To, jak wygodne będzie dziecko w przedszkolu, zależy głównie od powodzenia jego adaptacji do warunków tej placówki. Czy jednak przyszli uczniowie i ich rodzice są na to gotowi?
Spójrzmy na ten problem oczami doświadczonego pedagoga, który codziennie spotyka masę raczej smutnych historii.
Rozdział pierwszy: dziecko i długotrwałe karmienie piersią
Różowa policzka Katiusza weszła do pokoju dziecięcego cztery miesiące przed swoimi trzecimi urodzinami. Płacząc trochę podczas rozstania z matką, wkrótce została pocieszona i porwana przez zabawę z innymi dziećmi. Zaraz po śniadaniu rozległy się pierwsze dzwonki alarmowe: skomląca dziewczynka błąkała się po kątach, wyzywająco ssała palec i ciągle dzwoniła do matki.
Uznawszy, że adaptacja była winą i nie powiedziała matce o zachowaniu córki, dwie godziny później młoda nauczycielka pożegnała się z radosnym uczniem. W ciągu następnych kilku dni nauczyciele nadal obserwowali ten sam obraz: po śniadaniu Katiusza płakała nieubłaganie, stanowczo odmawiając zabawy z rówieśnikami i wciąż domagając się matki. Wreszcie jeden z nauczycieli, zaintrygowany dziwnym zachowaniem dziecka, zapytał matkę, jak może wyjaśnić kaprysy córki.
Odpowiedź mamy umieściła wszystko na swoim miejscu. Okazało się, że dziewczyna, która była karmiona piersią przez długi czas, została odstawiona od piersi matki na dwa dni przed wizytą w pokoju dziecinnym. „Wszystko w porządku” - zapewniła moja matka - „Katiusza już wystarczająco dorosła. Powąchaj trochę i przyzwyczaj się do tego ”.
Odpowiedzialni rodzice powinni pamiętać, że dla małego dziecka odsadzenie od piersi matki jest samo w sobie ogromnym stresem. Dlatego specjaliści od karmienia piersią w tej chwili radzą, aby nie narażać dziecka na dodatkowe doświadczenia.
W opisanej przez nas sytuacji okazało się, że matka, która początkowo troszczyła się o zdrowie i komfort psychiczny Katiuszy, nagle zdecydowała, że jej trzyletnia córka stała się tak dorosła, że z łatwością przyzwyczai się do swojego niezwykłego środowiska.
Wskazówka dla nauczyciela:
Dziecko karmione piersią powinno albo zostać odstawione od piersi matki na dwa miesiące przed rozpoczęciem wizyty w grupie żłobkowej, albo nie może być odstawione od piersi, dopóki w końcu nie dostosuje się do nowych warunków i codziennej rutyny w przedszkolu.
Karmienie piersią i przedszkole - czy można łączyć?
Jako konsultantka ds. Karmienia piersią często słyszę to pytanie od matki karmiącej, gdy dziecko ma 2 lata: „Jak odstawić dziecko od piersi, ponieważ wkrótce będziemy w przedszkolu?” Czy konieczne jest ekskomunikowanie dziecka przed przedszkolem? -https://kid.htgetrid.com/pl/kormlenie-grudyu/kormlenie-grudyu-i-detskiy-sad-vozmozhno-li-sovmestit.html
Czytamy przydatny artykuł na temat jak odstawić dziecko od piersi
Odcinek drugi Niezdarna Nastya
Malutka Nastya została wysłana do pokoju dziecinnego, ponieważ jej młoda matka, płacąc pożyczkę na zakupione mieszkanie, została zmuszona do pilnej pracy. Godzinę później nauczycielka oznajmiła z przygnębieniem: dziewczynka niczego się nie nauczyła.
