Dla wielu rodziców posłuszne dziecko oznacza dobre dziecko. Jednak starając się, aby dziecko bezwzględnie przestrzegało wszystkich naszych instrukcji, wyrządzamy nieodwracalne szkody w kształtowaniu jego osobowości. Jakie niepożądane konsekwencje może przynieść nam ścisła edukacja, a my powiemy.
1. Bezwładność i pasywność
Kiedy rodzice zmuszają dziecko do przestrzegania ich instrukcji, jego wewnętrzna wolność i inicjatywa są tłumione. Stopniowo mały człowiek traci wolę, zainteresowanie manifestacją własnych pragnień, cechy przywódcze. Dorastając, może stać się bezwładnym i pasywnym dorosłym, który po prostu unosi się w ciągu życia. Trudno mu wytyczyć i osiągnąć cele, wykazać wytrwałość i inicjatywę.
Aby tego uniknąć, komunikuj się z dzieckiem na równych zasadach. Szanuj jego życzenia, daj możliwość dokonywania niezależnych wyborów. Daj trochę swobody - pozwól mu wybrać: które książki przeczytać, do której sekcji lub koła wybrać, jakie kolory ubrać, jakie hobby wybrać.
Skonsultuj się z dzieckiem, co wspólnie zrobisz: narysuj lub rzeźb, spaceruj po parku lub centrum handlowym. Pokaż, że dana osoba może i powinna przejąć inicjatywę, ale musi także być odpowiedzialna za swój wybór. Więc dziecko zrozumie, że szanujesz jego osobowość i wolność.
2. Oświadczenie
Z jednej strony jest to dobre dla rodziców, gdy dziecko zgadza się z nimi we wszystkim i nie nalega na swoje czasem ekstrawaganckie pragnienia. Z drugiej strony taka taktyka może być bardzo szkodliwa dla zachowania dorosłych. Dorastając, takie dziecko nie będzie w stanie bronić swojego punktu widzenia, zgodzi się ze wszystkimi, często ze szkodą dla jego interesów. Ponadto osoba ta łatwo wpadnie pod wpływ innych, nie wiedząc, jak powiedzieć „nie” / „nie chcę”, łatwo da się przekonać do złej strony.
Rodzice powinni odpowiednio traktować pragnienia dziecka. Więcej powinno być dozwolone niż zabronione. Wyjaśnij mu, dlaczego nie możesz tego lub tamtego robić. Jeśli prośba dziecka jest wątpliwa, poproś go, aby uzasadnił swoje pragnienie. To rozwinie jego pozycję dla dorosłych i nauczy go dążyć do celu we właściwy sposób.
3. Niska samoocena
Surowość i kategoryczność rodziców prowadzi do tego, że dziecko zaczyna wątpić w swoją miłość. Jeśli jest często karany i potępiany za niewłaściwe postępowanie - oznacza to, że nie jest wystarczająco dobry, nie stale dociera do barwy swoich najbliższych i najbliższych ludzi. Doprowadzi to do powstania niskiej samooceny.
Dzieciak wątpi w siebie, ciągle odczuwa poczucie winy. Ale musi być pewien, że jego rodzice go kochają. Aby zasłużyć na ich miłość, stara się być posłuszny, ale posłuszeństwo nie jest jego wewnętrznym wyborem.
Pokaż dziecku, że jest ci bliskie i kochane przez ciebie, niezależnie od jego zachowania.Są tylko rzeczy, które cię denerwują. Częściej mów swojemu dziecku, jak go kochasz, naucz się wybaczać drobne figle, unikaj ocen komunikacyjnych: „jesteś zły”, „dziwka”, „leniwa osoba”. Podaj ocenę konkretnego aktu, ale nie osobowość dziecka.
Czytamy również:Jak wykształcić u dziecka poczucie własnej wartości?
4. Agresywność i ból
Tłumienie własnych pragnień, lęk przed byciem złym i zasługującym na gniew rodzicielski prowadzi do tego, że agresja narasta u dziecka. Może znaleźć manifestację poza rodziną: w przedszkolu, szkole, w stosunku do zwierząt, zabawek. Lub może zwrócić się do siebie. Wtedy agresywne impulsy mogą objawiać się jako częste choroby, pojawienie się poważnych chorób przewlekłych, nerwice.
Gniew i niezadowolenie to normalne reakcje emocjonalne właściwe każdej osobie. Ważne jest, aby nauczyć dziecko, aby wyrażały je w akceptowalny sposób, nie wyrządzając szkody otaczającym go osobom ani jemu samemu. W przeciwnym razie gromadzą się i mają destrukcyjny wpływ na osobę.
Nie besztaj dziecka za negatywne emocje, pomóż je zrozumieć, pokaż, że rozumiesz jego uczucia. Nie mów chłopcu, że „prawdziwi mężczyźni nie płaczą”, ale dziewczynce: „nie możesz się spieszyć”. Są to proste sposoby wyrzucenia negatywnych uczuć, które dziecko intuicyjnie znajduje.
Pomóż dziecku znaleźć wyjście z energii: sport, haft z koralikami, rysunek. Ważne jest, aby dziecko czyniło to bez przymusu, na własną odpowiedzialność. Naucz prostych metod samoregulacji: pokonaj poduszkę lub worek treningowy, policz do 10 i oddychaj głęboko, zamknij oczy i wyobraź sobie miejsce, w którym czuje się dobrze.
5. Hiperkompensacja
Nadmiernie posłuszne i spokojne dzieci jako nastolatki często „zrywają się”: kojarzą się ze złym towarzystwem, mają złe nawyki, są niegrzeczne i odmawiają władzy rodzicielskiej. W ten sposób starają się zrekompensować brak wolności, jaki mieli w dzieciństwie.
Rodzice muszą zapewnić dziecku pewną część wolności, która jest niezbędna do normalnego rozwoju jednostki. Niezależne spacery, gry i zajęcia sam na sam z sobą - wszystko to powinno być w życiu każdego dziecka, a ponadto: im starszy, tym więcej czasu może mu poświęcić.
Naucz się kochać i akceptować swoje dziecko z jego cechami i wadami. Pokaż jej wartość i znaczenie. Dość zachęcaj i karaj przyczynę. Tylko w ten sposób może wyhodować samowystarczalną, aktywną i celową osobę.
Czytamy również:
