Marzenia i fantazje są wspólne wszystkim dzieciom od najmłodszych lat. Taki interesujący sposób myślenia stopniowo zanika z biegiem lat, ponieważ wraz z wiekiem człowiek myśli bardziej racjonalnie i nie zwalnia już wyobraźni.
W rzeczywistości, aby dziecko rozwijało się niestandardowo, pojawiają się zdolności twórcze i skłonności, wystarczy fantazjować. Dziecko, które umie wymyślać i marzyć, staje się wolne, otwarte, miłe, łatwo nawiązuje kontakt. Rozwinięte myślenie jest integralną częścią rozwoju psychicznego dziecka. Pamiętaj o swoim dzieciństwie, leżąc na trawie, wymyśliłeś obrazy dla unoszących się chmur lub możesz zorganizować prawdziwą bitwę bez jednej zabawki. Wszyscy dorośli również byli kiedyś małymi wynalazcami.
Niemniej jednak rodzice często troszczą się o to, gdzie zobaczyć tę cechę wynalazków dzieci, kiedy już graniczą z zagrożeniem dla psychiki.
Agresywne fantazje
Bardzo często zdarzają się sytuacje, gdy wczoraj dziecko kojarzyło się z dobrym lekarzem, pływakiem ratownikiem, a dziś z dzikim płaczem „lata” po pokoju i niszczy wszystko wokół niego, i obraża inne dzieci w przedszkolu. Fantazje nagle przekraczają granicę dopuszczalności i stają się agresywne. Dziecko jest coraz bardziej fascynowane wojną, miażdżeniem, łamaniem, niszczeniem pod postacią potworów i złoczyńców, przenosząc wrogie nastawienie do codziennego życia. A teraz kojarzy już inną osobę ze złem i może zacząć z nim walczyć fizycznie.
Jeśli coś takiego zaczęło się przytrafiać Twojemu dziecku, powinieneś natychmiast zidentyfikować przyczyny tego zachowania. Często do gry można przenieść traumatyczną psychikę.
Przemoc, skandale rodzinne, uraza i oczekiwanie na karę - wszystko to może prowadzić do agresywnych fantazji. Dziecko zdolne do przemocy jest najczęściej przekonane, że nie jest kochane.
Ponadto oglądanie filmów i kreskówek, które nie są odpowiednie dla dziecka ze względu na wiek, prowadzi do agresywnej formy wyobraźni. Przedszkolak wciąż nie potrafi wyraźnie rozróżnić wizerunku dobra. A jeśli na przykład pozornie pozytywna postać z kreskówki (Batman, Superman, Spider-Man) fizycznie niszczy przeciwników w walce ze złem i niesprawiedliwością, niedojrzała psychika dziecka przyjmuje to za pewnik. Istnieje zamienność koncepcji Zła i Dobra, w głowie dziecka, które po prostu mieszają.
Działania rodziców z tym problemem są jasne: musisz ograniczyć dziecko nieodpowiednie bajki, filmy i filmy, nie należy angażować dziecka w oglądanie filmów dla dorosłych, wydaje się, że najbardziej nieszkodliwe treści, nie bez powodu jest to kwalifikacja wiekowa.
Jeśli wyobraźnia dziecka staje się agresywna, okaż mu więcej czułości i uczuć, graj w dobre gry (10 gier, aby pokonać agresję dzieci), wyjaśnij różnicę między dobrymi a złymi postaciami, przejrzyj swój własny system kar i nagród. Tylko kochający rodzice mogą znaleźć kompromis, nauczyć dzieci, jak radzić sobie z negatywnymi emocjami.
Fałszywe
Dziecko może zacząć używać wyobraźni w nienaturalnej formie i zacząć kłamać otwarcie. Najczęściej dziecko potrzebuje kłamstwa dla osobistych korzyści i może stać się nawykiem, dlatego musisz zidentyfikować przyczynę kłamstwa. Dziecko może być banalne w obawie przed karą, więc przerzuć winę za niewłaściwe postępowanie na postać fikcyjną, zwierzęta, krewnych. Jeśli dziecko oszukuje, podnosząc swoje prawdziwe zasługi, mówi, że wygrał w czymś, że został pochwalony lub nagrodzony, ale tak naprawdę tak się nie stało, problem polega na niepewności i pragnieniu poczucia wsparcia i osobistego znaczenia. Czasami dzieci próbują usprawiedliwić się kłamstwem. „Zostawiłem siebie, nie wyrzucili mnie”, „On zaczął” - takie wyrażenia charakteryzują zwątpienie. Dziecko może zacząć kłamać innym o swojej rodzinie, jest to pierwszy alarmujący sygnał o pogwałceniu relacji między krewnymi.