Półtora roku życia dziecko, nieprzyzwyczajone do garnka, stale oddaje mocz w spodniach (jak uczyć garnek), nie wiedziałem, jak jeść łyżką (jak uczyć jeść łyżką), wypij z kubka (jak uczyć picia z kubka), umyła ręce i nie była w stanie przynajmniej pokazać, czego chce, nie chciała bawić się z innymi dziećmi.
Po rozmowie telefonicznej z matką nauczycielka dowiedziała się, że dziewczynka nadal pije z butelki i dalej ssać sutek (jak odsadzić od sutków) Na uzasadnione pytanie wychowawcy, dlaczego dziecko nie posiada podstawowych umiejętności, otrzymano odpowiedź: „Nawet nie wiem, ale musiałem się uczyć?”
Pomyśl tylko przez chwilę: czy pedagog i jego asystent są w stanie nakarmić jednocześnie dwadzieścia dzieci, które nie wiedzą, jak używać łyżki? Nawet jeśli w grupie występują trzy lub cztery takie „nieudolności”, pozostaną one na wpół głodne, ponieważ bardzo trudno jest w pełni nakarmić każde dziecko w czasie przeznaczonym na jedzenie.
Półtora roku życia zdrowe dziecko, które nie ma niepełnosprawności rozwojowej, jest w stanie samodzielnie jeść łyżką, prosić o toaletę, pokazywać, czego chce (lub gdzie ma ból) i być zainteresowanym komunikowaniem się z innymi dziećmi.
Wskazówka dla nauczyciela:
Dziecko wchodzące do przedszkola powinno posiadać podstawowe umiejętności samoopieki (niezależnie od wieku przyjęć). Ułatwi to życie jego i jego rodzicom oraz pracownikom przedszkola. Adaptacja przygotowanego dziecka jest znacznie bardziej udana.
Czytamy również: co dziecko powinno robić przed przedszkolem - 4 przydatne umiejętności
Odcinek trzeci: Andryushins obawia się
Pierwsze dwa dni, które Andrei spędził w przedszkolu, były udane: bardzo mu się podobało. Jednak po weekendzie dziecko nie było w stanie rozpoznać: matka dosłownie wepchnęła Andryushę szlochając i stawiając opór Andriyushie do grupy, a nauczyciel musiał ciężko pracować, aby chłopiec był chętny do odejścia matki.
Trwało to kilka dni. Po odejściu matki szlochająca Andryusha siedziała samotnie w kącie, uspokajając się dopiero pod koniec śniadania, ale co godzinę dręcząc nauczyciela i nianię pytaniem: „Czy mama pójdzie za mną?”
Przyczynę takiego zachowania odkryto zupełnie przypadkowo. Nauczyciel, który zajrzał do szatni, usłyszał, jak matka, ubierając chłopca, upomniała go: „Nie będziesz mi posłuszny - zostawię cię, abyś spędził noc w przedszkolu ze stróżem”.
Jakie normalne dziecko po takich słowach chce dobrowolnie zostać w przedszkolu?
Wskazówka dla nauczyciela:
Nigdy nie przerażaj swojego dziecka i nie pozwól, aby zrobił to ktoś inny. Ani ciocia zła, ani Baba-Jaga, ani policjant (a tym bardziej przedszkole) nie powinni stać się sprawcami lęków dzieci. Wszystkie te horrory, skomponowane dla mitycznej jednorazowej korzyści, nie są tak nieszkodliwe dla psychiki delikatnych dzieci.
Odcinek czwarty: Sonya i jej pracowita mama
Sonya po raz pierwszy przyszła do przedszkola w poniedziałek. Będąc inteligentnym i towarzyskim dzieckiem, natychmiast znalazła wspólny język z większością dzieci w grupie. Czas przeznaczony na pierwszy dzień adaptacji upłynął jej wesoło i niezauważony. Mama, która przyjechała po Sonię, ostrzegła nauczycielkę, że dwa dni później musi iść do pracy, aby w czwartek dziewczyna pozostała w grupie przez cały dzień.
