Szczepienia przeciwko odrze, różyczce, śwince

Odra, różyczka i świnka są chorobami zakaźnymi, tradycyjnie uważanymi za choroby wieku dziecięcego. Ta definicja wynika z faktu, że dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym częściej chorują na te infekcje niż dorośli.

Odra, różyczka i świnka mogą chorować tylko 1 raz w życiu. Nie ma lekarstwa na te infekcje, a po rozwinięciu odporności na całe życie. Czasami te fakty dotyczące infekcji w dzieciństwie sprawiają, że rodzice myślą, że szczepienie przeciwko odrze, różyczce i śwince jest daremnym ćwiczeniem: niektóre z tych infekcji są w porządku, więc po co kupować dodatkowe szczepionki? W rzeczywistości same infekcje nie są tak straszne, jak możliwe konsekwencje i powikłania po nich. Zastanów się, jak występują odra, różyczka i świnka, jakie powikłania są możliwe po nich i jakie są zasady szczepienia przeciwko tym infekcjom.

Odra

Jest to infekcja, którą mogą zarazić kropelki unoszące się w powietrzu. Promień rozprzestrzeniania się wirusa odry jest dość duży, więc gdy w zespole dziecięcym pojawia się jedna chora osoba, prawie wszystkie dzieci, które mają z nią kontakt, chorują.

Po pierwsze, odra objawia się zwykłą infekcją wirusową układu oddechowego: dziecko ma gorączkę (do 39 stopni), kaszel, katar i może dojść do zapalenia błony śluzowej oka. Kilka dni po wystąpieniu choroby u dziecka rozwija się wysypka. Wysypki charakterystyczne dla odry to białe kropki, które najpierw pojawiają się na twarzy, a następnie rozprzestrzeniają po całym ciele. W ciągu tygodnia choroba postępuje: temperatura utrzymuje się, wysypka staje się coraz większa, a następnie maleje, temperatura i wysypka ustępują, a plamy pozostałe z wysypki mijają same w ciągu 3-4 dni.

Dzieci w wieku poniżej jednego roku praktycznie nie mają odry, ponieważ dostają matczyne przeciwciała przeciwko tej infekcji. W większości przypadków w dzieciństwie odra jest łatwo tolerowana, ale może powodować powikłania w postaci zapalenia ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego), zapalenia płuc (zapalenie płuc), zapalenia mózgu (zapalenie mózgu). Jeśli dorosły jest chory na odrę (i jest to możliwe, jeśli nie został zaszczepiony i nie zachorował w dzieciństwie), choroba będzie trudna, a ryzyko powikłań czasami wzrasta.

Czytamy szczegółowo:Odra u dzieci: pierwsze objawy, leczenie i zapobieganie

Różyczka

Ta infekcja jest również uważana za „dzieciństwo”, a dzieci mogą dostać różyczkę w bardzo łagodnej formie, w wyniku czego nawet nie znają dokładnej diagnozy, ponieważ objawy łagodnej postaci choroby nie różnią się od zwykłego SARS. Głównymi objawami są gorączka, ból głowy, ogólne złe samopoczucie, w cięższych przypadkach węzły chłonne mogą się powiększać, a na twarzy i ciele pojawia się niewielka wysypka (którą łatwo pomylić z alergią na leki).

U dzieci powikłania różyczki występują niezwykle rzadko: zapalenie mózgu rozwija się w mniej więcej jednym przypadku na 1000. Różyczka nie jest tak nieszkodliwa dla dorosłych.Dorośli bardzo mocno tolerują tę chorobę, a ryzyko powikłań znacznie wzrasta. Różyczka jest szczególnie przerażająca dla kobiet w ciąży: w czasie ciąży ta infekcja może powodować poważne patologie u płodu. Aby zapobiec takim problemom w przyszłości, szczepionkę przeciwko różyczce należy podawać w dzieciństwie.

Świnka lub „świnka”

Świnka jest również przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki, ale ich wirus nie rozprzestrzenia się tak łatwo i szybko jak wirus odry, więc trudniej jest zarazić się świnką. Główną cechą wyróżniającą tę chorobę jest zapalenie gruczołów ślinowych pod szczęką i za uszami. Z powodu tego stanu zapalnego twarz wydaje się puchnąć, stąd nazwa „świnka” i bolesne jest przeżuwanie i przełykanie przez chorego. Oprócz zapalenia gruczołów ślinowych świnka charakteryzuje się już znanymi objawami infekcji wirusowej: wysoka gorączka, złe samopoczucie.

