Dla wielu trzylatków wyimaginowani przyjaciele są integralną częścią dorastania. Jednak rodzice często martwią się, że wyjazd do świata fantasy może doprowadzić do oddzielenia od rzeczywistości, a nawet problemów w rozwoju psychicznym. Czy trzeba martwić się, że w życiu Twojego dziecka pojawi się fikcyjny kumpel?
Wyimaginowani przyjaciele: kim oni są?
W wieku trzech lat dziecko rozwija idealny wizerunek przyjaciela do gier i komunikacji. Jeśli w rzeczywistości nie znajduje takiego przyjaciela, łatwo go wymyśla. Jest więc fikcyjny przyjaciel, który może wyglądać jak osoba (pamiętaj Carlson), superbohater, postać z bajki, kreskówka. „Wygląd”, zwyczaje i cechy fikcyjnego przyjaciela będą zależeć tylko od wyobraźni dziecka.
Wyimaginowany przyjaciel może być stałym towarzyszem dziecka lub tylko partnerem przychodzącym do wspólnych gier. Może istnieć tylko w określonym miejscu: w daczy babci lub w pokoju dziecięcym. Nikt nie wie, kiedy pojawi się lub zniknie.
Powody pojawienia się fikcyjnego przyjaciela
Pomyśl przez chwilę, jak to jest być małym dzieckiem? Ciągle mówi się, co i kiedy robić, starsi bracia i siostry (jeśli w ogóle) zbierają zabawki i rywalizują o uwagę dorosłych. Kto w takiej sytuacji nie chciałby przyjaciela, który nigdy nie bierze twojej maszyny do pisania, robi to, co mówisz i zawsze przychodzi na ratunek? Wyimaginowany kolega może chronić, gdy dziecko się boi, staje Kozioł ofiarnykiedy trzeba będzie winić kogoś, i będzie ujściem, gdy będzie chciał się śmiać lub płakać.
Istnieje kilka powodów, dla których dziecko zaprzyjaźnia się i woli się z nimi bawić.
- Samotność
Jeśli twoje dziecko jest jedynym dzieckiem w rodzinie, prawdopodobieństwo wynalezienia postaci dramatycznie wzrasta. Dziecko może stać się bardziej zależne od swoich wyimaginowanych przyjaciół, jeśli trudno mu znaleźć przyjaciół w jego wieku.
- Chęć bycia pierwszym
Jeśli jedyny przyjaciel jest starszy i lubi też dowodzić, dziecko może znaleźć przyjaciela, aby znaleźć ukojenie. Często popychane dzieci tworzą wyimaginowanych przyjaciół, z którymi łatwo rozmawiać i którzy zawsze pozwolą im wygrać lub przejąć inicjatywę w dowolnej grze. Wyimaginowany przyjaciel jest częścią świata fantasy, w którym dziecko jest zwycięzcą.
- Napięcie
Dziecko może również doświadczać stresu z różnych powodów - ma problemy w przedszkolu lub szkole, trudno mu się zaprzyjaźnić, trudno mu żyć w cieniu starszego brata, którego inni uważają za lepszego. Często źle interpretujemy te trudności, odkładamy na bok, ponieważ jesteśmy zbyt zajęci, aby dostrzec potrzeby dziecka. We wszystkich takich sytuacjach dziecko pojawia się z wyimaginowanym przyjacielem i mówi mu o wszystkich problemach.
Jak rozmawiać z wyimaginowanymi przyjaciółmi
Oto kilka wskazówek dotyczących komunikacji i interakcji z fikcyjnymi znajomymi dziecka.
- Weź dziecięcą fantazję
Nie nieustannie informuj dziecko, że jego przyjaciele nie są prawdziwi. Bądź uprzejmy i przyjazny i odpowiadaj na prośby dzieci. W końcu nie ma nic skomplikowanego w nalewaniu dodatkowego kubka herbaty lub otwieraniu drzwi niewidzialnemu przyjacielowi.
- Nie tłumić jego wyobraźni
Wyobraźnia jest bardzo ważna dla dziecka. Nie śmiej się z nieistniejących przyjaciół. Zła reakcja rodziców może sprawić, że dziecko wejdzie jeszcze głębiej w świat fantasy. Albo przestaje fantazjować.
- Nie inicjuj komunikacji
Nie pytaj dziecka, czy jego fikcyjny przyjaciel pójdzie z tobą na lody. Poczekaj, aż dziecko go pamięta, a następnie baw się razem. Jednocześnie daj dziecku możliwość wyrażenia swoich uczuć. Kiedy nie wie, z kim podzielić się swoimi doświadczeniami, używa wyimaginowanego przyjaciela.
- Nie pozwól dziecku przenieść odpowiedzialności
Nie pozwól dziecku obwiniać wyimaginowanego przyjaciela za to, co robi źle. Dzieci powinny nadal być odpowiedzialne za swoje działania, a zadaniem rodziców jest przypominanie im o konsekwencjach. Jeśli dziecko oskarży fikcyjną postać bałaganu w pokoju dziecinnym, poproś go, aby posprzątał z nim pokój. Jeśli dziecko odmówi, gra się kończy i pozwól mu usunąć porozrzucane zabawki.
- Nie używaj przyjaciela do celów „samolubnych”
Nie jest zbyt dobrze mówić dziecku: „Dima chce, żebyś jadł semolinę”. Dzieciak może zrozumieć, że nim manipulujesz.
- Pobudzaj wyobraźnię
Spędzaj więcej czasu ze swoim dzieckiem. Pozwól swojemu dziecku udawać, bawić się lalkami, zakładać kostiumy superbohaterów, czytać książki przygodowe. I zrób to z nim. Dziecko wymyśla przyjaciela, ponieważ nie otrzymuje wystarczającej uwagi od rodziców. Nie pozwól, aby twój wymyślony przyjaciel zastąpił prawdziwych przyjaciół i Twoją uwagę.
- Poznaj swoje dziecko lepiej
Wyimaginowani przyjaciele mogą dać ci wyobrażenie o tym, jak naprawdę się czuje Twoje dziecko. Jeśli jego przyjaciółka Dima boi się ciemności, być może twoje dziecko przeżywa ten strach. Śledź przyjaciela i ucz się od niego.
Posiadanie fikcyjnego kumpla jest całkowicie normalne. Często pomaga dzieciom radzić sobie ze zmianami w życiu lub nabywaniem umiejętności społecznych. Traktuj to jako kolejny krok w dorastaniu dziecka.
Czytamy na ten temat:Kiedy fantazje dziecka stają się niebezpieczne
Czytamy również ciekawe publikacje:
- Bez względu na to, jak szybko rozwija się społeczeństwo, jak zmieniają się poglądy na wychowanie, wartości i postawy, nie możemy sobie wyobrazić dzieciństwa bez bajki. I jest to absolutnie słuszne, ponieważ bajka jest po prostu konieczna do harmonijnego rozwoju małego człowieka -Wpływ bajek na rozwój dziecka
- Każdy rodzic chce dobrze wychowywać swoje dziecko. Co osobiście inwestujesz w to „dobre”? Czy twoje metody rodzicielskie są odpowiednie? Młodzi rodzice popełniają wiele błędów, które negatywnie wpływają na możliwości fizyczne twojego dziecka, jego stan psychiczny. Jak uniknąć podstawowych błędów w edukacji? -Top 10 błędów rodziców w rodzicielstwie
- Zmęczenie rodziców, poglądy na wychowanie, a czasem zachowanie dziecka prowadzą do tego, że mama lub tata są często zirytowani dzieckiem, wybuchają płaczem, denerwują się. Oczywiście rodzice nie przestają kochać, ale w rzeczywistości dzieci często słyszą skierowane do nich negatywne słowa - 25 wskazówek, jak wychowywać dziecko w miłości i pokoju
- Podnoszenie głosu dziecka jest często brane za pewnik: jak możesz zmusić go do posłuszeństwa i uznania władzy rodzicielskiej? -10 wskazówek, jak przestać krzyczeć na swoje dzieci
Moja córka, w wieku około 2 lat, miała wyimaginowanego przyjaciela. Na początku bardzo mi to przeszkadzało, a nawet poszedłem do psychologa. Ale potem zdałem sobie sprawę, że to norma i rok później mojego przyjaciela nie było.
Jeśli dziecko jest małe, nie ma powodu do niepokoju. Mój syn, do 4 lat, miał przyjaciół. Zapytałem nawet, jak się nazywają, co robią. I to jest normalne.
Niestety musieliśmy zwrócić się do psychologa. Ponieważ pilnował mnie fakt, że ten sam przyjaciel pojawia się właśnie wtedy, gdy dziecko się boi .. W rezultacie idziemy teraz na zajęcia ..
Moja córka niedawno opowiedziała mi o swoim tajnym przyjacielu i do tej pory jestem całkowicie spokojny. Jestem pewien, że wkrótce nie będzie dziewczyny. Ale jeśli się przeciągnie, zwrócę się do psychologa.
W mojej córce miałem wielu takich przyjaciół, Katyę, Marinę i Dominikę, a nawet ich rodziców.