„Dlaczego nie przyszedłeś wcześnie, aby dać Sonyi okazję przyzwyczaić się do nowych warunków dla niej?” - zapytał zaskoczony nauczyciel. Odpowiedź mamy była dość dziwna: „Chciałem, żeby moja córka pozostała w domu tak długo, jak to możliwe.”
Wynik był logiczny. W czwartek, kiedy dzieci zjadły lunch, Sonia zaczęła się martwić, pytając nauczycielkę, kiedy zostanie zabrana do domu.Szczera kobieta próbowała uspokoić dziewczynę, tłumacząc jej, że jej matka, zmuszona do pracy, może ją odebrać tylko wieczorem.
Wieczorem tęsknota za dzieckiem nie mogła powstrzymać łez. Następnego ranka powtórzyła się scena ze łzami: zirytowana matka zaprowadziła szlochającą córkę do przedszkola, wyjaśniając po raz setny, jak potrzebuje tej pracy. Dostosowanie, które rozpoczęło się tak pomyślnie, było praktycznie sfrustrowane.
Nie ma większego testu na psychikę dziecka, które jest przyzwyczajone do bycia ze swoją ukochaną matką przez cały czas, niż jej nagła nieobecność na wiele godzin i jej zastąpienie przez nieznane osoby w połączeniu z radykalną zmianą w jej zwykłym sposobie życia.
Znalazłszy się w tej sytuacji, dziecko wierzy, że zostało po prostu porzucone, ponieważ nie podobało mu się coś, co nie przyjdzie po niego ponownie. Wyjaśnienie mamy dotyczące potrzeby pójścia do pracy jest dla niego niczym więcej niż zbiorem niejasnych zwrotów, a obecną sytuację postrzega jako prawdziwą zdradę.
Wskazówka dla nauczyciela:
Adaptacja (proces stopniowej adaptacji dziecka do zespołu dzieci, do nowego reżimu dnia, do opiekunów) jest niezbędna, aby chronić wrażliwą psychikę dziecka przed wpływem silnej stresującej sytuacji.
Jeśli sprawisz, że będzie to stopniowe, możesz uniknąć wielu nieprzyjemnych chwil: załamań nerwowych, łez, złości podczas pożegnania z mamą i niespokojnych oczekiwań, które prześladują dziecko przez cały dzień.
Czytamy również: adaptacja dziecka do przedszkola - co rodzice powinni wiedzieć
Jak obudzić dziecko w przedszkolu bez kaprysów -https://kid.htgetrid.com/pl/eto-polezno-znat/kak-razbudit-rebenka-utrom-v-detskiy-sad-bez-slez-mucheniy-i-kaprizov.html
Kochający rodzice w okresie adaptacji dziecka do przedszkola powinni otaczać go swoją miłością, troską i wyrozumiałością, wykazując maksymalny takt i cierpliwość rodziców.
Obejrzyj wideo, jak prawidłowo przygotować dziecko do przedszkola:
5 dodatkowych błędów podczas adaptacji
Nasz proces adaptacji był bardzo trudny. Dziecko nigdy nie chciało zostać w przedszkolu. Ani perswazja, ani obietnice prezentów i rozrywki w weekend nie pomogły. Wieczorem rozmawiałem z moją córką, zgodziła się, że musisz iść do przedszkola, a rano wszystko będzie nowe: łzy, krzyki, prośby jej nie opuszczają. O wszystkim decydowało stopniowe uzależnienie: zabrała ją do ogrodu i najpierw opuściła na godzinę, potem na dwie, potem na pół dnia itd. Przez 2 tygodnie córka przyzwyczaiła się, zaprzyjaźniła z chłopakami. Teraz idziemy bez problemów.
Chcę również dodać, że wiele zależy od sytuacji w przedszkolu, nauczycieli i ich stosunku do dzieci. Moja córka nigdy nie chciała chodzić do przedszkola, ciągłych łez i napadów złości, ale gdy tylko nauczycielka się zmieniła, idzie z przyjemnością