Nie próbuj eliminować kłamstw dziecka za pomocą kar i krzyków, naucz go ufać tobie, pokaż konsekwencje kłamstwa własnym przykładem, powiedz nam, jak ważne jest zaufanie do rodziny i przyjaźni. Podejdź do sytuacji z umysłem. Nie okazuj kłamstwa sobie i potępiaj go przed innymi.
Czytamy również:
Lęki
Prawie wszystkie dzieci są narażone na wiele różnych obaw: ograniczone przestrzenie, samotność, ciemność. Dzieci boją się nienaturalnych dźwięków, a nawet zbyt jasnych przedmiotów.
Jeśli twoje dziecko wynalazło nocnego potwora lub potwora w szafie, nie jest to przejaw chorej wyobraźni, ale projekcja lęków dzieci. Aby zapobiec patologii, pomóż dziecku pokonać lęki. Rysuj dobre potwory, wymyśl magiczne zaklęcie lub supermarket od wszystkich złoczyńców, rozmawiaj i wyjaśniaj.
Często lęki z dzieciństwa są spowodowane ignorancją, jeśli dziecko nie jest w stanie wytłumaczyć sobie żadnego zjawiska, dramatyzuje to, co się dzieje, i wymyśla niebezpieczeństwo. Wyjaśnij dzieciom typowe zjawiska, pokaż, jak i co się dzieje.
Fikcyjny przyjaciel
Pojawienie się nierealnego towarzysza jest częstym zjawiskiem. Z jednej strony taki przyjaciel pomaga dziecku przetrwać i zaakceptować sytuację, wyrazić swoje emocje, wykazać przywództwo, z drugiej strony jest to wskaźnik braku komunikacji. Ponadto komunikację mierzy się tutaj za pomocą wskaźników jakości, nie chodzi o całkowity czas spędzony z dzieckiem, ale o to, jakie emocje przeżywa dziecko, czy może wyrazić siebie i być szczery.
[sc name = ”rsa”]
Jeśli fantazja z fikcyjnym towarzyszem jest zdrowa, to dziecko jest zdecydowanie świadome linii z rzeczywistością, rozumie i sam mówi, co jest prawdą, a co dla zabawy.
Jeśli dziecko przekroczy linię i nie zauważy różnicy między wymyślonym światem a rzeczywistością, powinieneś skontaktować się z psychologiem, dopóki ta forma wyobraźni nie wpłynie negatywnie na psychikę.
Czytamy również:Wyimaginowani przyjaciele Twojego dziecka: kim oni są i czy jest powód do niepokoju?
Fantazji nie można niepotrzebnie i niepotrzebnie wykorzenić; wręcz przeciwnie, ważne jest, aby pomóc dziecku rozwinąć wyobraźnię: bawić się, wymyślać, wytwarzać, a nie wyrzucać zgromadzonych skarbów w postaci kamyków i kijów, ale pod każdym względem przyczyniać się do rozwoju kreatywności i osobowości dziecka.
Wszystkie dzieci nie są do siebie podobne, każde jest indywidualne i niepowtarzalne na swój sposób.
Zalecamy przeczytanie: Jak radzić sobie z nudą dzieci?
Jak działa fantazja dziecięca?
Z jakiegoś powodu mój 3-letni syn staje się agresywny i niekontrolowany po obejrzeniu jakichkolwiek kreskówek. Walczy, broni swojego terytorium i słyszy tylko: „dawaj, idź, moje”. Prawdopodobnie musisz dołączyć dobre kreskówki lub ograniczyć czas w telewizji.
Nie sądzę, że dobieranie dobrych potworów pomoże dziecku pozbyć się lęku przed nimi; najlepiej wspomnieć o nim jak najmniej z dzieckiem. Kiedy zauważyliśmy, że syn bał się ciemności i zamieszkujących ją potworów, wyjaśniliśmy mu, że nie istnieli w życiu. Zaczęli oglądać bajki o nim dobrze. Próbowaliśmy zwrócić jego uwagę na dobre postacie iz czasem te obawy minęły.