? W jakim wieku musisz odstawić dziecko od snu? Jak to zrobić? Violetta Kulishova rozmawiała z dwoma specjalistami: pediatrą Natalią Anatolievną Zelenikiną i psychologiem, Anną Lapshiną, konsultantką ds. Karmienia piersią. Jakiej opinii słuchać - sam decydujesz!

Opinia mamy