Mity 21 wieku o rodzicielstwie

Wiele kobiet narzeka, że ​​kiedy stają się matkami, ciągle muszą radzić sobie ze stereotypami babci dotyczącymi rodzicielstwa i opieki nad dziećmi. Nie jest łatwo przekonać ich, aby nie owinęli dziecka kocem, gdy jest już ciepły, nie seplenienie zamiast mówić po ludzku, nie zmuszać ich do jedzenia dwojga, nie do pocieszenia słodyczami. Nowe pokolenie zdało sobie sprawę z błędów rodziców i próbowało je naprawić. Jednak my sami nie zauważyliśmy, jak stworzyliśmy własne stereotypy. Porozmawiajmy o nich w tym artykule.

Kiedy zostałem matką, zacząłem walczyć ze stereotypami babci dotyczącymi wychowania i opieki nad dzieckiem. Och, jak trudno było przekonać dziecko, aby nie mylić dziecka, nie zastępować ludzkich słów kłamcami, nie pocieszyć cukierkami, nie karmić „dla mamy, dla taty” ... Po odrzuceniu wszystkich starych, nasze pokolenie nie zauważyło, że stworzyło nowe stereotypy! Oto tylko kilka z nich.

Stereotyp nr 1. „Moje dziecko jest przyszłym geniuszem”

Żadne z rodziców nie chce, aby ich dziecko pozostawało w tyle za rówieśnikami i nie miało trudności z nauką, komunikowaniem się z ludźmi. Strach o przyszłość dziecka sprawia, że ​​współczesne matki karmią dzieci wiedzą od najmłodszych lat. W rezultacie dzieci starają się uczyć języków obcych, czytanie zaczęło się już od roku, a nieco później dziecko jest przekazywane do różnych sekcji.

W sklepach i Internecie można teraz znaleźć wszelkiego rodzaju podręczniki i encyklopedie do nauki maniaków, którzy tylko pobudzają maniakalne pragnienie współczesnych matek do szybkiego rozwijania inteligencji dziecka. Tworzone są fora, na których rodzice dzielą się swoimi sukcesami - dla niektórych dwuletnich synów zapamiętali już wiersze wybitnych poetów, dla innych jednoroczne córki mówią pierwsze słowa po angielsku. A przedszkola z wczesną edukacją są wszędzie otwarte, co oferuje bogaty program.

Chęć zapewnienia dziecku pomyślnej przyszłości jest godna pochwały. Jednak eksperci ostrzegają: nadmierne obciążenia we wczesnym wieku wywołują choroby somatyczne, nerwicę, a często nawet zabijają motywację do dalszego treningu. Ważne jest, aby rodzice rozumieli: dziecko musi bawić się i otrzymywać wszystkie radości z dzieciństwa, a on nadal będzie miał wystarczająco dużo czasu na wiedzę naukową.

Częste nieporozumienia rodziców

Próbując przyspieszyć rozwój dziecka, rodzice błędnie uważają, że:

1. Jeśli dziecko słucha muzyki klasycznej od pierwszych dni swojego życia, wyrośnie na osobę inteligentną i kulturalną.
2. Dziecko będzie mówić szybko, jeśli będzie stale słyszeć ludzką mowę - na przykład z telewizora.
3. Potrzeba dziecka naucz się iść nocnik tak szybko, jak to możliwe - od momentu, gdy wstaje.
4. Dziecko może jednocześnie nauczyć się mówić i czytać.

Stwierdzenia te nie przeciwstawiają się krytyce pediatrów i psychologów dziecięcych, a także są po prostu obalone zdrowym rozsądkiem. Specjaliści przypominają matkom prostą prawdę: wszystko ma swój czas. Sześciomiesięczne dziecko może z zainteresowaniem słuchać, jak jego matka czyta mu książkę, ale to nie świadczy o jego geniuszu lub że rozumie fabułę. Jest po prostu wesoły i zadowolony, że jego matka, która śmiesznie wypowiada postacie różnymi głosami, pokazuje z nim kolorowe zdjęcia. Dlatego upewnij się, że dziecko rozwija się według wieku, ale nie idź za daleko. W przeciwnym razie wszystko skończy się nerwicą.

Czytamy również: Wychowanie dziecka do roku: główne wskazówki dla rodziców

Stereotyp numer 2. „Za wszelką cenę wyrósłbym na lidera”

Kolejne marzenie rodziców w XXI wieku. - Aby wychować lidera od dziecka, który zbuduje udaną karierę, łatwo będzie osiągnąć szacunek i zaufanie ludzi. Jaka osoba powinna być? Odpowiedzialny, pewny siebie, proaktywny i zdecydowany. Wielu dorosłych nie może pochwalić się pełnym zakresem tych cech ze względu na ich naturę i temperament. Lider jest raczej zasługą nie edukacji, ale genów.

