Mój syn miał półtora roku i dawno zapomnieliśmy o problemach ze snem. Anton szybko zasnął, całą noc spał spokojnie w swoim łóżku, aw ciągu dnia, biegnąc i zmęczony, mógł spokojnie iść do swojego pokoju i iść spać. Ale w pewnym momencie wszystko zmieniło się dramatycznie: mieliśmy „kryzys snu”. Reżim, który ustanawiamy od wielu miesięcy, zaczął zawodzić.
Wszystko zaczęło się od tego, że mój syn, który zwykle budził się o 9 rano, nagle zaczął wstawać o 6. Przyszedł do mojego pokoju z mężem, wspiął się na moją stronę i rzucił się przez długi czas, próbując zasnąć. Ale nie mogliśmy zasnąć i oboje, śpiący i niezadowoleni, wstaliśmy i poszliśmy do kuchni na śniadanie.
Kiedy stało się to po raz pierwszy, miałem nadzieję, że pójdzie spać wcześniej po południu, ale tak się nie stało. Anton przetarł oczy przez długi czas, ale wcale nie poszedł spać. Wydawało się, że jest gotowy zrobić wszystko, tylko nie spać: poprosił o przykrywanie go kocem, otwieranie go, zmianę piżamy na koszulkę, chwytanie go za ręce, nalewanie kompotu, otwieranie zasłon, zamykanie zasłon i tak dalej do nieskończoności. W rezultacie zaczął się denerwować, zaczął machać rękami, a nawet uderzać mnie w twarz. Nie mieliśmy tego wcześniej! Moja cierpliwość pękła i wyszedłem z pokoju. Anton zaczął prawdziwą histerię, wybiegł za mną i ryknął przez jakiś czas na moim łóżku.
Podczas gdy Anton, zmęczony łzami i krzykami, spał, ja (tak przy okazji, również strasznie wyczerpany) próbowałem się uspokoić i wspiąłem do Internetu. Po przeczytaniu artykułów na stronach dla dzieci zdałem sobie sprawę, że wszystko, co dzieje się z moim dzieckiem, ma określoną nazwę - kryzys snu trwający 1,5 roku.
Przyczyny kryzysu snu
Mój przyjaciel psycholog powiedział mi o przyczynach kryzysu snu. W wieku 1,5–2 lat dzieci zaczynają silniej odczuwać swoje potrzeby i zwykle znacznie różnią się od tego, czego chcą matki. Ale nigdy nie wiesz, czego ona chce - powiedziałem, że nie będę spał, co oznacza, że nie będę i nie ma znaczenia, że jestem przyzwyczajony do spania w tym czasie! A jeśli będzie nalegać, wezmę i uderzę w tym samym czasie i sprawdzę, co jest dozwolone!
Nierozwinięta mowa pogarsza sytuację. W tym wieku dzieci zwykle nadal nie mówią zbyt dobrze. Dziecko jest doskonale wyjaśnione gestami, ale zna bardzo mało słów. Zdarza się, że go nie rozumiem, a potem zaczyna się złościć.
W tym samym czasie u dziecka może wystąpić gwałtowny wzrost. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy wzrost Antona niewiele się zmienił, aw ciągu ostatnich kilku tygodni urósł nawet o pięć centymetrów i znacznie przybrał na wadze. Miał więcej siły i według psychologa właśnie to było przyczyną takiego zachowania przed snem: po prostu nie miał czasu na marnowanie całej energii.
Jak poradzić sobie z kryzysem
Ekspert doradził: przed podjęciem nocnego snu należy dostosować dzień. I zaczęliśmy od przygotowań.Około 2 godzin przed snem wyszliśmy na zewnątrz, a nasz spacer był bardzo aktywny: graliśmy w piłkę, goniliśmy, staczaliśmy się po zboczach, robiliśmy śnieżki i znów graliśmy w piłkę. Potem przez kilka dni mróz uderzył i byliśmy aktywni w domu: tańczyliśmy, skakaliśmy na trampolinie, ćwiczyliśmy na szwedzkiej ścianie. Pierwszego dnia w godzinie takiej rozrywki byłem całkowicie wyczerpany. Ale nie Anton! Kiedy upadłem na łóżko prawie bez siły, przez długi czas przeskakiwał nad mną i nie mógł się uspokoić.