Możliwe powikłania po śwince: zapalenie trzustki (zapalenie trzustki), zapalenie opon mózgowych lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie błon lub tkanek mózgu). Świnka powoduje najbardziej niebezpieczne komplikacje dla układu rozrodczego: u chłopców jest to zapalenie jąder (zapalenie jąder), au dziewczynek jest to uszkodzenie jajników (zapalenie jajników). Nasilenie tych powikłań może być różne, a czasem nawet bezpłodność. Możesz chronić swoje dziecko przed ryzykiem wystąpienia takich skutków zdrowotnych poprzez szczepienia.

Szczepienia przeciw odrze, różyczce i śwince

Zanim zostaniesz zaszczepiony, przeczytaj artykuł o tym, jak przygotować dziecko do szczepienia - zasady, porady i wskazówki – https://kid.htgetrid.com/pl/zdorove-rebenka/privivki/pravilnaya-podgotovka-malyisha-k-privivke-kakie-nyuansyi-nuzhno-uchest-pered-privivkoy.html

Zgodnie z kalendarzem szczepień (zobacz kalendarz szczepień dla dzieci poniżej 1 roku życia w Rosji – co mamy powinny wiedzieć), pierwsze szczepienie przeciwko odrze, różyczce i śwince przeprowadza się zgodnie z tym harmonogramem:

• pierwsze szczepienie - za 1 rok
• ponowne szczepienie - po 6 latach.

Jeśli szczepienia nie zostały podane na czas, to podaje się je po 13 latach.

Zwykle szczepienie składa się z dwóch szczepionek: podwojonych względem odry i „świnki” i oddzielonych od różyczki. W poliklinikach wszystkie szczepienia dla dzieci są bezpłatne i stosuje się już zakupione szczepionki: pierwsza pochodzi z rosyjskiej produkcji, druga pochodzi z Indii.

Jeśli rodzice chcą zmniejszyć liczbę zastrzyków lub bardziej ufają zagranicznym producentom szczepionek, możesz kupić i dostarczyć importowaną potrójną szczepionkę (MMP-II, Priorix). To prawda, że ​​w przypadku szczepień przeciwko odrze, różyczce i śwince okazuje się, że szczepionki domowe są lepiej tolerowane i rzadziej wywołują alergie, ponieważ białko przepiórcze jest stosowane jako jeden ze składników, a kurczak stosuje się w obcych.

Szczepienia przeciwko odrze, różyczce i śwince można podać tego samego dnia, co każdą inną szczepionkę oprócz BCG. W niektórych przypadkach szczepienia przeciw tym zakażeniom będą musiały zostać porzucone. Przeciwwskazania do szczepienia przeciwko odrze, różyczce i śwince to:

• stany niedoboru odporności
• obecność w przeszłości silnych reakcji alergicznych (szczególnie na białka kurczaka)

Warto tymczasowo odłożyć szczepionkę, jeśli dziecko niedawno otrzymało transfuzję krwi. W takim przypadku szczepienie jest opóźnione o 3 miesiące.

Po szczepieniu

Szczepienia przeciwko odrze, różyczce i śwince zwykle nie powodują reakcji u dziecka. Maksimum - niewielki obrzęk i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, w tym miejscu może być lekka bolesność.

W przypadkach, w których reakcja nadal występuje, może nie pojawić się natychmiast, ale po 1-2 tygodniach. Dziecko może mieć gorączkę (Przeczytaj artykuł: wzrost temperatury u dziecka po szczepieniu - czy to normalne, czy włączyć alarm?) i nagle pojawiają się objawy ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (katar, kaszel, obrzęk węzłów chłonnych). Czasami pojawiają się objawy reakcji alergicznej.

Aby zapobiec powikłaniom związanym ze szczepieniem, możesz wcześniej podać swojemu dziecku środek przeciwalergiczny. Nieprzyjemne odczucia są łagodzone przez środki przeciwbólowe, wszystkie inne objawy powikłań są również usuwane objawowo (przeciwgorączkowe w temperaturze, krople do nosa z katarem).

Ogólnie rzecz biorąc, szczepionki przeciw odrze, różyczce i śwince są uważane za „najłatwiejsze” dla dziecka i chronią je przed poważnymi problemami zdrowotnymi w przyszłości, dlatego nie należy odmawiać szczepień ze względu na przekonanie, że szczepionki są szkodliwe. Terminowe szczepienie przeciwko pozornie nieszkodliwym zakażeniom dziecięcym, przeprowadzone zgodnie ze wszystkimi zasadami, nie wyrządzi żadnej szkody i tylko pomoże utrzymać zdrowie.

Popularne pytanie: Czy możliwe jest wykąpanie dziecka po szczepieniu przeciwko odrze, różyczce, śwince

Czytamy również: Szczepienie Mantoux

Encyklopedia młodej matki. Szczepienia:

[sc: reklamy]