„Poród nie oznacza zostać matką!” To zdanie przemówiło do mnie zaraz po urodzeniu mojej ukochanej córki. Szczerze mówiąc, wyobrażałem sobie macierzyństwo trochę inaczej - bardziej beztroskie i łatwe czy coś takiego. Ale nie. Nadal wydaje mi się, że wszystkie problemy, które moja matka może dotknąć, przeszły przeze mnie. A powodem jest nie tylko ja, czy moje dziecko, rodzina, styl życia. Chodzi o to, że każda matka przechodzi te trudności i nie ma przed nimi ucieczki.
Zmiany cielesne
Przed urodzeniem ważyłem 53 kg. Po - 61 kg. Co więcej, moje biodra powiększyły się i nie pasowały do żadnego z moich ulubionych dżinsów, które nosiłem przed pojawieniem się mojego dziecka. Jedyną rzeczą, która mnie zachwyciła, była skrzynia. Był elastyczny i kilka rozmiarów większy. Ale to piękno zniknęło, kiedy przestałem karmić. Gruczoły mleczne dosłownie miesiąc później wróciły do poprzedniego wyglądu i lekko się zwiotczały.
Tłuszcz był na brzuchu, bokach i pośladkach. Były rozstępy. Byłem bardzo skomplikowany, a nawet zawstydzony rozbierać się przed mężem. Bolało mnie patrzenie w lustro. „Gdzie się podziała dawna piękność?” Zadałem sobie pytanie, ściskając fałdy na brzuchu i po bokach.
Co zrobiłem: powiedziałem sobie „dość”, w przeciwnym razie nie daleko od depresji. Przeszukałem Internet i znalazłem przydatne filmy. Najbardziej pociągały mnie tańce z ćwiczeniami. Przynajmniej 3 razy w tygodniu zacząłem tańczyć (słuchając muzyki na słuchawkach). Kiedy poczułem zmęczenie, brakowało mi sprawności, żeby nie skończyć całkowicie.
Tańczyłem przez 20-30 minut dziennie. Potem złapała linę i obręcz. Przyznaję, na początku zmusiłem się, ale potem przyzwyczaiłem się i nie mogłem dłużej bez wysiłku fizycznego. Nawiasem mówiąc, motywacja wideo bardzo dobrze pomaga, gdy pokazano dziewczyny z pięknymi postaciami. Tak więc, jeśli lenistwo mnie opanowało, patrzę na to, a następnie idę do lustra i wyciskam tłuszcz we wszystkich obszarach problemowych.
I dalej. Na jednym z forów przeczytałem bardzo interesujący artykuł napisany przez słynnego psychologa. Nauczyła zabierać ciało. W artykule stwierdzono, że kobieta powinna zrozumieć, że dopuszcza się pewnych błędów na figurze, ponieważ dała człowiekowi życie. Ogólnie rzecz biorąc, wysoka samoocena i pewność siebie jest również bardzo ważnym elementem dla każdej matki, która niedawno urodziła dziecko.
Pomyśl o tym wszystkim jako o transformacji i przejściu na nowy poziom: dałeś życie osobie, a małe błędy w wyglądzie są ci wybaczalne.Jednak nadal warto zapisać się na kurs fitness / basen / masaż lub ćwiczyć w domu, aby wzmocnić mięśnie osłabione podczas ciąży i zwiększyć samoocenę.
Zwątpienie w siebie
Jeśli dziecko jest pierwsze w rodzinie, każda matka poczuje się niepewnie, mimo że ponownie przeczytano wiele istotnych literatur i obejrzano ogromną liczbę filmów. Przyznaję, że martwiłem się z jakiegokolwiek powodu - jak się kąpać, jak karmić, jak się ubierać, co robić po zabiegach kąpielowych itp. Itp.
Co zrobiłem: dopiero z czasem zdałem sobie sprawę, że to wszystko nie ma sensu. Nie trzeba się koncentrować na tym, że ktoś nie wie jak. Wszystko przyjdzie z czasem. Za wszystko po swojemu.
„Nie dam dziecku broni!”
Ja, jak wiele młodych matek, nie chciałem nikomu oddawać mojego dziecka. Na przykład byłem przerażony, gdy moja teściowa i inni krewni wyjęli moją córkę z wózka, przycisnęli ją do niej lub zwymiotowali. Co mogę powiedzieć, stałem nawet przy chrzcie matki przy chrzcie i wspierałem dziecko, aby nie wypadło mi z rąk. Wszyscy stopniowo przyzwyczaili się do tego i wzięli córkę w ramiona (jak dowiedziałem się później od męża), gdy tego nie widziałem.