Nie ma sensu rozbudzać cech przywódczych u cichego introwertycznego dziecka, które czuje się wygodnie tylko u bliskich. Tak, prawdopodobnie nie będzie duszą firmy i szefem dużego przedsiębiorstwa. Nie oznacza to jednak, że życie dziecka będzie nieszczęśliwe.

Błędne przekonania na temat rozwoju przywództwa

Niewłaściwi rodzice, którzy uważają, że:

1. Nie możesz ingerować w kłótnie dziecięce, ponieważ pomoże to dzieciom nauczyć się bronić swoich opinii i radzić sobie z trudnościami.
2. We wszystkich grach i zawodach domowych dorosły musi stracić, aby dziecko wzrosła samoocena.
3. Przydaje się dziecko, aby pozostało twarzą w twarz z problemami, ponieważ tylko w ten sposób nauczy się analizować sytuację i znajdować rozwiązanie.

Według doświadczonych psychologów tylko u dziecka w wieku trzech lat przywódca może pojawić się u dziecka. Takie dziecko lubi być duszą firmy, spotykać się i komunikować z nowymi ludźmi, brać udział w imprezach masowych - konkursach, koncertach, konkursach. Jeśli chcesz dalej rozwijać cechy przywódcze dziecka, daj mu przykład - bądź osobą aktywną i proaktywną.

Czytamy również: Jak wychować dziecko jako lidera. Zbiór spersonalizowanych bajek nr 3

Stereotyp numer 3. „Będę wychowywać prawdziwego mężczyznę (kobieca dziewczyna)”

Jak często od rodziców małych dzieci słychać zwroty: „Nie wycie, jesteś mężczyzną!” lub „Jak bardzo jesteś brudny, ale jesteś dziewczyną, musisz być piękna!” Stereotypy dotyczące płci czasami zamieniają się w prawdziwy absurd. Dziecko miało zaledwie 2-3 lata, a przejaw męskości lub kobiecości jest już od niego wymagany.

Najpierw ustalimy, jakie cechy rodzice chcą u chłopca. To jest odpowiedzialność, niezależność, siła woli, determinacja. Niemożliwe jest manifestowanie takich cech w warunkach ciągłego przymusu. Nie możesz nauczyć się podejmować decyzji, jeśli jesteś ciągle naciskany, mówią, jak i co robić. Aby dziecko wyrosło na odważne i silne moralnie, mniej nalegaj, edukuj i sadzić. Nie przeszkadzaj przyrodzie - powie dziecku, jak się zachować. Daj mu trochę więcej niezależności, chociaż nie jest to łatwe do wdrożenia.

Płeć Mity o rodzicielstwie

Metody wychowywania chłopców i dziewcząt oczywiście powinny być inne. Jednak wielu rodziców posuwa się za daleko, ulegając potędze następujących stereotypów:

1. Samochody są odpowiednie dla chłopców jako zabawki, a lalki są odpowiednie dla dziewcząt, ale w żadnym wypadku nie jest odwrotnie.
2. Obowiązkowe atrybuty dziewczyny to długie włosy, sukienki i spódnice, ale brak spodni w życiu codziennym, są one wyłącznie do uprawiania sportu.
3. Dziecko może sobie tylko poradzić ten sport lub kreatywność pasująca do jego płci. Dziewczyna nie powinna być podawana w karate, a chłopiec - do tańca.
4. Dziewczętom można dużo wybaczyć, ale chłopcom nie można oszczędzić, należy je ukarać i mocniej.

Zobaczmy teraz, jakie wymagania stawiają współcześni rodzice swoim małym córkom. To jest dokładność i piękno, i absolutnie wszystko - wygląd, pismo ręczne, sposób mówienia i trzymanie wtyczki.

Pewna 40-letnia kobieta na forum opisała typową sytuację: w dzieciństwie skarcono ją za brudne ubrania, za kleksy w zeszytach. Ciągle słyszała od rodziców: „Bądź ostrożny! Jesteś dziewczyną! " Doprowadziło to dziecko do pomysłu, że urodzenie się jako dziewczynka jest wielką porażką. Zmiana tego widoku zajęła trochę czasu.

Mama powinna wyjaśnić córce, że jest dziewczyną, ale nie można tego zrobić przez wyrzut. Aby rozwinąć kobiecość u dziecka, poproś ją, aby przeziębiła swojego tatę, zaopiekowała się kotem i malowała przed lustrem. Dziecko jest o wiele łatwiejsze do nauczenia się, widząc czyjś przykład.

Czytamy również:Top 10 błędów rodziców w rodzicielstwie