Wszyscy rodzice cieszą się z sukcesu swojego dziecka. Dotyczy to szczególnie pierwszych tak niepewnych i wzruszających kroków. Jest to bardzo miłe dla wszystkich gospodarstw domowych, pierwsze kroki nakręcony w celu uchwycenia tego doniosłego wydarzenia. Zdarza się jednak, że po dość pewnych, niezależnych „spacerach” dziecko ponownie schodzi na czworakach.
Powody, dla których dziecko boi się chodzić samodzielnie
- Najczęściej odmowa chodzenia wiąże się ze strachem przed upadkiem. Być może podczas pierwszych prób dziecko upadło i mocno uderzyło. W tym przypadku dalszym próbom towarzyszył również upadek i ból. Dzieciak intuicyjnie dociera do bezpiecznej i znanej metody ruchu - czołgania się.
- Drugim częstym powodem odmowy poruszania się na nogach, który można pomylić ze strachem, jest sztuczka dziecka. Dziecko zaczyna chodzić z przyjemnością i uczyć się świata w tej pozycji, aby studiować otaczające przedmioty. Wkrótce mu to przeszkadza, zwłaszcza jeśli przestrzeń do nauki nie zmienia się w czasie lub w ograniczonym stopniu (idą na spacer z dzieckiem tylko tą samą trasą lub są ograniczone do placu zabaw). Dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę, że czołganie jest mniej męczące i znacznie szybsze, i wraca do ruchu na czworakach.
- Rodzice często korzystali z chodzików, które są teraz popularne, a dziecko boi się chodzić samodzielnie.
- Nie ma widocznych powodów, aby nie chodzić. Dziecko jest zdrowe, nie upadło ani nie skrzywdziło, ale nie chodzi.
Wideo: dziecko nie chce chodzić
Działania rodziców, gdy dziecko odmawia chodzenia
1. Strach przed upadkiem
Dowiedziawszy się, że jeśli dziecko boi się chodzić z powodu strachu przed upadkiem, powinno zdecydowanie wspierać go w nowych próbach. Uważnie monitoruj ruch małego człowieka i, jeśli to konieczne, delikatnie zabezpiecz go przed upadkiem.
Zmuszanie dziecka do chodzenia z kategoryczną odmową nie jest tego warte.
Konieczne jest, aby dziecko zapomniało o swoich negatywnych doświadczeniach, a następnie powróciło do powtarzanych prób. W takim przypadku wskazane jest, aby chodzić pod ulicami zabawnych dziecięcych wierszy lub piosenek. Pozwól dziecku najpierw trzymać się ręki matki, potem palca, a wreszcie nadejdzie czas, kiedy znów pójdzie sam.
2. Lenistwo
Leniwe i przebiegłe dzieciaki, dla których podróżowanie na czworakach jest szybsze i łatwiejsze, powinny reagować tak samo - przebiegłość. Na ratunek przyjdą ulubione zabawki.
Podczas gier z dzieckiem należy usunąć zabawkę wyżej, aby ją zdobyć, dziecko musiało wstać na nogi i podjechać do niej. Najważniejsze, aby nie porzucać prób „postawienia” dziecka na nogi i powtarzania gier raz po raz.
3)Brak chodzików
Warto całkowicie zrezygnować z korzystania z chodzików lub korzystania z nich do minimum. Obecność w tym urządzeniu spowalnia rozwój motoryczny dziecka. Po prostu nie będzie wiedział, jak chodzić bez chodzika, w wyniku czego boi się bez niego chodzić.(Przydatny artykuł na temat spacerowiczów: DLA i PRZECIW piechurom - sprawdzić!)
4. Bez powodu
Z niezrozumiałą odmową chodzenia powinieneś być cierpliwy i czekać. W pozycji pionowej na kręgosłupie dziecka zaczyna pojawiać się duży ładunek. Być może twoje dziecko nie jest fizycznie gotowe do poruszania się na nogach. Minie trochę czasu, a dziecko nie tylko pójdzie, ale pobiegnie swoimi małymi nogami.
Wszystkie dzieci są indywidualne, najważniejsze jest, aby nie nalegać i mieć cierpliwość.
Pomoc dziecku w odejściu: wskazówki
Przestrzeganie kilku prostych zasad pomoże rodzicom szybko rozwinąć umiejętności postawy:
- Nie okazuj podniecenia i strachu. Dzieci są bardzo wrażliwe i same zaczynają się martwić.
- Nie karcić dziecka. W tym samym czasie dzieci odczuwają stres, a strach przed chodzeniem wzrasta.
- Chwal swoje dziecko tak często, jak to możliwe. Czułe słowo stanowi zachętę do dalszych sukcesów.
- Rozwijaj swoje dziecko fizycznie. Dzieci, z którymi ćwiczyły, zaczynają chodzić bez strachu.
- Daj dziecku pokój do ruchu. Dzieci ograniczone do kojca lub spacerowiczów boją się przemieszczać na duże odległości.
- Pokaż swojemu dziecku pozytywne przykłady aktywności fizycznej - idź z nim na spacer. Dziecko zobaczy dzieci chodzące i biegające, a on będzie chciał powtórzyć ich ruchy.
Czytamy szczegółowy artykuł, w którym podajemy 10 przydatnych wskazówek, jak nauczyć dziecko chodzić -https://kid.htgetrid.com/pl/razvitie-rebenka-do-goda/kak-nauchit-rebenka-hodit-10-sovetov.html
Istnieją problemy, gdy dziecko chodzi na palcach, tutaj pisaliśmy o przyczynach.
Najważniejsze w rozwoju i edukacji dziecka jest nie pozwalanie mu na to humory. Jest absolutnie konieczne, aby odmówić noszenia dziecka w ramionach. W przeciwnym razie do trzech lat dziecko nie zdejmie ciepłych dłoni matki i zacznie chodzić bardzo późno. (powiązany artykuł - jak ręcznie odstawić dziecko od piersi)
Czytamy dalej na temat lęków u dziecka
- Dziecko boi się głośnych dźwięków (dlaczego, co robić i jak pomóc)
- Noworodek boi się pływać (przyczyny i pomoc)
Wideo: jak dziecko uczy się chodzić !!! Nie dla osób o słabym sercu 🙂 11-miesięczne dziecko, pierwsze kroki 🙂
Moja dziewczyna stawiła pierwsze niezależne kroki od 9,5 miesiąca. Nasza radość nie znała granic, ale potem kilka razy upadła i bała się sama chodzić. Nie rozpaczałem i uważnie monitorowałem zachowanie dziecka. Gdy tylko chciała odejść, zaczęła się rozglądać i pociągnąć za uchwyt, aby uzyskać pomoc i wsparcie. Natychmiast podałem rękę i zaczęliśmy spacerować po mieszkaniu. Czasami nawet biegła. Minęły 2 tygodnie.Jej kroki stały się bardziej pewne siebie i zaczęła zdejmować rękę, ale ja nie posunąłem się nawet o krok dalej, zapobiegając nowym upadkom, a czasami znów wzięła moją rękę. Więc z moją pomocą i dyskretnym ubezpieczeniem minął kolejny tydzień. I zaczęła chodzić beze mnie. Co więcej, czasami upadała, ale niewiele, ponieważ nauczyła się już robić to dobrze, a nawet zaczęła wyciągać rękę na ulicy - ona sama, matka, nie zawracaj sobie głowy!