Po godzinie aktywności nadszedł czas na spokojne studia. Przez pół godziny lub godzinę malowaliśmy, rzeźbiliśmy z plasteliny, budowaliśmy wieżę z kostek i czytaliśmy książki. Zobaczyłem, że Anton całkowicie się uspokoił i zaczął pocierać oczy, ale gdy tylko opowiedziałem o śnie, wybuchła furia. Zdarzyło się również, że był kapryśny, krzyczał i protestował przeciwko zasypianiu, gdy jego oczy były już zamknięte. Nic nie mogłem na to poradzić - mogłem tylko znieść i pogłaskać go, leżąc obok niego, aż w końcu zasnął.
Cztery dni później zauważyłem pierwsze ulepszenia. Nagle skróciliśmy czas aktywnych gier: niecałą godzinę po rozpoczęciu gier na świeżym powietrzu dziecko uspokoiło się i poprosiło o przeczytanie książki. Przed pójściem spać zachowywał się spokojnie i nie tulił już mojej twarzy, wyrzucając z siebie niewydaną energię i agresję. I w końcu zasnął: nie w swoim łóżku, ale obok mnie, ale bez napadów złości.
Poprawki obserwowano każdego dnia, a po tygodniu dziecko zaczęło spokojnie iść do łóżeczka, gdy tylko powiedziałem, że nadszedł czas na sen. I przestał podskakiwać o 6 rano Wygląda na to, że kryzys się skończył.
Ale nawet teraz, po prawie miesiącu, boję się anulować przemianę aktywności i spokojnych zajęć przed snem. Staram się tylko szybko przerobić wszystkie moje sprawy i poświęcić godzinę na zabawę z moim dzieckiem: najpierw ruszam się, a potem rysuję i czytam. Nie, nie, ta myśl migocze: co, jeśli kryzys tylko się ukrył? ..
PRZECZYTAJ TAKŻE:
Moje dzieci nie miały problemów ze snem (ttt). Może szczęście, a może z powodu moich działań. Koniecznie rytuał przed snem: w nocy - kąpiel, jedzenie, bajka, wyłączone światła, wietrzenie; a po południu - jedzenie, bajka. Z różnych nagłych powstaje Lista życzeń (picie, jedzenie, siusiu itp.) Tylko pić na garnku.
Oczywiście chodź bardziej na świeżym powietrzu w ciągu dnia. I uważnie monitoruj „biorytmy dziecka”, jeśli nie jest on gotowy do spania, możesz poświęcić dwie godziny, tylko zepsuć nerwy. Lepiej grać, rozmawiać, czytać trochę dłużej. Więc rodzice są spokojniejsi i nikt nie zauważy kryzysu.
Wszystko jest proste: jeśli dana osoba nie jest zmęczona, nie potrzebuje odpoczynku. Sen jest odpoczynkiem. Niech więc osoba się zmęczy.Prawidłowo artykuł mówi, że dziecko rośnie, staje się silniejsze, a jeśli nie zmienisz obciążenia, przyzwyczai się do nich i nie zmęczy się. Najtrudniejszą rzeczą jest sprawienie, aby dziecko biegało i skakało bez udziału osoby dorosłej. Bo żaden dorosły nie może tego znieść ...
Dziecko nie śpi dobrze, ponieważ się nie męczy. Mój zasypiał cały czas o godzinie 9, oczywiście, że wirował, próbując skomleć, ale w ciągu dnia znajdujemy go tak wiele, że grzechem jest nie zasnąć. Nie może jeszcze spać, ponieważ jest nadmiernie podekscytowany, w takich przypadkach pomocne są kojące herbaty dla dzieci.
Co za znajome zdjęcie !!!! Ten sam problem z moją córką do dziś! Nie śpimy w ciągu dnia od 2,3 roku, noc od 22.00, nie wcześniej. Co więcej, aktywność nie pomaga - spadam, ona skacze dalej. Naszym wyjściem jest gorąca kąpiel z pianką przed snem, a następnie czytanie książek w łóżeczku.
Bardzo ważny jest również stan emocjonalny moich rodziców - zauważyłem, że kiedy jestem spokojny i wszystko w porządku w rodzinie, moja córka śpi spokojnie i pasuje bez ekscesów. Ale jeśli, nie daj Boże, nawet ja, nawet mój mąż jest zdenerwowany, nie umieścisz wszystkiego wieczorem, a wieczorem z pewnością obudzisz się i płaczesz 3 razy. Dlatego córkę kładzie ten, który jest obecnie najbardziej spokojny.
Więc mumie, zadbaj o swoje nerwy, aby dzieci spały spokojniej)