Co stało się potem: moja hiper-opieka nie doprowadziła do niczego dobrego. Córka w wieku do 2 lat w ogóle nie chodziła do nikogo. I naprawdę tego chciałem. Plecy czasem po prostu „odpadały”, ponieważ musiała stale nosić dziecko w ramionach (nie lubiła siedzieć w wózku, tylko spała). Nadal pamiętam słowa mojej matki: „Cóż, grałeś już wystarczająco?”
Dlatego radzę nie popełniać takiego błędu. Konieczne jest przynajmniej czasami dać dziecku taktyczną komunikację z krewnymi, zwłaszcza dziadkami. Pozwól dzieciom poczuć ich miłość i ciepło. Tak, a mama będzie trochę łatwiejsza. Możesz teraz odpocząć.
Zamknięta przestrzeń
Moje dziecko ma już 4 lata. Szczerze mówiąc, moja córka nigdy nie spała ze swoimi babciami i nigdy nie była z nianią. Przed porodem chodziliśmy z mężem nieustannie, podróżowaliśmy wszędzie, uczestniczyliśmy w różnych wydarzeniach, chodziliśmy do kina. Po urodzeniu córki jej życie zmieniło się diametralnie. Nie byłem w kinie od około 3 lat; ogólnie milczę na temat długich podróży i wydarzeń rozrywkowych. W pierwszym roku nie poznaliśmy przyjaciół, nie poszliśmy do restauracji. Jedyne, co można było zjeść, to porcja sushi lub pizza zamówiona w sklepie internetowym (a potem po karmieniu piersią).
Potem zaczęło się przedszkole. I dopiero wtedy zacząłem oddychać. Nawet komunikacja z mumiami, wychowawcy sprawili mi przyjemność. Mąż jest zawsze nieobecny ze względu na swoje stanowisko, matka pracuje na 2 stanowiskach, a teść i teściowa nie są w stanie fizycznie spędzić czasu z małym dzieckiem, ponieważ są już w zaawansowanym wieku. Dlatego brak komunikacji na twarzy.
Z czym się myliłem: Wydaje mi się, że popełniłem duży błąd, spędzając tyle czasu w ograniczonej przestrzeni. Doprowadziła do tego, że patrząc komuś w oczy, strasznie się rumieni. Konieczne było jednak wysłuchanie rad przyjaciół i przynajmniej od czasu do czasu zostawić dziecko na godzinę lub nianię na godzinę. Krzyczałem, że sam sobie z tym poradzę i nie potrzebowałem remisu.
I dalej. Aby jakoś podnieść nastrój w ograniczonej przestrzeni, przestałem „filtrować” negatywne informacje. Wszystkie wiadomości, współczujące filmy, horrory, dramatyczne historie z Internetu zostały zakazane. Tylko pozytywne emocje - wszystko to samo taniec, picie herbaty na balkonie, gdy dziecko śpi, oglądanie filmów komediowych, relaksująca kąpiel, zabawy z dzieckiem. Pomaga to prawie zawsze w dobrym nastroju, co jest bardzo dobre dla dziecka.
Komentarz psychologa: Większość matek spędza większość dnia w mieszkaniach samotnie ze swoim dzieckiem. Dla wielu osób w pierwszych miesiącach życia dziecka smartfon staje się główną platformą komunikacji i źródłem informacji.
Co robić? Aby znaleźć czas, zainicjuj spotkania ze starymi przyjaciółmi, stwórz nowy krąg komunikacji.Zapisz się na wokale, lekcje gry na gitarze, tańce (lub co zamierzasz tam robić przez długi czas?). Nawet raz w tygodniu może być świetny restart.
Czasami warto przejść na dietę cyfrową - zrewidować dietę informacyjną (zrezygnuj z subskrypcji „toksycznych” przyjaciół w sieciach społecznościowych, przestań czytać media, w których dominuje negatyw). Nieprzyjemne informacje, które nagle rozlały się na ciebie z sieci społecznościowych, mogą mieć zły wpływ na twój nastrój i mogą wpływać na stan dziecka.
Trudności w wyborze
Każda matka chce, aby jej dziecko zawsze miało to, co najlepsze. Dotyczy to również produktów pielęgnacyjnych oraz żywności, mebli i odzieży. Na początku mogłem spędzać godziny siedząc przy komputerze w poszukiwaniu odpowiedniej zabawki, owsianki, pieluch, body. Wpłynęło to na mój nastrój i stan. W końcu, jak wiadomo, jeśli siedzisz przed komputerem przez długi czas, wtedy układ nerwowy jest nadmiernie podekscytowany, mózg przestaje działać z pełną siłą, odczuwa się zmęczenie i ból głowy. I mama absolutnie tego nie potrzebuje.
