Młode matki często borykają się z problemem „przeniesienia” dziecka z łóżka rodzica do własnego. I nie jestem wyjątkiem. Mniej więcej w wieku trzech miesięcy zacząłem odbierać dziecko nocą w swoim łóżku. W ten sposób wygodnie mi było karmić w nocy, a nawet ze mną dziecko znacznie lepiej zasnęło. Po pewnym czasie, kiedy sen dziecka stał się silniejszy, ostrożnie przeniosłem go do łóżeczka. Ale w pewnym momencie moje dziecko nie chciało już w nim spać. Kiedyś spał ze mną i jak tylko go położyłem w łóżeczku, natychmiast się obudził. Wiedziałem, że nie powinno tak być, nadszedł czas, aby odstawić dziecko od wspólnego snu.
Jak nauczyć dziecko spać oddzielnie od mamy
Zacząłem szukać informacji na ten temat, skanowałem wiele stron i forów. Tak jak się spodziewałem, problem wspólnego snu jest dość powszechny: wiele matek karmi swoje dzieci na żądanie i często zabiera je do łóżka na nocne karmienie. A potem, kiedy dzieci przyzwyczajają się do spania w łóżku rodziców, matki starają się od nich odstawić.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Karmienie piersią po roku i dzielenie się snem z dzieckiem nie dotyczy mnie (doświadczenia matki)
Pytanie do dr Komarowskiego: Jak odstawić od wspólnego snu?
Aby dziecko szybko zasnęło i dobrze spało, wielu matkom zaleca się pewną porę snu rytuały. Na przykład kąpanie dziecka w łazience, ubieranie się w ciepłej piżamie, masaż, czytanie książki lub śpiewanie kołysanki. Ta rada jest oczywiście dobra, ale działa tylko ze starszymi dziećmi, ponieważ możesz z nimi negocjować. I jak negocjować z dziesięciomiesięcznym bootuzem, kiedy płacze, łapie matkę i stara się z całych sił „uciec” z kołyski?
To jest dokładnie taka reakcja, jaką obserwowałem u mojego dziecka każdego wieczoru, kiedy próbowałem go uśpić w łóżeczku. I współczułem mu, postanowiłem nie krzywdzić go ani mojej psychiki.
Zacząłem uczyć moje dziecko samodzielnego, stopniowego zaśnięcia od snu w ciągu dnia. Po porannym lub lunchowym jedzeniu, kiedy dziecko zaczęło zasnąć, wziąłem go w ramiona i kołysząc się lekko, cicho zaśpiewałem mu kołysankę. Kiedy dziecko zasnęło, ostrożnie położyłem je w łóżeczku. Nie wyszedłem od razu i przez jakiś czas siedziałem w pobliżu, nie odrywając dłoni od dziecka, aby poczuł, że jego matka jest w pobliżu. I tylko wtedy, gdy byłem pewien, że moje dziecko śpi dobrze, zdjąłem rękę i cicho opuściłem pokój.Jeśli w którymś momencie dziecko się obudziło, dałem mu po prostu butelkę herbaty lub kompotu. Oczywiście nie wszystko poszło gładko, czasem zaczął działać, ale w końcu i tak zasnął.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Niemowlak śpi z mamą - czy to niebezpieczne, czy nie?
Z czasem moje dziecko przyzwyczaiło się budzić nie ze mną, ale w łóżeczku, co przestało go płakać. Ale jeśli w ciągu dnia nauczył się spać niezależnie, to wieczorem kładzenie go do łóżka było nadal problematyczne. Ciężko mi było położyć dziecko na rękach, więc położyłem je obok siebie. Ale gdy tylko dziecko zaczęło zasypiać, położyłem je do łóżeczka. Jeśli zaczął płakać, ponownie przeniosłem go na siebie, zaczekałem, aż zasypi i znów posłałem go do łóżka.
Tydzień później moje wysiłki w końcu zakończyły się sukcesem: moje dziecko obudziło się w nocy, zjadło trochę, a potem przewróciło się na drugą stronę i zasnęło. Siebie! Myślę, że właśnie przyzwyczaił się do swojego łóżeczka, tak jak przyzwyczaił się do mojego. Nadal nauczyć się zasypiać niezależnie, a problem zostanie całkowicie rozwiązany.
Oczywiście wiele matek może zdecydować, że moja metoda jest zbyt lojalna i że dziecko należy natychmiast położyć do łóżka. Ale co jeśli, gdy tylko się w nim znajdzie, dziecko natychmiast się budzi i zaczyna płakać? Jestem pewien, że każda matka powinna poczuć swoje dziecko: wiedzieć, kiedy lepiej jest umieścić dziecko w łóżeczku i kiedy zabrać je do siebie, kiedy dziecko jest gotowe do samodzielnego snu i kiedy nadal musi poczuć ciepło mamy. Czułem, że moje dziecko jest gotowe „wyprowadzić się” do własnego łóżeczka, a cały proces przebiegał sprawnie, bez łez i zmartwień.
Najważniejsze, aby nie spieszyć się, ale robić wszystko stopniowo. Przyzwyczajenie się dziecka do własnego łóżeczka może zająć dużo czasu. Bądź cierpliwy, a wynik będzie!
PRZECZYTAJ TAKŻE:
- Jak nauczyć dziecko spać w łóżeczku niezależnie od matki (wideo, prawdziwe historie)
- Moje doświadczenie: dziecko powinno spać osobno
- Spanie z dzieckiem - razem lub osobno: zalety, wady, porady
- Dziecko śpi z mamą - czy to niebezpieczne, czy nie
- Dzielenie się snem z dzieckiem - korzyść lub krzywda
- W jakim wieku dziecko potrzebuje własnego pokoju
Doświadczenie Anna Chizhova: Jak nauczyć dziecko spać w łóżeczku
Rodzina to: Jak uśpić dziecko i położyć je w łóżeczku
Wskazówki od Sashy Korshun: jak nauczyłem zasypiać dziecko w moim łóżeczku
Po raz pierwszy łóżeczko powinno znajdować się blisko niego. Lub naciśnij, aby móc dotknąć dziecka w dowolnym momencie. Robiłem to z obojgiem dzieci przez prawie rok. Jest również przestronny do spania, a dziecko słyszy oddychanie, czuje dłoń, śpi spokojnie.
Gdy tylko spróbowałem włożyć śpiące dziecko do mojego łóżeczka, natychmiast otworzył oczy. Dla siebie znalazłem kilka hacków ratunkowych, dzięki którym mój syn zaczął spać w łóżeczku. Po pierwsze, łóżko może mieć zimną pościel.patrząc od ciepłej mamy do zimnej, dziecko natychmiast się obudzi. Położyłem go w pieluszce, na której potrząsnął nim lub na której leżał w moim łóżku. Po drugie, jeśli umieścisz w łóżeczku z dzieckiem coś, co pachnie jak mama, dziecko będzie spało spokojniej. Mam coś takiego - szlafrok. Konieczne jest położyć zasypiające dziecko, ale jeszcze nie śpiące!
Czy to takie proste? Budzę się od razu i zaczyna płakać, nie wiem co robić. Kto by doradził co? Jest w dobrym wieku, nadchodzi trzeci rok, ale śpi wyłącznie z nami.
Stopniowo przyzwyczaiłem ją, po pierwsze, położyłem łóżeczko niedaleko naszego łóżka, zrozumiał, że moja matka była w pobliżu i nie była kapryśna. Najpierw umieściła je w łóżeczku na drzemkę, a potem co drugi dzień zaczęła drzemać. Zaledwie miesiąc później zaczął spać bez matki i bez łez.