Co zrobiłem: Kiedy poczułem, że to źle wpływa na mój stan, opracowałem dla siebie bardzo wygodny schemat. Zaufano tylko jednej firmie. Oznacza to, że jeśli wziąłem pieluchy określonej marki i podobały mi się, używałem ich do końca. To samo dotyczy zbóż, tłuczonych ziemniaków, manekinów, butelek, wózków itp.
Ktoś robi to inaczej. Na przykład sąsiad przestrzega tej opinii: im krótszy okres użytkowania przedmiotu, tym mniej czasu należy poświęcić na jego wybór. Ponadto woli kupować rzeczy trwałe, więc musiała wybierać rzadziej.
Rynek produktów dla dzieci jest pełny, musisz spędzić dużo czasu czytając recenzje i wybierając idealną opcję. Jaki jest najsmaczniejszy i najzdrowszy przecier dziecięcy? Co jest ważniejsze na wózku inwalidzkim: lekkość czy krzyż? Rower czy skuter? Co za różnica! Świetnie, jeśli chodzi o twoje dziecko.
Pauza kariery
Każda matka musi na jakiś czas porzucić pracę, a ja nie jestem wyjątkiem. Szczerze mówiąc, cieszyłem się, że nie zobaczę twarzy niezadowolonego szefa. Radość skończyła się około sześć miesięcy później. Ciągle martwiłem się, że nie będą chcieli mnie zabrać z powrotem, pojawiłby się młodszy pracownik (bez dzieci) lub że umiejętności nabyte podczas pracy zostałyby utracone.
Co zrobiłem: zabrałem i wybrałem numer jednego z pracowników. Mieliśmy miłą pogawędkę. Powiedziała, że wszyscy w firmie czekają na mnie. Natychmiast się uspokoiłem. Potem zaczęła częściej dzwonić, a nawet kilka razy z córką poszła do pracy z ciastem.
Jeśli planujesz wrócić do firmy, staraj się utrzymywać kontakt ze współpracownikami, pojawiać się na imprezach firmowych i odpowiednich wydarzeniach w swojej branży. Dekret można połączyć z pracą zdalną, kontynuowaniem kursów edukacyjnych (a nawet nauką nowego zawodu).
Czytamy również:
Odpowiedzialność
Od rodziców zależy zdrowie i komfort psychiczny dziecka. Na początku w naszej rodzinie tylko ja decydowałem o ważnych pytaniach dotyczących szczepień (czy to dać, czy nie), narkotyków (czy to dać, czy nie), diety, żywienia, przedszkola lub niani itp. Przyznaję, bardzo trudno jest wziąć pełną odpowiedzialność za dziecko do siebie.
Co zrobiłem: zacząłem łączyć mojego małżonka i poznać jego opinię, mimo że jestem bardzo zajęty (myślę, że możesz spędzić minutę z żoną i córką). W razie wątpliwości wybieram numer telefonu męża i pytam go. W końcu zawsze są dwoje rodziców. Dlaczego więc mama powinna brać na siebie pełną odpowiedzialność?
Czyszczenie, sprzątanie i sprzątanie ponownie
Dzieci mają tendencję do rozrzucania książek i szczegółów projektantów; upuść naczynia barszczem, skutecznie rozlewając ściany; natychmiast zrzuć całą zawartość szafki na podłogę; upuść doniczki.Jeśli dążysz do idealnego porządku, musisz sprzątać przez cały dzień (a jutro wszystko powtórzy się w tym samym scenariuszu).
Jestem bardzo pedantyczną osobą. Dlatego na początku próbowała podnieść wszystko, co upuściło dziecko. Plecy męczą mnie, jakbym właśnie wyładował samochód na węgiel. Musisz także umyć naczynia, wyprasować rzeczy, umyć, ugotować obiad i kolację, wszystko na miejscu. A potem - spotkać męża z uśmiechem, piękną fryzjerką i w czystych ubraniach.
Co zrobiłem: W końcu miałem dość codziennego życia w tym samym scenariuszu. Znowu przypomniałem sobie, że mam męża i że on ma 2 dni wolne w tygodniu. Problem rozwiązaliśmy w ten sposób: spędziliśmy jeden dzień na czyszczeniu, myciu i gotowaniu. Razem okazało się znacznie szybciej i było dużo czasu na odpoczynek. Po drugie - poświęciliśmy naszą córkę i siebie nawzajem.
Jeśli chodzi o zamówienie, przyzwyczaiłem się do tego, że a priori nie powinno być w domu, w którym mieszka małe dziecko. Dlatego przestała zbierać każdą zabawkę i wkładała ją do kosza. Przykleiłem pudełka taśmą, odłożyłem doniczki. Potem namówiła męża, żeby kupił mi garnek i zmywarkę. Teraz dziecko ma znacznie więcej czasu i odpoczynku.
Gdy moja córka dorastała, zacząłem ją powoli przyzwyczajać do tego, że powinienem po sobie posprzątać. Z czasem sama zaczęła zabierać brudne naczynia do zlewu, sprzątać zabawki, a nawet machać po stole ściereczką. Nie zapomniałem chwalić jej za jej wysiłki i dawać upominki.
Czytamy również: 9 prostych wskazówek, jak uczyć pomocy domowej dziecka
Związek z mężem
Według statystyk 25% kobiet psuje relacje z mężem w pierwszym roku życia dziecka. Dotyczy to problemów domowych, nieporozumień, życia seksualnego. Powodem jest bardziej niespokojny stosunek kobiety do macierzyństwa niż tata do ojcostwa. Ponadto kobieta odgrywa wiodącą rolę w opiece nad dzieckiem, ale jednocześnie chce, aby jej mąż aktywnie uczestniczył w procesie edukacji i opieki. Innym powodem niezgody jest to, że kobieta widzi w swoim mężu więcej ojca niż kochanka. Mężczyzna zawsze chce być dla swojej żony przede wszystkim partnerem seksualnym.
Wpadłem również na ten problem. Zwłaszcza w pierwszym roku życia dziecka. I wtedy zdałem sobie sprawę, że nie była to zdrada. Co więcej, mój mąż z całych sił starał się mi pomóc, chociaż prawie cały czas znikał w pracy. Kupił mi cały niezbędny sprzęt, abym miał więcej czasu dla niego, dziecka i odpoczynku. W nocy, mimo że rano trzeba było wstać do pracy, czasami kołysał córkę lub przynosił mnie do łóżka na jedzenie. W weekendy pomagał mi gotować i sprzątać.
Co zrobiłem: postanowiłem zapłacić mu to samo. Nigdy nie odmawiam mu zażyłości. Zawsze komunikujemy się i bardzo rzadko przeklinamy. Ważne jest, aby dziecko czuło miłość, całą rodzinę, przyjemność w komunikacji między rodzicami.
Stres, złe samopoczucie, zmęczenie, bezsenność i jeż
Denerwujesz się, gdy dziecko płacze bez wyraźnego powodu; kiedy gorączka dziecka przez kilka dni z rzędu, a pediatrzy różnią się w diagnozach; kiedy dziecko zaczyna czołgać się i mówić później niż rówieśnicy ... Dziecko jest niekończącym się źródłem doświadczeń! Jeśli do tego wszystkiego dodane są nieprzespane noce, mama nie jest tak trudna do załamania.
Przez pierwsze sześć miesięcy nigdy nie śniłem o śnie. Jako posłuszna matka co 3 godziny wstawałem z łóżka, aby karmić dziecko piersią. Potem godzina rzuciła się i zawróciła, wzywając Morfeusza. Miało to świetny wpływ na mój stan. Stałem się rozdrażniony i zmęczony. Kilka razy miałem nawet gorączkę. Po południu praktycznie nie spałem z powodu tego samego komputera i wiecznego czyszczenia.
Następnie, gdy problem został rozwiązany (pomoc taty, przydatne sprzęty gospodarstwa domowego, pozytywne emocje), problem z bezsennością i wszystkie związane z tym konsekwencje zostały wyeliminowane. Potem dziecko zaczęło budzić się coraz mniej.
To, co zrobiłem: po pierwsze, spróbuj ustanowić sen dziecka i zacznij wystarczająco dużo spać, pomaga zachować spokój. Przestań się więc martwić o nic (wszystkie dzieci upadają i czasami chorują, na dłuższą metę nie jest to niebezpieczne). I nie zapomnij się zrelaksować - weź gorącą kąpiel, wypij filiżankę herbaty w ciszy, idź na wakacje i zmień atmosferę.
Czytamy również: 12 rzeczy w życiu mamy, których nie powinna się wstydzić
Hmm, było mi ciężko tylko przez pierwszy miesiąc .. Potem wszystko poszło łatwo, z łatwością mogę się wyspać. Chociaż dziecko najczęściej siedzi samotnie. Może szczęście?)